Mjölnir - 01.11.1950, Qupperneq 3

M J Ö L N I R
3
Aldarþriðjungs ráðstjórn
„Vofa gengur nú ljósum log-
um um Evrópu — vofa komm-
únismans. Öll máttarvöld gömlu
Evrópu hafa tekið höndum sam
an um heilaga ofsókn gegn vofu
þessari. Páfann og Rússakeis-
ara er þar að finna í sama
flokki, Mettemich og Guizot,
franska vinstrimenn og þýzka
lögreglunjósnara.
Hvar er sá stjórnarandstöðu-
flokkur, að fjandmenn hans í
ríkisstjórn hafi ekki æpt komm
únistaheitið að honum ? Hver
er sá stjómarandstöðuflokkur,
að hann hafi ekki varpað aftur
skeytinu og bragðið f jandmönn
um sínum, róttækum og aftur-
haldssömum, um þrælsmark
kommúnismans ?“
Þannig hljóða upphafsorð
Kommúnistaávarpsins, sem birt
var 1848. Þá þegar var komm-
únisminn orðinn vald, sem ráð-
andi öflum Evrópu stóð stugg-
ur af. Og næstu sjötiu árin hélt
vofa hans áfram að ásækja
máttarvöld Evrópu, án þess þó
að valda þeim vemlegum
hnekki.
7. nóvember 1917 tóiku fylgis-
menn bolsévika í Pétursborg á
vald sitt mikilvægustu staði
borgarinnar og þann dag lýsti
landflóttamaðurinn, Wladimír
Ilitsj Ulianov, sem einnig var
kunnur undir dulnefninu Lenin,
yfir þvi á fundi í hinu nýstofn-
aða verkamanna- og hermanna-
ráði borgarinnar, að hið gamla,
heilaga ríki keisaranna yrði
molað mélinu smærra og sósíal-
istískt verkalýðsríki byggt á
rústum þess. Þann dag ger-
breyttist eðli kommúnistavof-
unnar. Hún var nú ek:ki leng-
ur hvimleiður slæðingur, óvel-
kominn andvökugestur páfa,
keisara og borgaralegra stjóm-
málamanna, heldur magnaður
draugur, sem síðan hefur riðið
þekjum borgarastéttarinnar og
hins gamla afturhalds af sívax-
andi afli og ógnar nú með að
hrekja hana algerlega af hús-
um. Og þann dag hófst saga
Ráðstjómarríkjanna, sem senn
hafa verið aldarþriðjung við
iíði.
★
Áhrif byltinagrinnar í Rúss-
landi 1917 á þróun heimsmál-
anna eru svo augljós og kunn,
að ekki verður um þau deilt. —
lÓMkt dimmara væri nú umhorfs
í heiminum, ef engin ibylting
hefði orðið 1917, eða ef for-
svarsmönnum hins vestræna
frelsis hefði tekist að kæfa
hana í fæðingu. Hver hefðu t.d.
orðið úrslit heimsstyrjaldarinn-
ar 1939—1945, ef ti'lraunir
Churchills og skoðanabræðra
hans á árunum 1917—1922 til
að framlengja völd keisarans
hefðu tekizt? Hver mundi hafa
orðið afstaða keisaraveldisins í
Rússlandi til imperíalistískrar
styrjaldar milli Þjóðverja og
Vesturveldanna? Mundi það
hafa orðið með eða móti nazista-
Þýzkalandi? Slíkúm spurning-
um sem þessum geta menn velt
fyrir sér endalaust án þess að
komast að nokkurri niðurstöðu.
En ótrúlegt virðist, að lýðræði,
frjálslyndi og sósíalismi ættu
nú auðveldara uppdráttar í
heiminum, ef rússneska aftur-
haldinu og hinum imperíalist-
lisku ríkjum í vestri og austri
hefði tekizt að ráða niðurlögum
byltingaraflanna. Þrátt fyrir
allt áróðursmoldviðrið, sem
þyrlað er upp til að sverta Ráð-
stjómarríkin, munu fáir af and
stæðingum þeirra, sem ekki eru
annaðhvort fasistar eða met-
heimskingar, leyfa sér að halda
því fram, að heimurinn væri nú
betur á vegi staddur ef bylting-
in 1917 hefði farið út um þúfur
og keisaraharðstjórn ríkti enn
í Rússlandi.
