Freyr - 01.03.2003, Síða 16
lenskir neytendur vilja? Lífrænn
landbúnaður hefúr ekki náð að
þróast hér á landi líkt og víða er-
lendis. Er það miður að við skul-
um sitja eftir í þeirri þróun. Er
ekki tímabært að stjómvöld og ís-
lenskur landbúnaður setji sér
markmið varðandi lífræna fram-
leiðslu? Af eigin reynslu fullyrði
ég að íslenska sauðkindin er vel til
þess fallin að aðlagast lífrænni
ffamleiðslu. Það væri ekki óraun-
hæft markmið að 10% dilkakjöts-
framleiðslunnar væri orðin líffæn
eftir5-10ár. Koma þarf á aðlög-
unarstyrkjum sem myndu rúmast í
hinu svokallaða græna boxi í
WTO-samningunum. Eins og
staða greinarinnar er í dag er hér
um raunhæfan kost að ræða og
skora ég á forystu sauðfjárbænda,
Bændasamtökin og stjómvöld að
skoða þessa leið fyrir alvöru. Allt
tal um vistvæna vottun hefúr litla
sem enga merkingu hjá neytend-
um. Lífræn vottun er samningur
um framleiðslu og vinnsluferli
vömnnar frá framleiðenda á disk
neytandans. Það er mín skoðun að
við náum aldrei árangri með út-
flutning á íslensku lambakjöti fyrr
en við getum boðið það lífrænt
vottað.
15. Jónas Helgason. Ræðumaður
lýsti ánægju sinni með ávarp Dav-
íðs Gíslasonar ffá Svaðastöðum.
Hann fjallaði því næst um félags-
málin og lagði áherslu á að að
kerfinu verði leyft að þróast í ró-
legheitum. Mikill slagur varð um
félagskerfið á búnaðarþingi fyrir
þremur ámm. í ffamtíðinni gæti
verið nauðsynlegt að fækka full-
trúum, en menn greinir á um
hvaða leiðir á að fara í þeim efn-
um. Hann taldi skondið hvemig
aðkoma lánastofhanna hafi verið
að uppbyggingar- og ffamleiðslu-
ferlum sumra kjöttegunda. Það
getur ekki talist eðlilegt að lána-
stofnanir séu að niðurgreiða sum-
ar kjöttegundir til þess að koma
eigin ffamleiðslueiningum í verð
á markaði. Þegar upp er staðið eru
það framleiðendumir sem tapa.
Að síðustu lýsti hann óánægju
sinni með það að Bændasamtökin
hafi ekki staðið nægilega vel við
bakið á Æðarræktarfélagi Islands í
glímu sinni við Veiðistjóraemb-
ættið og ófúllnægjandi fjárveit-
ingar til eyðingar refa og minka.
16. Guðbjartur Gunnarsson.
Ræðumaður fjallaði í fyrstu um
störf sín í stjóm Bjargráðasjóðs,
en samkvæmt ársreikningum
hans, sem dreift hefúr verið til
fúlltrúa, er fjárhagsstaðan góð.
Hann benti hins vegar á inn-
streymi í sjóðinn, sérstaklega í
kjamfóðurgreinunum, myndi ekki
nægja til að standa undir stómm
bótum. Þá velti hann fyrir sér
stöðu sjóðsins ef stór áföll yrðu í
hefðbundnu greinunum, t.d. nátt-
úruhamfarir. Núverandi inn-
streymi í sjóðinn myndi ekki ráða
við slíkt. Sjóðurinn getur hins
vegar orðið góður farvegur fyrir
aðstoð, en fjármunimir yrðu þá að
koma annars staðar frá. Mikil
óvissa er með niðurstöður al-
þjóðasamninga, en við verðum að
búa okkur undir það að staðan
muni þrengjast í því stuðningsfyr-
irkomulagi sem við nú búum við.
Offramleiðsla, og þá aðallega í
svína- og fúglakjöti, hefúr leitt til
þess að allt kjöt hefúr fallið í
verði. Sláturleyfishafar telja að
ekki gangi að binda verð eins hátt
og gert var á sl. ári og rnunu því í
vaxandi mæli ffekar vilja taka kjöt
í umsýslu. Svo virðist sem fúll-
mikinn framleiðsluhvata sé að
finna í núgildandi sauðíjársamn-
ingi, þannig að bændur telja ekki
hagkvæmt að draga saman fram-
leiðslu. Ur þessu verður að bæta.
Ef það á að vera hagur af fram-
leiðslu kindakjöts til útflutnings
þá verður skilaverðið að vera
hærra en sem nemur a.m.k. breyti-
legum kostnaði af framleiðslunni.
17. Arnar Bjarni Eiríksson.
Ræðumaður þakkaði í fyrstu fyrir
góða setningarathöfn þingsins.
Hann greindi því næst frá því að
sér hafi brugðið við að lesa
skýrslu Lífeyrissjóðs bænda, en í
bráðabirgðaskýrslu ársins 2002
kemur fram að hrein eign sjóðsins
hafi minnkað um 5% ffá árinu áð-
ur og að með ávöxtun hans hafí
einungis verið liðlega 1%. Það er
alls óásættanlegt að sjóðurinn sé
rekinn með þessum hætti og mun
leiða til þess að fljótlega þurfi að
skerða réttindi sjóðsfélaga ef ekk-
ert verður að gert. Búnaðarþing
hlýtur að álykta um málið. Þá
Qallaði hann um félagskerfið, en
menn virðast ekki vilja eyða mikl-
um tíma þingsins í umræðu um
það. Hann kvað það skoðun sína
að búgreinafélögin eigi að vera
grunneininga aðildar að Bænda-
samtökunum. Ekki virðist mikill
sáttahugur í mönnum um sameig-
inlega sjóði bænda. Ymis mál sem
fyrir þinginu liggja eiga ekki
heima á búnaðarþingi heldur ber
að afgreiða þau á aðalfúndum bú-
greinafélaganna. Hann þakkaði
stjórn Bændasamtakanna síðan
fyrir framgöngu hennar í þjóð-
lendumálunum, því að þar hafí
hún staðið vel við bakið á bænd-
um. Að síðustu velti hann því fyr-
ir sér hvaða hagsmunaaðilar það
hafí verið sem Bændasamtökin
hefðu haft samráð við varðandi
lækkun fóðurtollanna. Voru það
bændur eða fóðursalamir sjálfir?
18. Eggert Pálsson. Ræðumaður
þakkaði í fyrstu fyrir setningar-
ræður þingsins og ekki síst síður
fyrir ávarp Davíðs Gíslasonar, en
þjóðemiskenndin í máli hans
vakti mikla athygli. Alþjóðasamn-
ingar urn viðskipti með landbún-
aðarvömr varða alla framleiðslu
116 - Freyr 2/2003