Freyr - 15.11.1994, Qupperneq 13

Islenski bóndinn þarfá staðgóðri menntun og frœðsiu að halda.
mjög ítarleg og í sumum atriðum
nánast sem reglugerð. Þetta veldur
því að breytingar og þróun námsins
verður þunglamalegri og þær breyt-
ingar og þróunarstarfsemi sem óhjá-
kvæmilega verður, er fengin í gegn
með bráðabrigðaákvæðum og í raun
mun háðari geðþótta en eðlilegt má
teljast. Þessu er nokkru öðruvísi
farið um lögin um garðyrkjunámið
sem eru mun meira í átt við ramma-
lögjöf. Þrátt fyrir þessi þröngu atriði
hefur búnaðarmenntunin þróast um
margt og fylgt tímans rás og er nú
svo komið að nauðsynlegt er að taka
löggjöfina til gagngerrar endur-
skoðunar og breyta lögunum að
minnsta kosti í þá veru að þau verði
rammalöggjöf um starfsemi búnaðar
og garðyrkjuskólans í framtíðinni,
fremur en að þau séu reglu-
gerðarígildi eins og þau eru því
miður, í nokkrum tilvikum að
minnsta kosti.
Landbúnaðarmenntun
framtíðarinnar
Landbúnaðarmenntun framtíðar-
innar verður að taka mið af þeirri
þróun sem óhjákvæmilega verður í
atvinnuveginum. Fjölbreytni hans
vex stöðugt, sérhæfingin verður
meiri og þörfin fyrir markvissar
leiðbeiningar brýnni. Þörfin fyrir
rannsóknir verður augljósari og
auknar kröfur til markvissrar ný-
sköpunar og þróunarstarfs í tengsl-
um við markaðsetningu afurða
landbúnaðarins. Þetta er rammi
landbúnaðarmenntunar framtíðar-
innar og það vakna óneitanlega
margar og áleitnar spumingar varð-
andi skipulag hennar og fyrirkomu-
lag.
Ein fyrsta spumingin sem vaknar
er að sjálfsögðu staðsetning mennt-
unarinnar í kerfinu. Nú hagar svo til
að skólastofnanir landbúnaðarins
eru tilheyrandi Landbúnaðarráðu-
neytinu og eru því hluti af landbún-
aðargeiranum í hinni opinberu
stjómsýslu. Það hefur ótvíræða kosti
fyrir starfsmenntaskóla að vera í
nánum og formlegum tengslum við
ráðuneyti þess atvinnuvegar sem
skólinn á að þjóna. Þetta á í megin-
atriðum einnig við um háskólanámið
í búfræði svo lengi sem það er skiln-
ingur fyrir þessu meðal annarra
háskólastofnanna og þeirra aðila
sem ráðstafa rannsóknarfjármagni
sem fer til rannsóknarstarfsemi há-
skólastofnana í landinu. Það hefur
hingað til ekki verið til umræðu að
flytja skólana frá Landbúnaðarráðu-
neytinu og ég tel enga þörf á því og
vísa má til þess að í sumum ná-
grannalöndum okkar er þetta með
svipuðum hætti.
Eg hef áður minnst á hversu land-
búnaðurinn hefur aukist að fjöl-
breytni á síðari árum. Búnaðar-
löggjöfin og búnaðamámið hefur
hinsvegar verið fremur þröngt skil-
greint sem menntun þeirra sem
sinna eiga frumframleiðslu og hrá-
efnaöflun fyrir matvælaiðnað okkar.
Þetta hefur einnig verið áberandi um
skilgreiningu námsins við búvís-
indadeildina. Það er óhjákvæmilegt
að breyta þessu í framtíðinni. Bú-
skapur verður sífellt fjölbreyttari
atvinnurekstur og fyrirtækin lítil
fjölskyldufyrirtæki. Það er vaxandi
22*94 - FREYR 829