★
Hatursmenn sósíalismans og
Ráðstjúmarríkjanna hafa allt
frá upphafi byltingarinnar til
þessa dags varið megninu af
áróðurskosti sínum til þess að
dreifa óhróðri um Ráðstjómar-
ríkin. Að þeirra sögn ríkir þar
svartasta fáfræði, hræðileg
eymd og skefjalaus kúgun, auk
kunnáttuleysis og óstjómar á
öllum sviðum. Hundmð þús-
unda eða milljónir manna deyja
hungurdauða árlega. Allt að því
fimmtándi hver Ráðstjómar-
þegn dvelur í fangabúðum, það
an sem fáir eða engir eiga
afturkvæmt, en flestir deyja af
hungri og þrælkun eftir stuttan
tíma. Stjórnarfarið er kák og
skriffinnska. Kunnáttuleysi og
fáfræði rússneskra sérfræðinga
1 atvinnu- og efnahagsmálum
er beinlínis hlægilegt. Venka-
fólkið er fáfróður og þrautkúg-
aður þrælalýður, sem hvorki
hefur löngun né kunnáttu til
svipaðra afkasta og hið frjálsa
verkafólk í vestrænum lýðræðis
rikjum. Með völdin fer fámenn
yfirstétt, sem lifir í sukki og!
sællífi, meðan þrælalýðurinn
sveltur o.s.frv.
Hvað er nú hæft í þessu?
★
Árið 1943 kom út á vegum
Menningarsjóðs síðara bindi af
almennri stjórnmálasögu, eftir
Skúla Þórðarson, sagnfræðingi
Ber bókin iþess víða vott, að!
höfundi er Mtið um Stalin og
fylgismenn hans gefið, en þeim
mun meira um ýmsa andstæð-
inga hans, t.d. Trotsky. Er þvi
ekki ástæða til að væna hannl
um hlutdrægni í þágu RáðA
stjómarríkjanna. Á bls. 124
segir m.a.: )
„Allt frá því að ráðstjórn-
in kom til valda í Rúss-
landi, hefur verið lögð hiri
mesta stimd á að efla
menníngu þjóðarinnar, og
mun skólakerfið víðast
hafa verið komið í sæmi-
legt horf árið 1928, þegar
fyrsta fimm ára áætlunin
hófst. En síðan hefur veriðl
veitt ógrynni fjár til menn
ingarmála, og voru gerðar
áætlanir um framkvæmdir
í þeim málum í' sambandi
við fimm ára áætlanimar.
Háskólar og sérskólar hafa
risið upp, og allskonar
I menningarstarfsemi hefur
aukizt með ári hverju, enda
má nú efalaust telja Rússa
meðal hinna menntuðustu
Þjóða lieimsins" (Lbr. bl.).
Fyrir byltinguna vom flestir
þegnar Rússaveldis óiæsir og ó-
skrifandi. Nú em Rússar „með-
ai menntuðustu þjóða heims-
ins.“ Er furða, þó nýlenduherr-
ar Evrópu og Ameríku, sem
hafa verið að innleiða menn-
inguna meðal „frumstæðra“
þjóða undanfarnar fimm aldir,
séu hneykslaðir yfir stjórn
bolsév'ikanna í Rússlandi á
menningarmálunum ?
★
Fyrir byltinguna vom Rússar
algerlega háðir öðrum þjóðiun
um iðnað. Sá vísir að iðnaði í
landinu, sem til var 1914, þegar
fyrri heimsstyrjöldin hófst, var
undir yfirráðum brezkra,
franskra, sænskra og amerískra
auðfélaga. Þegar friður komst
á í Rússlandi 1921 voru afköst
iðnaðarins aðeins einn fimmti
af því sem verið hafði 1913.
Árið 1937 voru afköst iðnað-
arins orðin margföld á við það
sem var 1913. Þá vom Ráð-
stjórnamkin orðin mesta véla-
framleiðsluland heimsins og
stóðu fi’emst allra Evrópuríkja
á sviði olíuframleiðslu, fram-
leiðslu dráttarvéla, allskonar
landbúnaðaivéla, vörubifreiða,:
tilbúins áburðar, jámnáms o.fl.
Síðan hefur iðnaðarframleiðslan
þar, í heild, meira en tvöfald-
ast, og fer hraðvaxaridi. Undan
farin tvö ár hefur hún vaxið
um ca. 20% á ári, og ætti með
þeim hraða að tvöfaldast rúm-
lega á hverjum fjómm áram.
