Mjölnir - 18.10.1950, Blaðsíða 3

1P
M J Ö L N I R
3
»
war«
Lýsingar fréttaritara á Kóreustyrjöldinni.
Styrjöldin í Kóreu svarar
ekki til þeirra hugmynda, sem
Bandaríkjamenn hafa gert sér
um rekstur nútímahernaðar. —
Kenning ýmissa áhrifamikilla
bandarískra herfræðinga, sem
óspart hefur verið básúnuð í
iblöðum og útvarpi, um að nú-
tímastríð hljóti að verða teift-
urstríð, háð með stórvirkum
drápstækjum en tiltölulega litl-
um mannafla og án mikillar
andlegrar eða líkamlegrar
áreynslu fyrir hinn óbreytta
hermann, hefur ekiki staðizt
próf reynslunnar. Því síður hef-
ur veruleikinn staðfest vonir
þeirra um, að Kóreumenn
mundu fagna þeim sem hetjum
og frelsurum, er þeir kæmu til
að losa þá undan oki hinna
bölvuðu kommúnista. Vinsældir
þeirra í Kóreu eru álíka mikalr
og ástsæld hengingarbölðla og
barnamorðin'gja Hitlers í her-
teknu löndunum í síðari heims-
styrjöldinni, og álíika verðskuld
aðar.
Bandarísku piltarnir, sem
dreymdi áður en þeir lögðu af
stað um að vinna sér hetju-
nafn með auðveldu móti í bar-
áttu við hina illu og fláráðu
kommúnista, hafa sem sagt
orðið fyrir vonbrigðum í Kóreu.
Þeir hafa komizt að þeirri
niðurstöðu, að það hlutverk,
sem þeim var ætlað var ekki
eingöngu fólgið í stjórn hug-
vitssamlegra gerðra véla, held-
ur einnig í viðureign manns við
mann í návígi í skógum, fjöll-
um og fenjum, í ógeðslegri
slátrun óbreyttra borgara og til
gangslausri og vitfirringslegri
eyðingu hernaðarlega einskis-
verðra mannvirkja. Og þeir
hafa komizt að raun um þann
beizka sannleika, að fólkið, sem
þeir komu til að frelsa undan
oki kommúnista, óskar yfirleitt
ekki eftir slíkri „frelsun", og
hatar. ,,frelsarana“ eins og pest-
ina.
Kóreustyrjöldin svarar sem
sagt alls ekki til þeirra hug-
mynda, sem bandarisku pilt-
arnir höfðu gert sér um styrj-
aldarrekstur. Hún er blóðugri,
saurugri og grimmdarfyllri en
þá hafði órað fyrir. Enda dett-
ur þeim ekki í hug að nefna
hetjuskap, réttlæti, frelsi, dreng
skap, mannúð né annað slíkt í
sambandi við hana. Þeir nefna
hana bara „this dirty war“ —
þessa skítugu styrjöld.
★
Hinn víðförli danski blaða-
maður, læknir og rithöfundur
Aage Krarup Nielsen fór til
Kóreu fyrir nokkram vikum.
Frá Tokíó sendi hann Politiken
greinarstúf, þar sem hann lýs-
ir lífinu í Foreign Correspond-
ance Club, klúbb brezku og
bandarísku hernaðarfréttaritar-
anna í höfuðborg Japan. Hon-
um er tekið með hjártanlegum
fögnuði. — „Það er þó eitt gott
við þetta djöfuls stríð“, segir
einn hinna föstu gesta klúbbs-
ins og lyftir glasi sínu. „Hún
færir manni gamla vini aftur“.
Hinir gömlu vinir, fréttaritarar
fyrir hinar stóru fréttastofur
og heimsblöðin, koma frá víg-
stöðvunum í flugvélum, óhrein-
ir, sveittir og þreyttir, og eftir
dálitla stund skýtur þeim uþfþ
í iklúbbum, þvegnum og snyrt-
um, en jafnvel á þessa harð-
soðnu karla hefur styrjöldin
sett merki, sem hvorki vatn né
whisky getur skolað af þeim.
„Það eru skiptar skoðanir um
margt af því, sem gerist í Kór-
eu“, segir Krarup Nielsen, „en
eitt eru þessir gömlu, reyndu og
hörundshörðu náungar innilega
sammála um: að þetta sé sú
óhugnanlegasta, , djöf ullegasta
og skítugasta styrjöld, sem íþeir
hafi nokkurn tíma komið nærri.
Þeir segja frá skelfilegmn at-
búrðum, atburðum, sem aldrei
ná dálkum blaðanna, atburðum,
sem eru bannhelgir í ffrétta-
þjónustunni af hernaðar- stjórn
rnála- og mannúðarástæðum“.
En þrátt fyrir nákvæmt eftir
lit og ritskoðun síast stöðugt út
nokkuð af hinum bannhelgu
fréttum, þannig að hægt er að
gera sér nokkra hugmynd um
hvemig Bandaríkjamenn og
leppar þeirra heyja hina „skít-
ugu styrjöld" sína gegn kór-
esku þjóðinni.
