Freyr - 15.09.1994, Blaðsíða 44

kosningar sl. vor fór fram könnun á
afstöðu bænda til sameiningar Stétt-
arsambandsins og Búnaðarfélagsins
og varð niðurstaðan eftirfarandi:
Á kjörskrá voru 5.170
Atkvæði greiddu 4.207 eða 81,4%
Jásögðu 3.513 eða 83,5%
Nei sögðu 492 eða 11,7%
Auðir seðlar voru 185 eða 4,4%
Ógild atkvæði voru 17 eða 0,4%
Af þeim sem tóku afstöðu sögðu
87,7% já en 12,3% nei
í samræmi við þessa niðurstöðu
hefur sameiningamefndin í sumar
undirbúið samkomulag sem lagt
verður fyrir komandi aðalfund Stétt-
arsambands bænda og auka Bún-
aðarþing sem haldið verður á sama
tíma, um sameiningu Stéttarsam-
bands bænda og Búnaðarfélags ís-
lands í ein heildarsamtök frá og með
1. janúar 1995 og kosningu fulltrúa
á stofnfund nýrra samtaka sem hald-
inn verði í mars 1995.
1.2. Ályktun um
forfallaþjónustu.
Málefni forfallaþjónustunnar hafa
verið mikið til umfjöllunar á síðasta
starfsári. Engin lausn hefur fundist á
því hvemig unnt er að framkvæma
ákvæði hinna nýju laga um forfalla-
þjónustu í sveitum, nr. 35/1992. Öll
búgreinafélögin önnur en félög loð-
dýrabænda og sauðfjárbænda hafa
sagt sig frá forfallaþjónustunni.
Að beiðni Búnaðarþings skipaði
landbúnaðarráðherra nefnd hinn 10.
maí sl. til þess að endurskoða lögin.
í nefndinni áttu sæti Bjami Guð-
ráðsson í Nesi, tilnefndur af Búnað-
arfélaginu, Hörður Harðarson í Lax-
árdal, tilnefndur af Stéttarsamband-
inu, og Sveinbjörn Eyjólfsson frá
Landbúnaðarráðuneytinu. Nefndin
kannaði afstöðu búgreinafélaganna
til áframhaldandi starfsemi af þessu
tagi og er niðurstaðan sú að félögin
áréttuðu þá afstöðu sína að vilja
standa utan við þessa þjónustu.
Undantekningar frá því eru samtök
loðdýraræktenda, sem ekki svöruðu,
og Landssamtök sauðfjárbænda sem
enn er aðili að forfallaþjónustunni.
Þó kom fram í bréfi sauðfjárbænda
að stjómin stefni að því að leggja
fyrir aðalfund í sumar tillögu um að
segja sauðfjárbændur frá forfalla-
þjónustunni. Áberandi var í svörum
búgreinafélaganna að þau telja hags-
munum sínum betur borgið með því
að kaupa tryggingar eða að bændur
sjái sjálfir um sín mál á annan hátt.
Niðurstaða nefndarinnar er sú að
hún telur forsendu lögbundinnar
þátttöku í forfallaþjónustu í sveitum
þá, að öllum bændum verði gert
skylt að taka þátt í starfseminni. Þá
tillögu treystir nefndin sér ekki til að
leggja fram og telur ekki ástæðu til
að hafa sérstök lög um starfsemi
sem hægt er að segja sig frá.
Nefndin leggur því til að lög nr.
35/1992 um forfallaþjónustu í sveit-
um verði felld úr gildi.
Nefndin telur hins vegar fulla þörf
fyrir áframhaldandi starf forfalla- og
afleysingaþjónustu í sveitum og
beinir því til samtaka bænda að taka
þetta mál upp á sínum vettvangi og
stofna sem fyrst til samstarfs um
þessa þjónustu, þar sem aðild yrði
frjáls. Það verði að gera áður en
lögin verða felld úr gildi. Gangi það
ekki sé eðlilegt að bændasamtökin
leiti annarra leiða til að tryggja
áframhaldandi forfallaþjónustu í
sveitum.
