Elektron - 01.12.1921, Blaðsíða 8

54
E L E K T R O N .
skiftaþörf krefur. Stöðvar af þessari
gerð taka bráðum til starfa í San
Francisco, Hawai og Bretlandi. Mönn-
um verður oft á að spyrja um hvort
hin ýmsu ólíku kerfi geti unnið sam-
an. Pessu má svara þannig, að i raun
og veru sé ekki nema um tvö kerfi
að ræða, sem sé neistakerfið, (sem
notan er á ílestum skipastöðvum og
minni strandslöðvum, sem vinna við
skip í hafi,) og kerfi það er fram-
leiðir óhamlaðar bylgjur. Þetta síðar-
refnda kerfi er notað á öllum stærri
stöðvum og þótt að vélarnar, eða
loftnetin, sem framleiða sveflurnar
séu ólík, þá eru þó sveiflurnar þær
sömu, eða svo á í það minsta að vera.
(Framh.).
Em bættaveiti n gar.
í síðasta tölublaði Elektrons, ritar
ritstjórinn grein um »stöður innan
fandsímans« og er þar réltilega hnýlt
í aðferð þá, sem fylgt heíir verið
undanfarið með veitingu embætta innan
símans, en mér finst að gjarnan hefði
mátt draga þar dæmi fram í dags-
ljósið, til að sýna svart á hvílu,
hvernig embættaveitingarnar hafa ver-
ið undanfarin ár, og eru enn, og má
því búast við að sömu slefnu verði
fylgt í framtíðinni, ef hún er látin
óátalin.
Fetta er alvörumái, sem allir síma-
menn sjálfs sín vegna hljóta að hafa
vakandi auga á, því þar ræðir um
framtíð þeirra við landssímann.
Sú regla sem landsímastjórinn heíir
hafí með veitÍDgu embætta, er með
öllu óviðunandí, og má merkilegt
heita, að símamenn skuli ekki fyrir
löngu hafa hreyft mótbárum gegn
slíku ranglæti, sem komið hefir fram
við stéttina í heild sinni, þar sem
gengið er framhjá þeim venjum og
reglum, sem sjálfsagðar hafa verið
taldar við veitingu embætta hjá ís-
lenska ríkinu.
Símamenn bljóta að krefjast þess,
þar sem þeir verja öllum starfskröft-
um sínum í þágu símans og gera
starfið að lífsstarfi sínu, að þær stöð-
ur sem losna við síman, séu auglýst-
ar lausar til umsóknar, og síðan
veittar mönnum innan símans, en
ekki gengið fram hjá þeim og þær
veittar einhverjum og einhverjum sem
jafnvel aldrei hefir verið i þjónustu
landssímans.
Skulu hér tilfærð nokkur dæmi,
til að sýna hvernig embætaveitingarn-
ar hafa verið undanfarið, og mun
flestum vera þau í fersku mynni.
í fyrra þegar hr. Petersen stöðvar-
stjóri í Vestmannaeyjum fór frá stöð-
inni, var einn símritarinn i Reykjavík
skipaður stöðvarstjóri þar, en staðan
var alls ekki auglýst til umsóknar;
málti þó gera ráð fyrir að marga af
simriturunum myndi fýsa að fá þá
stöðu, þar sem hún var betur launuð
þægilegri og sjálfstæðari en símritara-
staðan, en um þetta var ekkert rætt
opinberlega, mest sökum kunnings-
skapar við þann sem fekk stöðuna.
Árinu áður hafði verið stofnað
nýlt embætti við símann, — efnisvarð-
arstaðan. Var hún auglýst bœði innan
og utan símans og þar með augsýni-
lega gefið i skyn, að landsímastjór-
inn þætlist ekki geta fengið neinn
mann innan símans, sem fær væri
um að sinna því starfi, enda kom
það á daginn, því að þrátt fyrir það,
að margir símamenn sæktu um starf-
ið, var það veitt manni utan símans.
Meðal umsækjendanna var þó maður
sá, sem landsímastjórinn skipaði ár-
ið eftir í stöðvarstjórastöðuna í Vest-
mannaeyjum, sem að flestra áliti
mun vera ábyrgðarmeiri og vanda-