Freyr - 01.09.1994, Blaðsíða 16

A höfðubóliiui Kirkjubæ. Fremst á myndinni er reykstofan, 900 ára gamalt bjálka-
hús, þar sem þátttakendur fengu að borða ýmiss konar fœreyskan mat, jvo sem
skerpikjöt, rúllupylsu, og harðfisk. Við sjóinn sést endurbyggð Olafskirkja sem vígð
varfyrir nær 900 árum. (Ljósm. Ólafur R. Dýrmundsson).
Við fjárhúsin í Kirkjubœ. Talin frá vinstri: Jóhannes Ríkharðsson, Ólöf Björg
Einarsdóttir, Sverri Patursson kóngshóndi í Kirkjuhæ, Stefán Sch. Thorsteinsson og
Tórður Patursson, sonur Sverris. Þeir feðgar eru búfræðingarfrá Hvanneyri. (Ljósm.
Ótafur R. Dýrmundsson).
I fjárhúsunum í Kirkjubœ. Þau eru byggð að íslenskri fyrirmynd en atlar milligerðir
með hliðum eru stáleiningar frá Noregi. Undir húsunum er vélgengur kjallari, í
hlöðunni er súgþurrkun, í enda hennar er eldhús og herbergi sem nýtast vel á
sauðburði en í kjallara undir hlöðu er ágæt aðstaða til heimaslátrunar. (Ljósm.
Olafur R. Dýrmundsson).
myndi rýra stórlega tekjur sauðfjár-
bænda og þó væri reiknað með að sú
búgrein yrði í sterkari stöðu en aðrar
búfjárgreinar þar í landi ef til aðildar
kæmi. í árslok 1993 var fjárfjöldi á
Norðurlöndum sem hér segir:
Danmörk
Finnland
Færeyjar
Grænland
ísland
Noregur
Svíþjóð
74.000
79.000
70.000
16.200
489.000
1.092.000
205.000
Samtals 2.025.000
Staða geitfjárrœktarinnar.
Fram til þessa hefur einkum verið
um að ræða geitfjárrækt í Noregi,
aðallega til mjólkurframleiðslu og
ostagerðar. Þar eru nú 63.000
mjólkurgeitur, meðalársnyt er um
550 kg og á liðnu ári voru framleidd
8600 tonn af geitaostum. Geitum
hefur fjölgað mikið í Danmörku
síðustu árin og eru þær orðnar á 9.
þúsund að tölu, bæði mjólkur- og
móhairgeitur. Móhairgeitur eru
klipptar tvisvar á ári og er einnig
áhugi á þeim í Noregi og jafnvel
víðar. Á öðrum Norðurlöndum er
lítil sem engin geitfjárrækt nema
helst í Finnlandi. í október verður
haldið norrænt námskeið um geit-
fjárækt í Árósum í Danmörku og
getum við útvegað upplýsingar um
það sé þeirra óskað.
Verndun erfðaefnis.
Að morgni annars dags var fjallað
um verndun og notagildi fomra nor-
rænna sauðfjár- og geitfjárkynja.
Þau er að finna í öllum löndunum,
eru vel aðlöguð náttúrulegum að-
stæðum og því ákjósanlegur efnivið-
ur í lífrænan og vistvænan land-
búnað sem nú er að eflast á Norð-
urlöndum og víðar. Vikið var að
ýmsum afurðaeiginleikum, svo sem
frjósemi, og útlitseinkennum á borð
við fjölbreytni í litum. í stuttu erindi
sagði ég frá íslensku geitfé og
forystufé og sýndi nokkrar myndir
til skýringar. Forystueiginleikarnir
vöktu mikla athygli en þess má geta
að ekki eru til skráðar heimildir um
sérstakan stofn forystufjár annars
staðar í heiminum en á íslandi, eftir
því sem best er vitað. Það telst að
sjálfsögðu til náttúruvemdar að
560 FREYR - 17'94