Freyr - 01.03.2003, Qupperneq 14

um ályktanir formannafundar
Landssamtaka sauðljárbænda,
sem Aðalsteinn Jónsson hefði
vitnað í. Landssamtök sauðtjár-
bænda eru fjölmennasta búgreina-
félagið sem aðild á að Bændasam-
tökunum og því hljóta ályktanir
þeirra að hafa mikil áhrif á stefnu
búnaðarþings. Við þurfúm að við-
halda því félagskerfi sem við bú-
um við í dag, enda hefúr það
reynst okkur farsælt og öll sjónar-
mið fá þar að koma fram. Búnað-
arsamböndin hafa í flestum tilfell-
um með leiðbeiningaþjónustuna á
héraðavísu að gera og því er ekki
skynsamlegt að útiloka þau frá
beinni aðild að Bændasamtökun-
um. Hann benti á að 23 af 33 mál-
um sem komu úr nefndum á síð-
asta búnaðarþingi hefðu varðað
allar búgreinamar jafnt, enda var
þar fjallað um umhverfi landbún-
aðarins á þann hátt að það kæmi
öllum bændum landsins við.
Ræðumaður kvaðst sitja í slátur-
húsanefnd landbúnaðarráðherra,
en nefndin hefur lagt mikla áher-
slu á að reynt verði að ná fram
hagræðingu í rekstri sauðfjárslát-
urhúsa í landinu. Þau sex slátur-
hús sem nú hafa Evrópusam-
bands-leyfi ættu auðveldlega að
geta annað allri sauðljárslátmn í
landinu. Nefndin leggur því til að
þau verði nýtt þannig og telur
enga skynsemi í að byggja ný. Til
þess að svo megi fara verður að
finna fjármagn til þess að úrelda
hin húsin, auk þess sem tryggja
verður að allir bændur sitji við
sama borð hvað varðar flutnings-
kostnað. Þessi atriði verður að út-
færa nánar. Sá böggull fylgir hins
vegar skammrifi að með því að
leggja niður sauðfjársláturhús
missa margir bændur vinnu við
sauðíjárslátrun á haustin. Þá verð-
ur að finna leiðir til þess að af-
stýra því að sláturleyfishafar taki
kjöt eingöngu í umboðssölu á
næsta hausti.
11. Egill Sigurðsson. Ræðumað-
ur fjallaði í fyrstu um úrvinnslu
ályktunar síðasta búnaðarþings
um starfsemi, skipulag og aðsetur
Bændasamtakanna og sölu Hótel
Sögu. Einhverjar þreifingar hafa
verið í málinu á árinu án þess að
nokkuð hafi orðið úr. Rekstur
hótelanna gekk betur á síðasta ári
og því ber að nýta lagið og selja
þau. Næst fjallaði hann um álykt-
un síðasta búnaðarþings um lækk-
un fóðurtolla og lýsti vonbrigðum
sínum með það að hún hafi ekki
náð fram að ganga í landbúnaðar-
ráðuneytinu. Kjötmarkaðurinn og
offramleiðslan er ofarlega í hug-
um fulltrúa, en búnaðarþing getur
lítið gert í því máli því að markað-
urinn verður að fá að þróast á eig-
in forsendum. Núverandi sauð-
fjársamningur er tímaskekkja í því
umhverfi sem nú er á markaðnum
því að í honum eru framleiðslu-
hvetjandi ákvæði sem ekki ganga
upp. Hann beindi því til forsvars-
manna Landssamtaka sauð^ár-
bænd að huga að breytingum á
þessu. Þá fjallaði hann um fram-
kvæmd búfjáreftirlits og spurði
hvers vegna þau námskeið, sem
Bændasamtökunum ber að standa
fyrir búljáreftirlitsmenn, hafi enn
ekki verið haldin. Næst fjallaði
hann um félagskerfið og taldi það
réttlætismál að bændur hvar sem
er að á landinu hefðu sama vægi á
bak við hvem búnaðarþingsfúll-
trúa. Hann kvað vont að vita til
þess að þing sem væri stefnu-
markandi fyrir landbúnaðinn í
heild væri byggt upp á ójafnvægi.
Aldrei hefur verið rekinn al-
mennilegur endahnútur á samein-
ingu Búnaðarfélags Islands og
Stéttarsambands bænda. Það
verður að útrýma þessu misvægi.
Af hverju eiga bændur á norðvest-
urlandi að hafa meira vægi en
sunnlenskir félagar þeirra?
Kannski væri skynsamlegast að
stíga þetta í einu skrefi og velja
fúlltrúa á búnaðarþing eingöngu
eftir búgreinum. Að síðustu fjall-
aði hann um búrekstrartengda ráð-
gjöf og lýsti óánægju sinni með
það að þeir fjármunir, sem til
hennar væm ætlaðir, hafi ekki
gengið til búnaðarsambandanna
eins og vera bæri vegna flókinna
reglna og túlkunar þeirra. Ein-
falda þarf þessar reglur til þess að
tryggja að þessum Qármunum
verði varið í það sem þeim er ætl-
að.
12. Sigurður Loftsson. Ræðu-
maður þakkaði fyrir góða setning-
arathöfn og góða ræðu formanns.
Þá var erindi Davíðs Gíslasonar
skemmtilegt innlegg. Hann kvað
sér efst í huga hversu endurskipu-
lagningu leiðbeiningarþjónust-
unnar miðaði hægt. Það er algjört
gmndvallaratriði að ná fram frek-
ari sameiningu/samruna innan
hennar og gera kostnaðarvitund
hennar meiri en hún er í dag.
Knýja þarf fram hagræðingu inn-
an hennar með öllum mögulegum
leiðum. Fyrirkomulagið sem við
nú búum við ýtir undir að kerfið
reyni að viðhalda sjálfu sér. Hver
reynir að halda sínu á sinni þúfu
og forðast að líta í kringum sig.
Lífeyrisskuldbindingar búnaðar-
sambandanna eru sameiginlegt
vandamál þeirra, eingöngu ef slík
samþjöppun nær fram að ganga.
Setja þarf meiri kraft í vinnu við
að framfylgja ályktun síðasta bún-
aðarþings um framtíðar starfsemi,
skipulag og aðsetur Bændasam-
takanna. Við verðum að fá meiri
arð út úr Bændahöllinni en raun
ber vitni þó að ekki fáist kaupandi
rétt um þessar mundir. Færa þarf
starfsemi samtakanna meira út til
leiðbeiningamiðstöðva á lands-
byggðinni og gera þær þannig að
þeim stóru og öflugu miðstöðvum
sem stefnt hefur verið að. Varð-
andi kjötmarkaðinn þá taldi ræðu-
maður enga skynsemi felast í því
[ 14 - Freyr 2/2003