Freyr - 01.11.1995, Blaðsíða 14

samþykktan samningnum að mörgu
leyti. Hann kvað framleiðslu-
spennuna vera að fjara út og að
frjáls verðlagning væri á næsta leiti.
Hann lýsti því yfir að hann myndi
samþykkja samninginn, en taldi að
meiri peninga þyrfti til þess að
takast á við birgðavandamálið. Við
verðum að nýta a.m.k. 400 milljónir
kr. til viðbótar innan ramma samn-
ingsins til þess að takast á við þetta
vandamál. Ef það dugir ekki til
verðum við að vera reiðubúnir til
þess að taka á okkur verðskerðingu.
Varðandi almenna atkvæðagreiðslu
á meðal bænda kvaðst hann í
grundvallaratriðum vera sammála
þeim sem vildu að mál sem þetta
ætti að fara í slíka atkvæðagreiðslu,
en skilgreiningu skorti á því hverjir
væru sauðfjárbændur. Hann lagði
síðan fram eftirfarandi bókun frá
stjórn Landssamtaka sauðfjár-
bænda, dags. 10. október 1995
varðandi þetta mál:
„Stjórn L.S. mœlir eindregið með
því að Búnaðarþing samþykki
nýgerðan búvörusamning í sauð-
fjárrœkt og að sem fyrst verði unnt
aðfara að vinna eftir honum. M.a.
vegna þessa og einnig að ekki munu
liggja fyrir reglur um almenna
atkvœðagreiðslu bœnda telur
stjórnin ekki aðstœður til að efna til
hennar að þessu sinni.
Stjórnin lítur svo á að samningur
þessi sé íflestum atriðum ísamrœmi
við samþykkt aðalfundar L.S. 1995.
Stjórnin telur sérstaklega brýnt
að uppkaupa- og fœkkunartilboð
verði frágengin hið fyrsta og farið
verði að vinna að því að losna við
umframbirgðir og þœr fiuttar úr
landi að svo miklu leyti sem unnt
er. “
Jón Gíslason. Hann taldi að
þingið hefði talsvert verk að vinna
við að útfæra ýmis atriði samn-
ingsins. Við verðum að vera tilbúin
til þess að viðurkenna það að okkur
hefur mistekist að halda markaðs-
stöðu kindakjötsins og að sauð-
fjárræktin mun í framtíðinni standa
og falla með því að betur takist til í
þeim efnum. Hann taldi marga
bændur ekki gera sér grein fyrir
kröfum markaðarins um hvers
konar kjöt hann vill. Við þurfum að
hætta stöðugt að kenna öðrum um.
Við þurfurn að móta breytingar á
stefnunni í markaðs- og sölu-
málunum, s.s. eins og reglugerð um
innvigtun kjöts. Við eigum ekki að
bjóða til sölu vöru sem neytandinn
vill ekki sjá. Hann benti á nauðsyn
þess að samningurinn gæfi mögu-
leika á því að sumarslátrun væri
verðbætt. Hann lagði mikla áherslu
á að þessu ákvæði yrði komið í
kring strax næsta haust. Þá taldi
hann vanta frekari hvata í samn-
inginn til þess að fá menn til að
draga úr framleiðslu. Hann lýsti
áhyggjum sínum yfir því að setja
ætti hluta af birgðavandanum inn á
innanlandsmarkaðinn. Meðan við
erum að velta á undan okkur miklu
birgðavandamáli er mjög erfitt um
vik við að lengja sláturtímann. Þá
vildi hann að ákvæðið um heim-
tökurétt á heimilismann yrði óbreytt
og væri ekki látið naska rétti bænda
til undanþágu frá útflutningi. Að
lokum lýsti hann sem skoðun sinni
að rétt væri að samningurinn færi í
atkvæðagreiðslu á meðal bænda, að
því tilskildu að þingið gæti komið
sér saman um skynsamlegar reglur
um hvernig að atkvæðagreiðslunni
skuli staðið.
Halldór Gunnarsson. Hann
benti mönnum á það að samn-
ingurinn sem fyrir lægi hefði verið
lagður fyrir fundinn til samþykktar
eða synjunar og það væri miður.
Hann taldi samþykkt síðasta
búvörusamnings eiga sinn þátt í
þeim vanda sem bændur stæðu
frammi fyrir nú. Birgðavanda innan
greiðslumarks upp á rúmlega 2.200
tonn, umsýslukjöt upp á 400 tonn til
yiðbótar og síðan bætast við önnur
8.900 tonn af kjöti nú í haust. Við
verðum hins vegar að samþykkja
þennan samning því að samninga-
nefndin komst eins langt og hægt
var að komast á þessari stundu.
Samninginn verður hins vegar að
samþykkja eða synja. Hann taldi að
það yrði aldrei sátt um það á meðal
bænda að birgðavandanum yrði
skellt inn á innanlandsmarkaðinn.
Því þarf að flytja út svo fljótt sem
auðið er a.m.k. 4000 tonn. Hann
gerði það ennfremur að tillögu sinni
að ef Búnaðarþing samþykkti
samninginn með meira en tveimur-
þriðju hlutum atkvæða þá teldist
hann samþykktur sem endanlegur,
en ef ekki þá yrði hann lagður fyrir
bændur í almennri atkvæðagreiðslu
á meðal greiðslumarkshafa. Þá
lagði hann fram eftirfarandi tillögu
til afgreiðslu:
„Samþykkt verði að taka lán í
samrœmi við samninginn allt að kr.
250 milljónir til viðbótar þeim 250
milljónum sem samningurinn
áœtlar til birgðaráðstafanna. Krón-
um 500 milljónum sé þannig varið
til ráðstöfunar birgða erlendis á
þessu ári.
Einsfljótt og við verði komið séu
gerðar lagfœringar á samningnum
sem nánar verði skilgreindar. “
Þá gat hann þess að lokum að
Eggert Pálsson, t.v., og Guðmundur Lárusson. (Ljósm.: Bœndablaðið, A.Þ.).
446 FREYR -11 '95