Elektron - 01.03.1921, Blaðsíða 6

2
ELEKTRON.
þarf að geta náð til allra símanot-
endanna í miðstöðinni. Af þessu skilst
að miðstöðvarborðin verða liltölulega
dýrari eftir því sem símanotendurnir
verða fleiri.
Það er einnig margsannað, að
meðal samtalafjöldi hvers símanot-
enda er miklu hærri í stórum bæj-
um en smáum, og þarf þar af leið-
andi tiltölulega fleiri símaþjóna til að
afgreiða. Afgreiðslan verður ennfrem-
ur 2—3 sinnum dýrari í þeim bæj-
um, þar sem eru margar miðstöðvar
(t. d. hér í Reykjavík, A og B-stöð)
og þarf þá tvær simastúlkur til að
afgreiða hvert samtal, þar sem aftur
á móti á minni stöðvum nægir ein.
Fyrir hálfu öðru ári voru sett upp
hér í Reykjavík 2 miðstöðvarborð,
sem viðauki við gömlu stöðina, en
sökum þess, að ekki var rúm fyrir
þau í herbergi því, sem hún er, varð
að hafa þau á annari hæð í húsinu.
Urðu við þetta 2 miðstöðvar, A og B
slöð. Margir héldu að afgreiðslan
myndi batna við þetta, en svo reynd-
ist ekki, heldur varð nú óþægilegra
og tafsamara fyrir símanotendurna,
að þurfa að fá samband í gegnum
tvær miðstöðvar, en við þetta vanst,
að flestir þeir sem þá biðu eftir síma
gátu nú feugið hann. Undanfarin ár
hafði verið bætt við í gömlu borðin
miklu fleiri símanotendum, en þau
gátu með góðu móti borið, svo að
hver stúlka hafði að meðaltali 25
númerum meira en meðalafgreiðsla
þolir, og þar sem ekki var hægt að
flytja neitt af þessum númerum yfir
í B-stöðina gat engin bót orðið á af-
greiðslunni, og getur ekki orðið, fyr
en hægt er að bæta við fleiri borð-
um.
Miðstöðvarborðin hér eru í tekn-
isku lilliti orðin afarlangt á eftir tím-
anum og margir gallar á þeim, sem
ekki er hægt að bæta úr, nema með
miklum kostnaði, sem þó myndi ekki
borga sig.
Árið 1915 fékk landsímastjórinn
loforð landsstjórnarinnar fyrir gamla
landsbankahúsinu, undir símastöðina,
og hafði þá einnig lagt drög fyrir, að
keypt yrði ný miðstöð, sem sett yrði
þar upp, en sökum þess hve tímarn-
ir urðu erfiðir, sá landsstjórnin sér
ekki fært að leggja fram fé til við-
gerðar á húsinu og þar við situr enn.
Stöð sú, sem landssímastjórinn mun
hafa haft í hyggju að fá hingað, var
að nokkru leyti sjálfvirk, en síðan
hafa verið gerðar miklar umbætur á
slíkum stöðvum. Nú á síðustu árum
hafa alsjálfvirkar miðstöðvar rutt sér.
mjög til rúms, sérstaklega í Ameríku.
Einnig liafa verið settar upp nokkrar
slíkar stöðvar á norðurlöndum, t. d.
í Kristianiu, Bergen, Kaupmannahöfn
(smástöðvar) og á fleiri stöðum og
hafa alstaðar reynst ágætlega. í’ær
hafa þann mikla kost, að þær spara
að öllu leyti símaþjóna. Þar gefa
símanotendur sér sjálfir samband við
það númer sem þeir óska, á þann
liátt, að þeir snúa töluskífu sem er
föst við símaáhaldið. Það er of langt
mál að skýra frá slíkum stöðvum í
þessari grein, en eg mun leitast við
að gera það seinna, hér í blaðinu.
Rað sem aðallega mun vera í veg-
inum fyrir því, að Reykjavík fái nýja
miðsföð, sem uppfyllir kröfur tím-
ans, er húsnæðisleysi, en vonandi er
að brátt fari að batna í búi, svo að
biðin verði ekki alt of löng.
Sæsímaslit.
Sæsíminn milli íslands og Færeyja
slitnaði þ. 24. janúar s. 1. og komst
ekki í lag aftur fyr en 12. febrúar,
eða eflir 19 daga.
Meðan á biluninni stóð, annaðist