Iðnaðarframleiðsla Ráðstjómar
ríkjaima meira en tvöfaldaðist
1937—1949, þrátt fyrir ægilega
styrjaldareyðileggingu í land-
inu. Á sama tímabili jókst iðn-
framleiðsla auðvaldsríkjanna 1
heild um 20%.
★
1917 var landbúnaðurinn í
Rússlandi rekinn með sömu að-
ferðum og tíðkuðust í Vestur-
Evrópu á miðöldum. Bændum-
ir erjuðu jörðina með tréplóg-
um, sem þeir drógu sjálfir eða
beittu kerlingum sínxim fyrir.
Landbúnaðarvélar voru þeim ó-
skiljanlegt hugtak.
Árið 1946 hafði landbúnaður
Ráðstjómarríkjanna á að skipa
450 þúsund dráttarvélum og
milljónum annarra landbúnaðar
véla, þrátt fyrir það að fram--
leiðsla þeima féll að mestu leyti
niður á stríðsárunum. Á árun-
um 1946—1949 fékk hann 430
þús. dráttarvélar til viðbótar
ásamt tilheyrandi tækjum. Mest
varð aukningin ’49. Þá fengu
bændur 150 þús. dráttarv., 29
þús. fjölerði, 64.000 vömbíla og
rúmlega hálfa aðra milljón ann
arra búnaðarvéla. Með þessu er
sagan þó ekki öll sögð. Vegna
betra og hagkvæmara skipu-
lags nýtast hinar mikilvirku
vélar margfait betur á hinum
stóm samyrkju- og ríkisbúum'
Ráðstjómarríkjanna en á einka
búum Vesturlanda. T.d. er talið
að hver dráttarvél þar afkasti
sjö sinnum meira veriki árlega
en samskonar vél í Bandaríkjr
unum.
Ráðstjórnarríkin framleiða
nú árlega meira af hveiti, rúgi,
höfrum, byggi, sykurrófum,
kartöflum, hör og hampi, en
nokkurt annað land í heiminum
og em annar mesti baðmullar-
framl. heimsins. Af hestum
sauðfé og nautgripum er fleira
í Ráðstjórnarr'ikjunum en í öll-
um hinum borgaralegu ríkjum
Evrópu til saman og af svínum
nokkm fleira en í sömu ríkjum
samtals, að Þýzkalandi undan-
skildu. Hænsnarækt og bý-
flugnarækt er geysimikil. Ávext
ir og grænmeti em meðal al-
gengustu fæðutegunda. Loð-
sikinnaframleiðsla er meiri en
í nokkru öðru landi. Vínrækt er
mikil og fer vaxandi; sömuleið-
is ræktun jurta, sem innihalda
gúmmi. Eru ráðstjórnarr'ikin nú
mesti eða næstmesti gerfi-'
gúmmíframleiðandi heimsins.
Trúi því hver sem trúað get-
ur, að þjóð, sem rekur slíkan
landbúnað, skorti bæði fatnað
og matvæli. Er sennilegt, að
Rússar væm betur fæddir og
klæddir nú, ef byltingin hefði
mistekizt og zarinn sæti enn við
völd?
★
En hvað um stjómarfarið 1
Ráðstjórnarrík junum ? — Hvað
skyldi vera hæift í sögunum um
hina ægilegu kúgun þegnanna.
Er kynþáttamisrétti þar, líkt
og i Bandaríkjunum, iSuður-
Afríku, Þýzkalandi Hitlers og
Rússlandi zarins? Nei, jafnvel
svörtustu afturhaldsmálgögn
hafa aldrei haldið slíku fram.
Em einstakar þjóðir og þjóðar-
ibrot kúguð af Rússum, eins og
tíðkaðist á dögum keisaranna,
og eins og hinar „frumstæðu“
þjóðir Suður-Asíu, Ástraílu og
Afríku em kúgaðar af vest-
rænum auðvaldsríkjum ? Nei,
fáir munu halda sliku fram í
alvöra. Asíulönd Ráðstjómar-
ríkjanna standa hinum evróp-
isku á sporði hvað snertir menn
ingu og efnahagslega velmegun.
Er þá efnahagslegt misrétti
þar? Nei, ekki nema hvað dugn
aðarmaðurinn ber meira úr být-
um en slæpinginn og letinginn,
kunnáttumaðurinn meira en sá
kunnáttulausi. Hinsvegar hafa
aliir jafnan rétt og aðstöðu til
að auka kunnáttu sína og
menntun. Er þá stéttakúgun
þar? Já, því verður ekki neitað.