★
„New York Journal Amer-
ican“ segir 29. ágúst s.l. eftir
fréttaritara símun í Kóreu, Bo:b
Considine: „Menn okkar hafa
orðið að drepa heilmikið af
börnum .... Þetta stríð er af
þeirri tegund, sem kemur
Bandaríkjamöimum til að selja
upp. Sumir þeirra selja upp vit-
inu“. Síðan segir Considine frá
hermanni, sem hann sá í sjúkra
húsi í Tokíó, vitskertan eftir að
hafa drepið litla kóreska
stúlku.
„Að reyna að sigra með þeim
aðferðum, sem við beitum nú í
Kóreu, er ekki aðeins að bjóða
ósigrinum heim, heldur að
neyða hermenn vora til að
koma fram af villimannlegustu
grimmd,“ segir John Osbome,
fréttaritari amerísku tímarit-
anna Life og Time. „Ég á hér
ekki við hina venjulegu, óhjá-
kvæmilegu grimmd á vígvöllim-
um, heldur við gereyðingu
þorpa, þar sem fjandmenn gætu
ef til vill liafst við, skothríð og
sprengjuárásir á flóttamenn,
vegna þess að meðal þeirra
kunnu ef til yill að leynast
Norður-Kóreumenn, dulbúnir í
hinum hvíta klæðnaði kóresks
sveitafólks, eða vegna þess, að
ef til jvill sækja óvinir fram að
baki þeim. Og það eru framin
grimmdarverk í umboði okkar,
grimmdarverkin, sem suður-
kóreskir landgönguliðar og
suður-kóreska lögreglan frem-
ur, en hún er milligöngumaður
okkar og jíbúanna. Þeir myrða
fanga til þess að spara sér það
ómak að koma þeim af sér,
aftur fyrir vígstöðvarnar. Þeir
myrða óbr. borgara til þess að
komast hjá því ómaki að yfir-
heyra þá. Og þeir afla upplýs-
inga, — upplýsinga, sem við
þörfnumst og krefjum suður-
kóresku rannsóknarana um —
með aðferðum, sem eru svo
lirottalegar, að eklíi er hægt að
lýsa þeim.“
★
Slíkir eru vitnisburðir hund-
tryggra afturhaldsfréttaritara
um styrjöld þá, sem Bandarik-
in heyja gegn kóresku þjóðinni,
í nafni mannúðar, frelsis, rétt-
lætis og lýðræðis, og undir
fána Sameinuðu þjóðanna, og
er þó þagað um margt „af
hernaðar-, stjórnmála-, og
mannúðarástæðum“. Um þetta,
sem ekki má skýra frá, gefa
frásagnir fréttaritara, sem
fylgzt hafa með Norður-Kóreu-
hernum í sókn hans og undan-
haldi, nokkra hugmynd.
Rússneskur fréttaritari, Ser-
gei Borzenko, hefur nýlega
skýrt frá hópmorðunum á póli-
tískum föngum, sem fram fóru
í fangelsinu í Seoul áður en hún
féll í hendur alþýðuhernum. Er
hann ikom í fangelsið sá hann
m.a. „múr með þúsundum kúlna
fara, þar sem fjöldaftökur
liöfðu farið fram. Ég sá líka.
gálga, sem verkfræðingur frá
Washington haffði fundið upp.
Gamh gálginn var ekki nógu
mikilvirkur. Það yar líka skort-
ur á liermönnum til að fram-
kvæma aftökumar. Þá fundu
Bandaríkjamennirnir upp nýja,
djöfullega morðaðferð. Útbrota-
taugaveiki geisaði í Seoul. Gef-
in var fyrirskipun um að senda
sjúklingana í fangelsið í stað
þess að koma þeim á sjúkra-
hús. Allt að tólf föngum var
troðið í eins manns klefa, og
síðan settur inn til þeirra tauga
veikissjúklingur, sem smitaði
þá og varð þannig böðull þeirra.
Líkum liinna hengdu og skotnu
og þeirra, sem létust úr tauga-
veiki var kastað fram af kletta-
brún og' Ikletturinn síðar
sprengdur yfir þau“.
„— Við sáum gagnorðar
amerískar fyrirskipanir, sem
festar voru á trjástofna: „Kór-
eumenn, sem ekki eru lagðir á
stað suður á bóginn fyrir
kvöldið, verða skotnir“. — 300
stúdentar, sem neituðu að lilýðn
ast þessari skipun, voru skotnir
af bandarískum hermönnum. —
Nálægt Kumchon söfnuðu amer
ískir hermenn samau stúlkum
frá nálægum þorpum, létu þær
drekka gin og nauðguðu þeim
síðan. — Hinar svívirtu konur '
voru síðan reknar inn í jám-
brautargöng og skotnar með
vélbyssum“.
