Mjölnir - 25.01.1950, Side 1

4. tölublað.
Miðvikudagiir 25. janúar 1950.
13. árgangm-.
Siglfirðingar
■ listan
Aðeins einn listi getur lengið
meirihluta, - það er C-listinn
Setjið x við C!
Háðuleg og sundurkremjandi útreið fyrir
kratana og íhaldið í tveimur helztu verka-
lyðsféligum landstns, Dagsbrún og Þrótti
Víða um land berast fregnir
um mjög þverrandi fylki ikrat-
anna og iUaldsins !Í verkalýðs-
féiögunum. En við stjórnarkjör
í verkaiýðsleiögunum undan-
iarið haia íiiaidið, kratar og
ifamsólni, allstaðar staðið sam-
an gegn sósíalistum og öðrum
frjálslyndum róttækum verka-
mönnum. Fylgi þessara þrí-
ílokka hefur mikið minnkað, þó
keyrir um þverbak í Verka-
mannafélaginu Þrótti; þar þora
þeir beinlínis ekki að stilla, eru
svo hræddir við að láta sjá hve
íylgi þeirra er lítið, að þeir stilla
eniii neitt.
i Dagsbrún, sem hélt aðal-
fund sinn í fyrrakvöld voru
greidd 1778 atkvæði. Listi sósí-
alista og aimarra frjálslyndra
manna hlaut 1300 atkvæði, en
listi íhalds og krata 425 atkvæði
— 53 seðlar voru auðir og ógild-
ir.
Þessi háðulega útreið liggur
nú eins og mártröð á foringja-
liði kratanna. Má búast við, að
þeir hætti nú klofningsbrölti
sínu við stjórnarkjör í Þrótti og
Dagsbrún, en líklegt er, ef að
vanda lætur, verði þá lögð meiri
rækt við söguhvíslingar, hvósl-
ingar af þessu sérstaka þekkta
tagi Alþýðuflokkssendlanna.
KOSNIN GAÚ RSLITIN
Nái C-listinn ekki meirihluta,
verður enginn ábyrgur meirihluti
í bæjarstjérn að loknum kosn-
ingum.
Annaðhvort C-listann
eða
öngþveitið og eymdina
X C-listinn
KORJIN Á BORID,
ALPÝÐUFLOKKSMENN!
I FINNLANDI
I kjörmannakosnmgunum, sem fóru fram í Fimiiandi, mánudag
og þriðjudag í síðustu viku, jók Lýðræðisbandalagið, samtök komm
únista og vinstri-sósíaldemókrata, fylgi sitt um tæp 16%, miðað
við þingkosningarnar 1948, og er nú stærsti stjómmálaflokkur
landsins. VmnsKi „Aiþýoutiokkaiinn“, flokkur bægri krata, hefur
hinsvegar tapað nærri 20% af fylgi sínu á sama tímabili.
Að vonum er það nokkuð rætt
í bænum, hvað bæjarfulltrúam-
ir ætlist f yrir um viðskipti Sigiu
fjarðarkaupstaðar og hlutaíé-
lagsins Sikjaldar. Það er kunn-
ugt, að þetta hlutafélag ætlaði
að kaupa mótorbátiim Skjöld;
bátnum er sleppt við félagið í
trausti þess, að það gerði upp
við ríkissjóð og greiddi tilskylda
útborgun. Þetta mun þó allt
hafa dregist úr hömlu, sennilega
fyrst í stað, fyrir seinagang hjá
rikissjóði, en síðar fyrir getu-
og viljaleysis félagsins. En bæj-
arstjóri og bæjarstjóm sýna
það vítaverða skeytingarleysi að
láta allt kyrrt liggja. Félagið
ráðsmennskast með skipið ems
og það sé þess eign, en ikaupverð
þess er óuppgert hjá ríkissjóði
og Siglufjarðarkaupstaður
skuldaður fyrir upphæðinni. Nú
er því fleygt fyrir, að þegar
hafi hlaðist á skipið tugþúsunda
króna sjóveðsskuldir. Haldist nú
áfram að hlaðast á skipið sjó-
veðsskuldir, en skipið gangi úr
sér, má svo fara, að endirinn
verði sá, að það seljist fyrir
þeim skuldum einum, en Siglu-
fjarðarbær fái að borga kaup-
verð þess til ríkissjóðs, sem mun
vera yfir 600 þúsxmd krónur.
Þetta er stór upphæð, og eins
og f járhag kaupstaðarins er nú
komið, langar bæjarbúa ekikert
til að láta jafna þessari upphæð,
kannske á einu ári, á sig í út-
svörum. Fyrst og fremst er
þetta mál allt, hin mesta hneysa
fyrir bæjarstjórn, að hinu leit-
inu er framkoma félagsstjórnar
Skjaldar, sem betur fer, mjög
óvenjulegur viðskiptamáti, að
ekki sé meira sagt. Fyrir ára-
mótin mun bæjarstjóri og bæj-
arstjórn hafa gert gangskör að
þvá að koma máli þessu á
hneykslislausan grundvöll, bauð
að ganga í ábyrgð fyrir 3/4
kaupveróisins gegn bakábyrgð
hluthafanna. Því var neitað. Þá
bauð bæjarstjórn eitthvað
annað til að létta undir með fé-
laginu, svo það gæti orðið heið-
arlegur eigandi skipsins, en því
var einnig neitað, Virðist svo
sem stjórn Skjaldar líti svo á,
að hún hafi náð í litla fingur
bæjarstjórnar, og nú sé sinn
kostur vænstur að reyna að
hremma alla hendina, neita öllu,
draga máhð á langinn, en gera
skipið út áfram upp á þau býti,
að hirða gróðann sjálfir, ef eitt-
hvað græðist, en láta tapið lenda
á bæjarbúum ef illa fer. Svo
frekt er að verki gengið, að
stjóm félagsins reynir að snúa
út úr samningum sínum við
Siglufjarðarkaupstað, til að fá
fram þann skilning, að bænum
beri að ábyrgjast skipsverðið án
bakábyrgðar h'luthafanna.
