Mjölnir - 09.03.1962, Blaðsíða 2

♦----------------------------♦
MJÖLNIR
Utgefandi:
Sósíalistafélag Siglufjarðar.
Abyrgðarmaður:
Benedikt Sigurðsson.
Afgreiðsla:
Suðurgötu 10 -—- Sími 194.
Prentsmiðja Björns Jónssonar h.f.
Akureyri.
1----------------------------♦
Drdttarbrantin
Augu manna hér í Siglufirði
eru æ betur að opnast fyrir því að
tilvera bæjarfélagsins verði að
byggjast á útgerð héðan meiri en
verið hefur.
Höfuðskilyrði þess, að svo
megi verða, er að öll aðstaða í
landi fyrir útgerðina verði gerð
viðunandi, og eitt mikilvægasta
atriðið er viðgerðarþjónustan.
Nú vita allir Siglfirðingar,
hvernig komið er fyrir Dráttar-
brautinni. Eins og er er hún hús-
bóndalaus, því Síldarverksmiðj-
an Rauðka sagði upp stjórn sinni
á slippnum, sem hún hefur að
undanförnú gegnt, frá og með 1.
marz. Dráttarhrautin var boðin
út til leigu, þegar séð varð að
hverju stefndi, en ekki er vitað
að nein umsókn hafi borizt. —
Mönnum þeim, er þar hafa
unnið, hefur verið sagt upp, og
eru þeir nú lausráðnir að vinna
að einu verkefni, smíði lítils
trillubáts.
Þá er alvarlegast ástand braut-
arinnar sjálfrar, sem mun þarfn-
ast gagngerðrar viðgerðar, ef
ekki endurbyggingar, en í tíð nú-
verandi bæjarstjórnar hefur hún
verið látin grotna niður, eins og
flest önnur atvinnutæki og liafn-
armannvirki í bænum.
Sem dæmi um ástandið má geta
þess, að m.b. Hrefna, sem er um
40 tonn að stærð, varð að fara
inn á Akureyri, þegar hún varð
fyrir smávægilegri bilun í fyrsta
netaróðri sínum nú fyrir
skemmstu.
En ef í alvöru á að tala um að
hefja héðan útgerð, er eitt frum-
skilyrðið til að svo megi verða,
að hér sé góður slippur, sem geti
tekið 100—200 tonna skip upp til
viðgerðar.
Ef aðstæður leyfa ekki að nú-
verandi dráttarbraut verði gerð
hæf til þessa, þá verður að skapa
slíka aðstöðu á einhverjum öðr-
um stað við höfnina,
Það er ekki aðeins fyrir aukna
útgerð héðan úr Siglufirði sem
þetta er nauðsynlegt, heldur eiga
líka þau hundruð síldveiðiskipa,
sem hér koma á sumrin, heimt-
ingu á slíkri þjónustu.
Enn iiiii »Jo|»|»ui'
í byrjun desember sl. ritaði ég
undirritaður nokkrar línur hér í
blaðið um sjoppurnar í Siglu-
firði.
Ég varð þess var, að sumum
fannst þar nokkuð fast að orði
kveðið og má vel vera að svo
hafi verið. Samt virðist mér sem
þetta hafi verið orð í tíma talað,
því að mér er kunnugt um, að mál
þetta hefur allmikið verið rætt í
bænum, síðan greinarkorn mitt
kom út. Að minnsta kosti tvö fé-
lagssamtök hafa tekið málið til
alvarlegrar umræðu á fundum
sínuin, í öðru tölublaði Mjölnis
þ. á. ritar P. Á. hugleiðingu um
málið, og í blaðinu Reginn 1.
febrúar birtist grein um þetta
efni eftir gagnfræðaskólastúlku,
og allar þessar raddir eru sam-
hljóða greinarkorni mínu í
Mjölni, þótt ekki sé alveg eins
fast að orði kveðið. Ein er þó
undantekning frá þessu, en það er
smáklausa í blaðinu Siglfirðingi
12. des. 1961, birtist hún undir
nafninu „Sovétsjoppur“.
Nú langar mig, þótt seint sé, að
gera nokkra grein fyrir því, hvers
vegna mér var svo heitt í hamsi,
að ég stillti ekki orðum mínum í
hóf að sumra áliti, og jafnframt
að ræða mál þetta í allri vinsemd
við blaðið Siglfirðing, en ég geri
mér vonir um, að skoðanir mínar
og ritstjóra Siglfirðings á þessu
máli séu að mestu leyti þær sömu,
enda hygg ég hann ekki vera höf-
und klausunnar.
