Freyr - 01.09.1994, Blaðsíða 8

leitað mikið til mín og það er hringt til
mín hvaðanæva af landinu. Það virðist
fljótt myndast tengsl meðal kvenna í
þessum hópum sjálfbjargarviðleitni sem
ég vil kalla svo. Þær vita fjótlega hver af
annari.
Amaldur M. Bjamason, fyrrverandi
atvinnumálafulltrúi bændasamtakanna,
byrjaði í sínu starfi um svipað leyti og ég í
mínu, og við höfum alla tíð átt mjög gott
samstarf. Það hefur verið mér stuðningur
og hefur orðið til þess aó ég hef beint
starfskröftum mínum út í sveitimar, en að
sjálfsögðu hef ég unnið með fyrirtækjum
bæði kvenna og karla hér í þéttbýlinu.
Getur þú sagt eitthvað frá þeim
fyrirtœkjum og verkefnum?
Já, ég hef t.d. unnió af og til með
Draumableiuna hjá henni Hugrúnu
Marinósdóttur á Dalvík og það fyrirtæki er
að komast í mjög góðan farveg. Hún hefur
verið mjög dugleg og þolgóð í sínu starfi
og það er farið að skila góðum árangri. Eg
hef unnið á annað ár með fyrirtæki hérna á
Hauganesi sem fór að framleiða saltfisk
og selja í neytendapakkningum. Það gen-
gur mjög vel, og nú er verið að þreifa fyrir
sér með útflutning. Þar hafa þrjár konur
verið að vinna við pökkun. Ég hef líka af
og til unnið með Leðuriðjunni Tem á
Grenivík. Þar er verið að gera skemmtile-
ga hluti. Tera hefur verið að reyna að
koma framleiðslu sinni á markað fyrir
sunnan, þar em meiri möguleikar og stærri
markaður. Svo hef ég verið í sambandi við
átaksverkefnin, t.d. þróunarverkefni í
vistvænni ræktun á kartöflum í
Grýtubakkahreppi og Hálshreppi
Kort af byggðum svœðum
við Eyjafjörð. Svarf-
aðardalur sést ógreinilega
vegna galla í myndinni.
Samstarfshópurinn Kaðlín
á Húsavík framleiðir m.a.
íslenska þjóðbúninga. Elín
Antonsdóttir tók þessa og
nœstu tvœr myndir á hand-
verkssýningunni á
Hrafnagili í sumar.
Er mikil eftirspurn eftir þeim kartöflum
hér?
Já, þær hafa selst ágætlega; þetta er
verkefni til reynslu.
Hvaða aðferðum er beitt við þá rœktun?
Það er mikið dregið úr notkun tilbúins
áburðar en búfjáráburður notaður í staðinn
og kartöflumar em ekki úðaðar eftir að
þær hafa verið teknar upp. Alls vinna sjö
bændur að þessu á vegum átaks-
verkefnisins.
Einn hópurinn í átaksverkefninu hefur
verið að athuga möguleika á bleikjueldi
úti í Grýtubakkahreppi í landi jarðarinnar
Grýtubakka. Þar er heit uppspretta og á
rennur þar skammt frá og eftir því sem
sérfræðingar segja er þar rétti hallinn og
að mörgu leyti óska aðstaða fyrir bleikju-
eldi.
Við gemm okkur vonir um að geta
komið þama af stað bleikjueldi til reynslu
til þess að sjá hvort unnt sé að stunda hana
þama að marki.
Hlutverk Þróunarsetursins héma frammi
á Laugalandi er að aðstoða fólk sem vill
fara út í handverk og smáiðnað. Fólk getur
fengið þar aðstöðu til þess að vinna upp
fmmhugmyndir og fengið ýmiss konar
hjálp í byrjun. En það er erfitt að segja til
um hvort eitthvað af því verður langlíft
eða ekki. Það er aukin aðsókn þangað.
Þróunarsetrið hefur starfað skamma hríð,
þaó var farið að undirbúa starfið þar um
áramót. Við höfum fengið styrk úr
Jóhönnusjóðnum og líka úr 60 milljóna
Kvennasjóðnum í fyrra og einnig frá styrk
frá Framleiðnisjóði í stofnbúnað.
Rekur Iðnþróunarfélagið Þróunarsetrið?
Já.
Er það ekki nokkuð dýrt?
Þegar sparsamar konur eiga í hlut er
margt hægt að gera. Reksturinn er erfiður
eins og er en við væntum þess að sú starf-
semi geti staðið undir sér í framtíðinni. En
það er spuming um að Þróunarsetrinu
verði gefinn tími til að koma undir sig
fótunum.
Mér finnst líka að þess megi geta að þær
tvær handverkssýningar sem hafa verið
haldnar hér við miklar vinsældir hafa
verið haldnar á vegum átaksverkefnisins
Vaka.
Getur þú sagt nánar frá þeim?
Það var haldin sýning bæði í fyrra og sl.
vor þar sem íslenskt handverksfólk kom
saman og sýndi og seldi vömr sínar. Og
það kom allstaðar af landinu.
552 FREYR- 17'94