Nú er hlutafélagið Skjöldur,
nokkurskonar flokksfyrirtæki
Alþýðuflokksins. Flestir, eða
allir, hluthafarnir flokksmenn,
og ráðamenn félagsins eru allir
í foringjahópi Alþýðuflokksins,
meira að segja eru aliir aðalhlut
hafarnir á hsta þeim, er Alþýðu-
floikkurinn býður fram nú við
bæjarstjórnarkiosningarnar, en
það eru þeir Sveimi Þorsteins-
son, Sigurður Gunnlaugsson, —
Gestur Fanndal, Ólafur Guð-
mundsson og, Sigurjón Sæmunds
son. Siglíirðingar eru yfirleitt
Verkamálaráðherra Bonn-
stjórnarinnar í Vestur-Þýzka-
landi skýrði frá því sJl. laugar-
dag, að tala atvinnuleysingja í
V-Þýzkalandi væri nú komin
upp í 1 millj. 750 þús., og hefði
tvöfaldast á árinu sem leið, en
þrefaldast á þrem síðustu miss-
erum.
1 lok ársins voru auk þessa
278.712 atvinnuleysingjar á her
námssvæðum Vesturveldanna í
Berlín. Er þvi tala atvinnuleys-
ingja á hernámssvæðum Vest-
urveldanna í Þýzkalandi alls
rúmar 2 milljónir.
Marshall-ástand í algleymingi!
Ástandið í V-Þýzkalandi er
táknrænt fvrir eðli og tilgang
Kosnir voru 300 kjörmenn, er
15. febr. eiga að kjósa forseta
Finnlands tii sex ára. Kjörmenn-
irnir eru kosnh' hlutíaiisxosning
um. Lýðræðisbandalagið fékk
flesta kjörmenn, 66, eða 22%
atkvæóa, en fékk 19% atkvæða
brjóstgóðir menn, en þeir munu
líta svo á, að tæpast sé ástæða
til að styrkja ofantalda menn
með hundruðum þúsunda króna
úr bæjarsjóði. Hver er afstaða
Alþýðuflokksins til þessa máls ?
Það er spurning, sem flokkur-
inn verður að svara nú fyrir
kosningarnar. Hér auga engin
undanbrögð, kortin á borðið, —
eins og þau eru.
Marshah-kerfisins: Auðhringar
Bandaríkjanna selja vörur til
Þýzkalands. Bandarískur al-
menningur borgar þær. Þýzkum
verkamönnum er meinað að
framleiða þær vörur, sem banda
r’isku auðhringunum þóknast að
selja til Þýzkalands, og ganga
atvinnulausir milljónum saman.
Afleiðingarnar: Kreppa, at-
vinnuleysi, skortur, neyð.
Fátæktin, skömmtunarstjóri í
V estur-Þýzkalandi.
Vegna hinnar rýru kaupgetu
almennings í Vestur-Þýzkalandi
hefur reynzt óhætt að afnema
þar skömmtun á flestum vöru-
tegundiun. Flestar búðir þar eru
nú fuhar af ahskonar varningi,
í kosnmgunum 1948. „Aliþýðu-
flokkininn“, hægrikratar, iékk
65 kjörmenn eóa 21,67 % atkv,
en 27 % í kosningunum 1948. —
Bændaflokkurinn fékk 62 kjör-
menn og þrdr mixrni flokkar sam
tals 107 kjörmenn. Bændaílokk-
urimi heiur tapað fylgi, en
minni borgaraliokkarmr þrír
unnið litið eitt á.
\
I 'ylgisaukning Lýðræðisbanda
lagsms er mjög athyglisverð, —
ekki sizt þegar þess er gætt, að
rekin hefur venð áköf aróðurs-
og ofsóknaiherferð gegn því,
undir forustu hægri krata, m.a.
með málshöfðunum gegn blöð-
um þess og forystumonnum.
I verkaiyöshreyíingunni hafa
hægrikratar rekið bhnda kloín-
ingsstefnu undir kjörorðinu „að
einangra kommunista' ‘, og ofsótt
róttæk verkalýðsféiög með öll-
um þeim meðuium, sem yíirráð-
in yfir nkisvaldinu hafa lagt
þeim i hendur, m.a. með því að
skipuleggja verkfallsbrot og
vernda pau með lögregluvaldi,
er hin rottæku félög hafa reynt
að knýja fram kjarabætur með
verkföhum. Eru og verkamanna
morðin í verkföhunum i Kemi í
sumar eitt kunnasta og ljótasta
aæmið um framferði hægri krat
anna í verkalýðsmálunum.
En árangurinn hefur orðið
neikvæður fyrir hægri kratana
og jákvæður fyrir Lýðræðis-
bandalagið. Alþýðan hefur snú-
ið baki við hægri krataforingj-
unum og fylkt sér um Lýðræðis-
bandalagið.
sem aðeins hinir ríku geta keypt
meðan almenningur býr við sult
og seyru. Fátæktin er þar
skömmtunarstjóri.
Gamall Alþýðuíl.kjósandi
1 millj 750 þús. atvinnuieysingjar
í Vestur-Þýzkalandi