Freyr - 01.02.1995, Blaðsíða 28

Vetrarfóðrun hrossa
Kristinn Hugason hrossarœktarróðunautur
Vetur konungur hefur verið okkur íslendingum óvenju harður húsbóndi það sem
af er árinu og því er nú ákaflega hart á útigangshrossum en ennþá er sums
staðar treyst að einhverju leyti á þá fornu búskaparvenju að halda hrossum til
beitar árið um kring.
Á fyrri tímum var mjög treyst á
útigang hrossa. Það var einfaldlega
búskaparvenja sem skapaðist af
þörf þar sem bændur höfðu þá svo
takmörkuð úræði við öflun heyja. Á
síðustu áratugum hefur orðið tækni-
bylting í öllum atvinnuvegum
landsmanna og þar er landbúnaður-
inn ekki eftirbátur annarra atvinnu-
vega. Nú er því orðið tiltölulega
auðvellt að afla nægra og góðra
heyja. Á fyrri tímum var og harðýgi
meiri á öllum sviðum enda stóð
þjóðin þá enn berskjaldaðri gegn
náttúruöflum en hún gerir nú um
stundir.
Auðvitað munum við aldrei temja
íslenska náttúru að fullu. Stundum
er það þungbært, oftar þó heillandi
og listin er að lifa með henni. Líkt
og er með sannan gæðing, hann á
ekki að vera viljalaust verkfæri á
hendi manns, heldur taminn gripur
með göfgi í hug og sinni. Það þýðir
að hann býr bæði yfir hlýðni og
frjálsu framtaki.
Um leið og þær breytingar hafa
orðið í íslensku þjóðlífi er raktar
voru hér að frarnan hefur orðið
mikil breyting á því sem almennt er
talið að hæfi varðandi meðferð á
dýrurn. Nú nýverið hafa t.d. verið
sett ný lög um búfjárhald (lög nr. 46
frá 1991) og um dýravernd (lög nr.
15 frá 1994). í lögum þessum er
lögð áhersla á hóflega meðferð bú-
Teikning af hrossaskjóli frá Byggingaþjónustu Bl.
68 FREYR- 1.'95