Þegar ég geng til og frá vinnu-
stað liggur leið mín fram hjá
nokkrum þessara fyrirtækja, og
það skal sagt afdráttarlaust, að
það liefur oft valdið mér sárri
gremju að sjá unglingana sitja
inni á sumum þessum sjoppum,
jafnvel á gólfinu eða úti í glugga-
kistunum sleikjandi ís, sötrandi
gosdrykki og reykjandi sígarett-
ur, sem þeir fá keyptar í stykkja-
tali á sumum sjoppunum.
Ég þekki eins vel börnin og
unglingana í Siglufirði og hver
annar, og ég hika ekki við að
segja, að þau standa ekki neitt að
baki öðrum börnum þessa lands
hvorki að andlegu né líkamlegu
atgervi, eru í stuttu máli sagt
elskulegasta fólk.
Það má hver lá mér sem vill, en
mér gremst það, að til skuli vera
stofnanir hér í bæ, sem vinna að
því beint og óbeint, að venja þessi
efnilegu börn á nautnasýki og
Það ldýtur því að verða krafa
allra þeirra, sem eitthvað hugsa
um framtíð Siglufjarðar, að haf-
izt verði þegar í stað lianda um
að koma rekstri dráttarbrautar-
innar í viðunandi horf.
slæpingsskap og njóta til þess
stuðnings bæjaryfirvaldanna, og
finnst mér, að þar höggvi sá er
ldífa skyldi. Nú munu vera hér í
bæ milli 20 og 30 aðilar, sem bæj-
arstjórn hefur veitt sjoppuleyfi,
þótt ekki hafi nema fáir þeirra
haft framtak til að nota það.
Ég segi það alls ófeiminn, að
ég sé eftir þeim aurum, sem renna
til þessara fyrirtækja í gegnum
hendur barnanna og unglinganna,
ég sé eftir þeim tíma, sem eytt er
á þessum stöðum, og mest sé ég
eftir því, að þetta dregur úr
þroska barnanna og unglinganna
miðað við, að þau stunduðu í
þess stað aðrar hollari athafnir.
Og þá kem ég lítillega að klaus-
unni í Siglfirðingi: „Hvaða
sjoppuleyfum hafa kommúnistar
greitt atkvæði gegn. Eiga þeir
ekki upphafið í þessum sjoppu-
málum okkar? Reyndu þeir ekki
í bæjarstjórn að fá sína menn
undanþegna því leyfisgjaldi, sem
aðrar kvöldsölur þurfa að gjalda“,
segir Siglfirðingur. Ég vil strax
lýsa yfir því, að þessi ádeila má
gjarnan hitta mína flokksmenn
eins og aðra að því leyti, sem þeir
eiga sama hlut að máli og aðrir.
Mér er ekki kunnugt hve oft þeir
hafa greitt atkvæði með eða móti
sjoppuleyfum, en mér er kunnugt
um, að stundum hafa þeir setið
hjá við slíkar atkvæðagreiðslur,
og er mér engin launung á því, að
ég er ekki ánægður með slíka
frammistöðu. Tvær síðari spurn-
ingarnar munu eiga við fyrir-
tæki Kristmars Ólafssonar, og
verð ég að segja, að þar finnst
mér höfundurinn ekki hafa hitt
naglann á höfuðið. Aðeins einn
af fulltrúum Alþýðubandalagsins
greiddi atkvæði með því að und-
anþiggja Kristmar leyfisgj aldi, en
hann sótti um það á þeim for-
sendum, að hann vegna heilsu-
brests ætti erfitt með að stunda
aðra atvinnu. Ég ber enga sér-
staka umhyggju fyrir fyrirtæki
Kristmars Ólafssonar, en um það
held ég við getum verið sammála,
að á meðan hann einn hafði
kvöldsöluleyfi, var þetta ekki það
vandamál, sem það er nú, og að ef
öll þessi fyrirtæki væru rekin með
sama sniði og Kristmar rekur sitt,
væri þetta þó skár við unandi.