Ein stétt, hið vinnandi fólk, ræð
ur lögum og lofum í landinu og
hefur algerlega afnumið hina
stéttina, auðstéttina. Mönnum
er meira að segja bannað með
lögum að stela arði af vinnu
annarra. Allir vinnufærir menn
verða að sætta sig við að vinna
fyrir daglegu brauði sínu, en
þeir sem ékki geta unnið, fá
framfærslueyri hjá hinu opin-
bera. Hinsvegar eiga allir heimt
ingu á atvinnu og mega vinna
hvað sem þeir vilja og hvar
sem þeir vilja, svo framarlega
sem þörf er þar fyrir vinnuafl
þeirra. Tekjur hins vinnandi
ifólks aukast og minnka í hlut-
falli við framleiðsluafköstin. Á
striðsárunum hafa þær jafnan
minnkað, en aukizt jafnt og
þétt á friðartímum.
Raunverulegar tekjur verka-
manna og skrifstofufólks voru
að meðaltali 12% hærri árið
1949 en árið áður, og 24%
hærri en árið 1940. Tekjur
bænda voru að meðaltali 14%
hærri en 1948 og 30% hærri
en 1940. Framlög hins opin-
bera til almannatrygginga, eft-
irlauna, örorkubóta, náms-
styrkja, heilbrigðismála, náms-
styrkja, barnaverndar o.s.frv.
voru 1949 nærri þrefalt hærri
en 1940.
Er sennilegt, að skipan félags
mála og efnahagsmála í Rúss-
landi væri lýðræðislegri og full-
komnari nú, ef gagnbyltingar-
öflin og hin vestrænu lýðræðis-
ríki hefðu orðið byltingaröflun-
um yfirsterkari 1917—1922?
★
Möguleikarnir til auðsköpun-
ar í Ráðstjórnarríkjunum eru
enn ekki nýttir nema að örlitlu
leyti, þrátt fyrir hina gífurlegu
nýsköpun, sem farið hefur fram
þar síðastliðinn aldarþriðjung.
Þau ná yfir einn sjötta af öllu
þurrlendi á jörðinni. Náttúru-
skilyrði, gróðurfar og loftslag
er ákaflega breytilegt. Þau hafa
innan landamæra isinna 50%
af allri olíu, 20% af öllum ikol-
um 60% af öllum mó, 50% af
öllu virkjanlegu vatnsafli, —
meira en 50% af öllu salti og
fosfati, 75% af öllu mangani
og sennilega um 50% af öllu
járni jarðarinnar, gnægð flestra
léttmálma, óþrotlega skóga, og
milljónir iferk'ilómetra af Mtið
nýttu landi. Ráðstjórnarríkin,
einkum Asíulöndin, skipa nú
þann sess í heiminum, sem
Ameríka skipaði á öldinni sem
leið. Þau em lan^I hinna miiklu
möguleika, landið þar sem hin
miklu ævintýri gerast, þar sem
fram fer risavaxnari og örari
sköpun auðæfa en áður hefur
þekkst á þessari jörð. Ráð-
stjórnarríkin óska eftir friði til
þess að geta haldið nýsköpun
sinni áfram. Þau eru sannfærð
um, að þau muni bera sigur úr
býtum í friðsamlegri sam-
ikeppni við nuðvaldsríkin. Kjör-
orð þeirra nú er: friður.
★
Á þriðjungi a'ldar hefur hið
frumstæða en geysivíðlenda r'iki
zarsins breyzt úr bændasam-
félagi með miðaldalegum fram-
leiðslu og skipulagsháttum í
eitt mesta iðnaðarstórveldi
heimsins. Aðeins eitt ríki í heim
inum, Bandaríkin, er á no’kk-
um hátt sambærilegt við Ráð-
stjórnarríkin hvað framleiðslu-
afköst snertir, en ikemst ekki í
hálfkvisti við þau að því er
snertir möguleikana til fram-
leiðsluaukningar i framtíðinni.
Er þegar sýnilegt að Ráðstjórn
arríkin muni fara langt fram
úr þeim í náinni framtíð, ef
friður helzt. Þjóðir Ráðstjórn-
arríkjanna, sem fyrir aldar-
þriðjungi lifðu í hugmynda-
heimi miðalda, eru nú meðal
menntuðustu þjóða heimsins. —
Þjóðafangelsi zarsins, þar sem
(Framhald á 4. síðu)