Alþýðublaðið - 03.01.1924, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Bæjarstjórnin.
IV.
Starfshiettir.
»Eitt rekur eig á annars horn,
eins og graðpening hendir vorn,«
Jón JÞorláksson.
Það liggur í augum uppi, að
meirl hiutl bœjarstjórnar er ein-
fær um það, ef hann vill, að
ráða bæjarmálunum álveg eftir
sínu höfði, ef bæjarfulltrúarnir,
sem hann skipa, væru samhentir
og hetðu sameiginlega stefnu
eftir að tara. Meiri hlutinn hefir
yfir hér um bil helmingi fleiri
atkvæðum að ráða en mlnni
hlutlnn. Á meiri hlutanum h1ýt-
ur því að hvíia ábyrgðin á því,
sem bæjarstjórn gerir eða gerir
ekki. Verkefni minni hlutans
verður að vera í því fólgið að
lita eftlr og gagnrýna það, sem
gert er, og benda á, að hverju
leyti megi betur gera, en hann
hefir engin tök á að koma neinu
fram, nema hann geti fært svo
ótvíræð rök fyrlr máli sínu, að
melri hlutinn þori ekki annað
fyrir almenningi en fallast á það.
Hins vegar getur meiri hlutinn
haft sitt mál fram með valdi,
hvenær sem er, hvort sem það
er rétt eða rangt, ef menn hans
eru samhentir.
En þar er ná eitthvað annað,
endi er það eðlilegt. Til þess
ber meðal annars það, að stefna
þeirra er að því ieyti, sem þún
er nokkur, ekki miðuð við bæj-
arfélagið og hag þess, eins og
áður hefir verið sýnt fram á,
heldur við einhverja óákveðna
elnstaklinga og hagsmuni þeirra.
Það kemur því várla fyrir sá
fundur, að þeir séu ekki meira
og minna skiftir um máiin, og
af því stafar það, hversu oft
fer ( glundroða og handaskolum
um afgreiðslu málanna. Verður
borgarstjóri, sam vegna embætt-
isstöðu sinnar hlýtur að miða
störf sfn nokkuð við bæjarféiag-
ið, stundum hlálega ieikinn í
þessu bæjarfulítrúa-ati, seip verð-
ur með köflum, af sundurlyodi
meiri hlutans, þótt vitanlegt sé.
að hann slál oft stórlegá at á
ýmsar hiiðar til að halda >dót-
iuu< samao.
SfuOdum er bæði skömm og
gáman að sjá, hve iagnir ýmsir
bæjariulltrúar melri hlutans geti
verið, ef þeir vilja koma sér
undan ábyrgð á afleiðingunum
af sundurlyndi sínu. Eitt nýjasta
dæmið er nlðurstaðan á máli
Friðriks Björnssoar, sem melri
hlutinn gabbaði um hafnsögu-
mannsstarfið. Jafnaðarmenn og
fleiri bæjarfulltrúar töldu sjálf-
sagt að bæta mannlnum fyrir
það, Bar Þórður Bjarnason tram
tillögu um að bæta honum með
alt að 1500 kr. úr hafnarsjóði,
en það vár feit. Hins vegar var
samþykt eftir tillögu Péturs
Halldórssonar að greiða honum
750 kr. úr bæjarsjóði í skaða-
bætur. Borgarstjóri, sem er for-
maður hatnsögunefndar, sem
níðst hafði á manninum, var
þessu mótfallinn og fann út, að
um þetta þyrfti tvær umræður.
Við aðra umræðu gerði Þórður
Bjarnason þá breytingartillögu,
að þessar 750 kr. væru greiddar
úr hafnarsjóði, en hún var feld,
þv( að Pétur Halldórssan greiddi
atkvæði móti henni með öðrum
borgarstjóraliðum, en hins vegar
grelddi Þórður Bjarnason at-
kvæði með þeim móti þvf, að
krónurnar væru greiddar úr
bæjarsjóði, og féll málið þannig
á þvi, áð þessir tveir bæjarfull-
trúar, sem þóttust vera með því,
skutu sér hvor á bak við annan,
meðan verið var að koma því
fyrir kattarnef.
Þetta dæmi um starfshætti
meiri hlutans er ekki tekið hér
úr mörgum líkum dæmum af þvf,
að það sé sérstaklega merkilegt,
heldur at þvf, að það er svo
einfalt og lýsir þvf Ijósara en
flest annað starfsháttum rneirl
hlutans f bæjarstjórn, sem yfir-
leitt eru ré.tt eftir þessu.
----s---
Skrítla.
»0g nú, þegar vér minnumst
á gagnsemi vatnsins, skulum vór
minnast þess, að ef ekki væri til
vatn, myndi enginn getá lært að
synda, og þér getið hugsab yður,
að þá myndu margir drukkna,<
sagði háskólakennarinn.
Átta stfloda viona
og ðtengisnautn.
Eitt af því, sem haft hefir verið
á móti átta stunda vinnudeginum,
heflr verið það, að hinar auknu
frístundir myndu hafa í för með
sór vaxandi áfengisnautn. Ekki
sízt héflr þetta verið haft á oiði í
Frakklandi. Þar hefir það nú verið
rannsakað, og kom þá í ljós það,
sem jafnaðarmenn höfðu fullyrt,
að þetta væri bábylja ein. Vinnu-
málaráðuneytið hefir gert rann-
sóknina* og tilfærir það eftirfar-
andi tölur. Átta stunda vinnudag-
urinn var lögleiddur árið 1919.
Ef bornar eru saman meðaltölur
um innflutning áfengis til Parísar
árin 1901 — 1913 og árin 1914—
1922, þá kemur á mann fyrra
tímabilið 4,8 lítrar af vínanda
móti 3,8 lítrum síðara tímabilið,
af víni 225 lítrar fyrra tímabilið
móti 173 hið sfðara, af ávaxta-
víni fyrra tímabilið 4,8 Htrar móti
4,3 hið síðara og af öli 14,1 lítra
fyrra tímabilið móti 5,6 lítrum hið
síðara. Auk þessa bendir ráðu-
neytið á ýmsar gleðilegar breyt-
ingar á dagfari verkamannanna,
skiftingu dagsins og vikunnar, er
þakka megi átta scunda vinnu-
deginum. »Blái mánudagurinnc só
svo ab segja úr sögunni og eins
að hlaupa út og fá sér staup ki.
4, sem tíðkast haíði í bókiðnaðin-
um. þetta er líka eðlilegt — segir
kunnugur atvÍDnu ekandi einn —,
að þörfin á að hressa sig upp með
áfengi vib 10—11 stunda vinnu
til að blekkja sig frá þreytunni S
bili só nú horfin viö átta stunda
vinnu. Önnur afleiðirjg sé þaÖ, að
verkamenn geti nú tarið út úr
borgiuni út í nágrennið, er þeir
hafi meiri tómstundir, og hafl
þetta bætandi áhrif á heilsufar
þeirra og auki framleiðsluna, þar
sem verkamenn fái tóm til að
rækta nytjajuitir til heimilisþarfa.
Næturlæknlr í nótt Matth.
Einarsson, Tjarnargötu 38.
Beykjayíkur-apótek hefir vörð
þessa viku.