Ég held við hljótum að vera
sammála um, að þegar fólkinu
fækkar í bænum og atvinna dregst
BREZKIR TOGARASJÓMENN RÁÐAST Á UNGL-
INGA Á SIGLUFIRÐI OG HAFA í HÓTUNUM
VIÐ LÖGREGLUNA
Sl. þriðjudag réðust nokkrir
brezkir togarasjómenn af togar-
anum Ross Archer á nokkra sigl-
firska unglinga, börðu einn þeirra
tvisvar í höfuðið með flösku og
höfðu í frammi önnur fólskupör.
Þegar lögreglan kom á vett-
vang, hafði skipstjórinn í hótun-
um, en lögreglan tók hann og tvo
aðra skipverja og setti í varðhald.
Ciiar vörur gott mö
Danskir búðingar á kr. 4.50 pakkinn
Steinlausar döðlur á kr. 6.00 pakkinn
Maja Korn Flakes kr. 11.50
250 gr. pakkinn.
KAUPFÉLAG SIGLFIRÐINGA
— KJÖRBÚЗ
Fyriiframgreiisla dtsvara 0(1
Eins og að undanförnu verður notuð heimild laga um inn-
heimtu fyrirframgreiðslu útsvara ársins 1962.
Gjalddagar eru 1. marz, 1. apríl, 1. maí og 1. júní. A hvern
gjalddaga fellur ca. 12%% af útsvari síðasta árs. Hinn 1. júní
skal lokið greiðslu, sem svarar til 50% útsvarsupphæðarinn-
ar sl. árs.
Siglufirði, 1. marz 1962.
Bæjargjaldkerinn.
öll saman, þá sé það öíug þróun
að fjölga sjoppunum, en eins og
ég sagði áðan liafa miklu fleiri
leyfi, en þeir sem ennþá hafa
notað þau. Og væri nú ekki rétt
fyrir bæjarbúa að spyrna hér við
fæti, því að varla geta það talizt
vænlegar horfur fyrir bæjarfélag-
ið, ef þetta á að verða helzta
framtíðaratvinnan.
Hlöðver Sigurðsson.
»Gildr«n« í Ólafsfirði
Sjónleikurinn Gildran, saka-
málarit í 3 þáttum eftir Robert
Thomas, var sýndur í Ólafsfirði
um síðustu helgi, leikstjóri er
Höskuldur Skagfjörð.
Með aðalhlutverk fara þau
Daníel Williamsson og Sæunn
Axelsdóttir.
Uppselt var á frumsýningu og
í leikslok voru leikstjóri og leik-
endur ákaft hylltir og voru þeim
færðir blómvendir.
Sjónleikurinn Gildran er ann-
að verkefni Leikfélags Ólafsfjarð-
ar á þessu ári og verður ekki ann-
að sagt en að það hafi mjög vel
tekist. Þetta er dálítil nýlunda að
sýna hér sakamálaleikrit, en það
virtist falla í góðan jarðveg hjá
áhorfendum, enda mjög vel með
farið og hvergi linun á spennunni
frá upphafi til enda.
Leikfélagið fer með leikinn til
sýninga á Dalvík og Akureyri um
næstu helgi, en síðan verður hann
sýndur á Siglufirði.
R. M.
Brél . . .
(Framhald aj 1. síSu.)
þingi og í ýmsum félagasamtök-
um. En í bæjarmálum eigum við
Siglfirðingar yfirleitt sömu liags-
muna að gæta og okkur er höfuð-
nauðsyn að standa saman gagn-
vart ríkisstjórn og Alþingi urn
ýms brýnustu mál okkar. Deilur
okkar um bæjarmál eru því mið-
ur stundum leiðindakritur um
smámuni og bæjarstjórnarkosn-
ingar einatt fyrst og fremst eins-
konar aðalæfing fyrir Alþingis-
kosningar, notaðar af flokkunum
til að kanna liðið, en verða til að
vekja óþarfa úlfúð og fjandskap
milli þeirra manna, sem veljast til
að fara með stjórn bæjarins.
Við leggjum áherzlu á alvöru
þessa máls og væntum að þér tak-
ið tillögu okkar til athugunar i
fullri einlægni. Hún er fram kom-
in sökum þess, að við telj um sam-
starf bæði framkvæmanlegt og
brýna nauðsýn fyrir bæjarfélag-
ið.
Við væntum heiðraðs svars
yðar fyrir 10. marz n. k.
Virðingarfyllst
f. h. Alþýðubandalagsins í Siglufirði
Ármann Jakobsson (sign)
Hlöðver Sigurðsson (sign)
2) — Mjölnir
Fösludagur 9. marz 1962