Elektron - 01.06.1921, Blaðsíða 10

24
ELEKTRON.
gera við svona kefli, heldur senda
það til Reykjavíkur og fá nýtt í
þess stað.
í þessum kafla liefi ég leitast við
að gera ljóst hvernig heppilegast sé
að fara að við prófun og viðgerð bil-
aðs talfæris. Til þess að fá nokknrn
ábyggilegan árangur af prófuninni, er
nauðsynlegt að fara eftir vissum regl-
um, og er þá sjálfsagt að byrja að
leita þar sem mestar eru líkurnar. í
næstu köflum mun ég taka fyrir aðra
hluta talsímatækisins.
Það hefði einhverntíma þólt tíð-
indum sæta og verið saga til næsta
bæjar, að söngur og hljóðfærasláttur
í Lundúnum hafi heyrst suður á
Melum, en þetla er þó tilfellið.
í sumar, þegar einn loftskeyta-
mannanna á loftskeytastöðinni hér í
Reykjavík var að hlusta eftir skeyt-
um, heyrði hann alt í einu hljóð-
færaslátt í fjarska. Hann áltaði sig
ekki strax á hvað þetta var og hélt
að sig væri að dreyma. En þegar
hann fór að hlusta betur og stilla
loftskeytaáhöldin, heyrði hann mun
gleggra hljóðfærasláttinn. Rétt á eftir
heyrði hann karhnann syngja, og gekk
þeita nokkra hríð og skemti hann
sér ágætlega við þenna einkennilega
hljóðfæraslátt.
í nokkra daga á eftir heyrðist slíkur
hljóðfærasláttur á sama tíma. Seinna
kom það í Ijós, að þessa daga höfðu
verið gerðar tilraunir í Lundúnum,
með að senda hljóðfæraslátt þráð-
laust, og liafði hann heyrst víðsvegar
á loftskeytastöðvum nágrannaland-
anna.
Slíkar tilraunir hafa einnig oft ver-
ið gerðar í Ameríku. T. d. söng hin
fræga ítalska operu-söngkona, frú Lo-
uise Tetrazzini fyrir flota Bandaríkj-
anna, þ. 3. des. s. 1. Hún var þá
stödd í New-York, í Hotel Mc. Alpin.
þar söng hún í þráðlausan talsíma
og gátu öll skip, og aðrir, í alt að
500 mílna fjarlægð og sem stilt höfðu
loftskeytaáhöld sín, heyrt hinn ágæta
söng hennar.
Prestur nokkur í Ameríku hefir ný-
lega tekið upp á því að halda ræðu
þráðlaust á hverjum sunnudegi, fyrir
alla loftskeytamenn í alt að 500 mílna
fjarlægð frá heimili hans, en hann
getur þó ekki orðið þeirrar ánægju
aðnjótandi, að sjá framan í »kirkju-
fólkið«.
Við heyrum á hverjum degi eilt-
hvað nýtt, sem táa hefði dreymt um
fyrir nokkrum árum, en við yptum
þá bara öxlum og segjum: »Ja —
hvað er það sem þeir geta ekki«; og
erum hættir að verða hissa þó við
heyrum hinar furðulegustu sögur sem
þó eru raunverulegar.
Eftir nokkurn tíma sjáum við ef
til vill auglýst í blöðunum, að hinn
heimsfrægi söngmaður Caruso syngi
í kvöld í Lundúnum og þeir sem
vilji hlusta á hann þurfi ekki annað
en koma í leikhúsið, og þar heyrum
við til liins heimsfræga söngmanns,
eins glögt og liann væri þar sjálfur
staddur.
Um sömu mundir verða allir
»grammofonar« komnir úr »móð«,
en í þeirra stað hefir hvert heimili
fengið sér þráðlausan talsíma og með-
hjálp hans heyrt beztu söngmenn og
hljóðfæraflokka heimsins.
í*að gerist nú og liefir gerst á síð-
ustu árum margt furðulegt á sviði