1.3. Ályktun um
Bjargróðasjóð.
í ályktuninni er krafist tafarlausrar
endurskoðunar á gildandi lögum um
Bjargráðasjóð.
Á undanfömum árum hafa trygg-
ingamál landbúnaðarins verið mjög
til umfjöllunar, einkum að því er
varðar möguleika á lækkun þessa
kostnaðarliðar í rekstri landbúnað-
arins.
Viðræður við tryggingafélög um
heildarlausn á tryggingamálum
landbúnaðarins hafa ekki að svo
komnu skilað árangri og hafa því
augu manna beinst að endurskoðun
þeirrar tryggingarverndar sem
Bjargráðasjóður veitir. Rétt er í
þessu sambandi að vekja athygli á
því að lögum samkvæmt er Bjarg-
ráðasjóður sjálfstæð stofnun í sam-
eign Stéttarsambands bænda, rík-
isins og sveitarfélaganna. Á aðal-
fundi Stéttarsambands bænda 1991
skilaði áliti nefnd sem unnið hafði
að athugun á tryggingamálum land-
búnaðarins. Trygginganefndin taldi
líklegt að með deildarskiptingu á
rekstri Bjargráðasjóðs mætti veita
fullnægjandi tryggingarvemd vegna
nautgripa og sauðfjár með hóflegum
kostnaði, enda séu einingar í þessum
búgreinum flestar smáar og dreifing
áhættu því mikil. Hugsanleg lausn
varðandi þessar búgreinar væri því
að viðhalda skylduaðild þeirra að
Bjargráðasjóði sem bæti aðeins
stóráföll. Líklegt væri að við þessa
breytingu mætti lækka gjaldtöku
þessarra búgreina til Bjargráðasjóðs
um a.m.k. helming. Ljóst væri að
aðrar búgreinar hlytu vegna færri
eininga og í mörgum tilfellum stærri
að eiga litla möguleika á nægilegri
tryggingarvemd í deildaskiptum
Bjargráðasjóði og því þyrftu einstök
búgreinafélög að meta hvort þau
kjósi að vera áfram í sjóðnum eða
hvort samið yrði við tryggingafélög
um sérstakar tryggingar fyrir þau
sem tækju mið af mismunandi
tryggingarþörf einstakra greina.
Þegar hafa tvö búgreinafélög ákveð-
ið að hætta þátttöku í Bjargráðasjóði
og leysa tryggingamál sín á annan
hátt.
Síðla árs 1992 skipaði félags-
málaráðherra nefnd til þess að end-
urskoða lögin um Bjargráðasjóð.
Tillögur nefndarinnar eru nú á loka-
stigi og gert er ráð fyrir að frumvarp
um breytingar á lögum sjóðsins
verði lagt fram á haustþingi.
Með lögum sem samþykkt voru í
desember sl. náðist sá áfangi að það
gjald sem innheimt er til Bjarg-
ráðasjóðs af búvöruframleiðslunni
var lækkað um helming, eða úr
0,60% í 0,30%. í febrúar sl. var
gefin út reglugerð fyrir sjóðinn.
1.4. Ályktun um atvinnu-
leysisbœtur.
Lög um atvinnuleysisbætur sjálf-
stætt starfandi einstaklinga tóku
gildi 1. október 1993. Grundvallar-
reglan er sú að menn fái bætur
vegna þeirrar vinnu sem þeir hafa
sannanlega misst. Við umfjöllun um
málið á vorþingi Alþingis 1993
gerði Stéttarsambandið grein fyrir
sérstöðu bænda hvað þetta varðar.
Einnig áttu formaður og fram-
kvæmdastjóri fund með nefnd þeirri
sem samdi reglugerð við lögin og
komu á framfæri viðbótarupplýs-
ingum. Bent var á að ekki væri í
ölum tilfellum tök á að mæla at-
vinnuleysi í landbúnaði á sama hátt
og í annarri atvinnustarfsemi. Að-
stæður í landbúnaði væru svo ólíkar
því sem gerðist í öðrum atvinnurek-
636 FREYR - 18'94