Freyr - 01.06.1995, Blaðsíða 39

verkaskiptasamningi skal því
aðeins taka gildi að það hafi hlotið
samþykki 2/3 hluta greiddra at-
kvœða bænda í búgreininni í allher-
jaratkvœðagreiðslu sem eflit skal til
á vegum bœndasamtakanna og
hlutaðeigandi búgreinasamtaka og
skulu þeir aðilar koma sér saman
umframkvœmd hennar".
Nú gerðist það á Búnaðarþingi að
búgreinasamningarnir komu ekki
frá Félagsmálanefnd til efnislegrar
meðferðar, nema fram kom fylgi-
skjal frá nefndinni, sem fylgdi sam-
þykktum. Þar segir m.a.: „í kjölfar
þeirra samþykkta sem Búnaðarþing
hefur staðfest erþví beint til stjórn-
ar samtakanna að áfram verði unn-
ið að verkaskiptasamningum við
búgreinafélögin
Vitað er að stjórnir búgreinaféla-
ga vilja fá að fjalla um þessi drög á
sínum aðalfundum og er það skilj-
anlegt. A sama hátt tel ég eðlilegt
og sanngjarnt að fjalla þurfi efnis-
lega um samningana á Búnaðar-
þingi, sem er æðsta stofnun Bænda-
samtaka Islands. Það kann að vera
að með ströngustu túlkun á 7. gr.
hafi stjórn Bændasamtakanna
heimild til að ganga frá samningum
að lokinn atkvæðagreiðslu, en ég tel
það óskynsamlegt. Því miður komu
þau drög sem fyrir lágu ekki fyrir
Búnaðarþing á liðnum vetri, af
hverju það varð ekki, hef ég ekki
skýringu á. Enn furðulegra er að
enginn þeirra sem töldu þetta eitt
megin málið haustið 1994 skyldu
taka málið upp í umræðum á Bún-
aðarþingi 1995. Að mínum mati var
þessum samningum viljandi eða
óviljandi skotið á frest af Félags-
málanefnd. Eðlilegur framgangs-
máti nú er að aðalfundir búgreina-
félaga fjalli um málið, síðan fari
það til Búnaðarþings 1996 og því
næst í almenna atkvæðagreiðslu.
Því miður er nú svona komið, að
unnt hefði verið að gera þessa
samninga virka á þessu ári ef málið
hefði verið tekið fyrir í vetur.
Að endingu er rétt að minna á að
sameining SB og BI er ein og sér
ekki endanleg lausn á einföldun í
félagsmálakerfi bænda og það eru
búgreinasamningar ekki heldur. Nú
verða menn að einfalda félagskerfið
heima fyrir.
NIOLRR
Hörð landbúnaðar-
stefna
Núverandi landbúnaðarráðherra
Finnlands, Kalevi Hemilá, hefur
tekið upp harða stefnu í landbúnað-
armálum Finnlands. Finnskum
bændum á að fækka um helming,
niður í 50 þúsund. Þetta er jafn-
framt stefna ríkisstjórnar Paavo
Lipponens, sem Sænski þjóðar-
flokkurinn á aðild að.
Kalevi Hemila hafði á fundum
með bændum látið orð falla sem þeir
túlkuðu sér í hag, en reyndin varð
önnur og nú sjá finnskir bændur
fram á sársaukafulla samdráttartíma
á næstu árum. Ríkisstjómin hefur
ákveðið að fella niður styrki sem
bundnir voru við flatarmál ræktaðs
lands. I staðinn á að styrkja býli sem
hafa möguleika á að bjarga sér við
þau hörðu rekstrarskilyrði sem talið
er að bíði á næstu öld. Bændur
spyrja hvað ríkistjómin hyggist gera
fyrir þá um 50 þúsund bændur sem
munu bregða búi. Hluti þeirra fer á
eftirlaun en ekki er séð að hið opin-
bera hyggist gera neitt fyrir hina.
(Landsbygdens Folk).
Gróðurvernd og landnýting
Framhald afbls. 247.
afleiðing hans varð sú að mörg
sveitarfélög afturkölluðu fyrri
ákvarðanir um bann við lausagöngu
á þeirri forsendu, að búfjáreigendur
kynnu að verða gerðir ábyrgir fyrir
tjóni, sem rekja mætti til vörslu
lauss búfjár.
Skv. 56. gr. Vegalaga nr. 45/1994
er lausaganga búfjár bönnuð við
stofnvegi og tengivegi, sem girtir
eru báðum megin. Afturkallanir
sveitarstjóma em þess vegna víðast
orðnar óvirkar. Ekki verður undan
vörsluskyldunni vikist í nánd stofn-
vega og tengivega.
Akvæði nefndra laga um vörslu-
skyldu búfjár eru vissulega sett til
að auka umferðaröryggi, en ákvæði
þeirra, þar sem þau ná til, verka á
sinn hátt sem siðbót í búskaparhátt-
um, bæði hvað varðar nýtingu lands
og til að létta af gróðri og ræktunar-
mönnum ágangi flækingsbúfjár, en
brýn þörf er á löggjöf sem mælir
fyrir um vörsluskyldu á búfjáreig-
endur þar sem stofnbrautir og tengi-
vegir verða ekki til að koma á sjálf-
sagðri vörsluskyldu.
5. Samin verði ný löggjöf um
skógrækt, landgræðslu, afrétta-
málefni og fjallskil.
Núgildandi lög um þessi málefni
em áratugagömul, þannig eru lög
um skógrækt frá árinu 1955 og um
landgræðslu frá 1965. Margvíslegar
aðstæður og forsendur hafa breyst
frá því lögin voru samin, sem kalla
á endurskoðun og nýtt mat á mark-
miðssetningum.
Lokaorð
Aðeins 1. liðurinn af framantöld-
um 5 liðum kostar fjármagn, en um
hina liðina, einkum 2. og 4. lið, þarf
að fást meiri samstaða stjórnmála-
manna en hingað til hefur fengist.
Ekki þarf að efast um að vilji þorra
þjóðarinnar stendur til þess að allir 5
töluliðimir komi til framkvæmda.
Þegar sú stund rennur, verða
mestu þáttaskil lil bóta í íslenskri
gróðurfarssögu frá því að landið
byggðist.
6.'95- FREYR 271