„— Ameríski loftflotinn varp
ar sprengjum yfir Kóreu dag
og nótt. Bandarískir fangar
nefna leiðina ffrá Seoul til víg-
stöðvanna „veg dauðans“. Ekki
eitt einasta þorp eða borg með-
fram þessum vegi er óskemmd.
1 bænum Yechon voru 5000
friðsamir íbúar. I þrjá klukku-
tíma gerðu fljúgandi virki ár-
ás á þetta fólk, sem aldrei hafði
tekið sér vopn í hönd. Logarnir
tortímdu öllu. Ekki éitt einasta
liús eða tré stóð eftir. Meira
en 3000 manns fórst, og meira
en 1000 hlutu hættulega áverka
eða brunasár. Hinir flýðu til
f jalla, matar- og klæðlausir“.
„Öllu má lýsa með saman-
burði. Ég sá Maidanek og Aus-
witz. Ég liom til Varsjár og
Lidice í styrjöldinni, og ég get
með réttu yitnað um, að á.sviði
morða og eyðileggingar er Tru-
man enginn eftirbátur Hitlers“.
★
Fullvist er talið, að um 200
þús. pólitískir fangar hafi verið
myrtir í Suður-Kóreu að undir-
lagi Bandaríkjamanna og lýð-
ræðishetjunnar Syngman Rhee
frá því að styrjöldin hófst, en
óttast er, að allt að 400 þús.
hafi verið myrtir. Alan Winn-
ington, fréttaritari enska komm
únistablaðsins Daily Worker
hefur nýlega lýst einni morð-
stöð þeirra í blaðagrein. Hann
segir m.a.:
„Reynið að setja ykkur fyrir
sjónir Rangwuldalinn, um 10
km. suðaustur af Taichun á
Yongdokveginum. — Brattar
brekkur rísa upp af dalbotn-
inum, sem er um 100 m. á
breidd og hálfan lan. á lengd.
Um miðjan dalinn er óhætt að
ganga þó gengið sé á bandarísk
um patrónum, sem þekja jörð-
ina. En uppi í brekkunum verð-
ur að fara varlega, því um
mestan lduta dalsins er þunnt
jarðlag, sem liylur á áttunda
þúsund lík karla og kvenna.
Einn fferðafélagamia sökk upp
að mjöðm í rotin lík.
Með nokkurra skrefa milli-
bili gapa við sprungur og sést
þar niður í krúgur kjöts og
beina. Þefur n beinlínis fossar
að vitum manns. Dögum saman
fann ég til hans. Þegar gengið
er meðfram liinum stóru ffjölda
gröfum sjást hvarvetna upp úr
jörðinni hendur og fætur, lmé,
ohibogar, afmynduð andlit og
höfuð, sem kúlurnar hafa
sprengt upp úr jörðinni. Þegar
ég lag um morðstöðvar nazista
í Belsen og Buchenwald, reyndi
(Framliald á 4. síðu)
ÞAKKARÁVARP
Við þökkum hjartanlega öllum þeim, nær og fjær, sem
auðsýndu okkur vinarhug og samúð við andlát og jarðarför
eiginkonu, móður og tengdamóður.
Þórdísar Magnúsdóttur
ALBERT EINARSSÓN, BÖRN
og TENGDABÖRN
SÓSiAUSTAR!
Munið, að happdrætti Þjóðviljans hefur upp á marga góða
drætti að bjóða.
Vinnið ötullega að sölu happdrættismiðanna. Gerið skil fyrir
seldum miðum til
SKRIFSTOFU SÓSÍALISTAFÉLAGSINS SUÐURGÖTU 10.
PÓSTKRÖFUR
fyrir árgjaldi Mjölnis 1950 verða á næstunni sendar öllum
þeim áskrifendum utan Sigluf jarðar, sem ekiki hafa greitt blaðið.
Eru það vinsamleg tilmæli afgreiðslunnar, að kaupendur inn-
leysi póstkröfurnar strax og þeir hafá fengið tilkynningu um þær.
Standið í skilum við Mjölni.
AFGREBOSLAN SUÐURGÖTU 10
TILKYNNING nr.44/1950.
Innflutnings- og gjaldeyrisdeild Fjárhagsráðs hefur ákveðið
nýtt hámarksverð á harðfiski, og verður það fframvegis sem hér
segir:
I heildsölu:
Barinn og pakkaður .. kr. 14.40 pr. kg.
Barinn og ópakkaður .. — 13,20 — —
{ smásölu:
Barinn og paikkaður . — 18,00 — —
Barinn og ópakkaður .1.... — 16,80 — —
Reykjavík, 5. október 1950.
VERÐLAGSSTJÓRINN
Tilkynning
Samkvæmt áður auglýstu, mun bifreiðastöðin ekki afgreiða
þá viðskiptavini sína, sem ékki gera skil nú þegar.

Bifreiðastöð Sigluf jarðar