Mjölnir - 06.04.1962, Síða 1
LEIKFÉLAG SIGLUFJ ARÐAR:
Bör Bör§on
Fjárhagsáætlnn Sigluí jarð-
arkanpstaðar afgreidd
Hinn 22. marz fór fram síðari
umræða í bæjarstjórn og af-
greiðsla á fj árhagsáætlun Siglu-
fjarðarkaupstaðar fyrir árið
1962.
Uppkast það að fjárhagsáætl-
un, sem bæjarstjórn lagði fram
fyrir hönd meirihlutans, bar þess
glögg merki að bæjarstjóri og
meirihlutinn eru víðsfjarri því að
skilja vandamál Siglfirðinga.
Þvert á móti, með áætluninni er
haldið fram sömu afturhalds- og
feigðarstefnunni og undanfarin
ár. Ekkert átak til eflingar at-
vinnulífinu, áhyggjulaust horft
uppá að bæjarbúum hafi fækkað
um 500—600 manns á nokkrum
árum. Allar ræður hæjarfulltrúa
meirihlutans einkenndust af sömu
fávísu skammsýninni og sjálf-
gleðinni, en eins og að líkum læt-
ur hafði bæjarstjórinn metið í
sj álfshólinu.
Þó gjaldendum hafi fækkað og
ekkert átak sé gert til eflingar at-
vinnulífinu eru þó útsvör hækkuð
um eina milljón króna frá því í
fyrra.
Bæjarfulltrúar Alþýðubanda-
lagsins viðhöfðu að þessu sinni
þær starfsaðferðir að flytja að-
eins fáar og frekar smávægilegar
breytingartillögur við fjárhags-
áætlun meirihlutans, en reyna
aftur á móti að ná samkomulagi
um að bæjarstjórn ákvæði nú að
gera stórt átak til eflingar at-
vinnulífinu í bænum, taka uppá
fjárhagsáætlun 15 milljónir kr.
til uppbyggingar Innri-hafnarinn-
ar. Yrði þá lögð áherzla á að
koma upp bátahöfninni, verbúð-
um og fiskvinnzluhúsum. Um
þetta náðist þó ekkert samkomu-
lag og skal vikið að því síðar.
BreyFingartillögur
Alþýðubandalagsins.
Aðalbreytingartillagan við fjár-
hagsáætlun bæjarsjóðs var á þá
leið að áætlaðar væru 500 þúsund
krónur til stofnunar nýrrar niður-
lagningarverksmiðju, yrði þá leit-
að samvinnu við síldarsaltendur
og aðra, sem áhuga kynnu að
hafa á málinu um stofnun hluta-
félags til að hrinda málinu í
framkvæmd.
1 til lþó milljón króna hlutafé
ætti að nægja, virðist eðlilegt að
bæjarstjórn beiti sér fyrir slíku
þarfa-máli og sanngjarnt að bær-
inn um leið legði fram % til
helmings nauðsynlegs hlutafjár.
Ekki gat bæjarstjóri eða meiri-
hlutinn fallist á þessa tillögu. Aft-
ur á móti kvaðst bæjarstjóri hafa
unnið að því undanfarið að fá
útlent fyrirtæki til að reisa hér
niðursuðu- og niðurlagningar-
verksmiðju, það hefði að vísu
strandað í bili en gæti lagast síð-
ar. Honum var svarað, á hóflegan
hátt, að sjálfsagt væri 'að athuga
þessa möguleika, þeir hlytu þó að
Á fáum stöðum hér í Siglufirði
mun verri aðbúnaður á vinnustað
en hj á skreiðarverkun S R. —-
Skreiðin er verkuð í stóru mjöl-
skemmunni, sem er einn opinn
geymur og oft er allmiklu kaldara
þar inni en úti, því ekki er um
neina upphitun að ræða. I vond-
um -veðrum leikur kuldastrokan
um mannskapinn, sem þarna vinn-
ur, því dyr verða oft að standa
teljast neyðarúrræði, sem aðeins
bæri að grípa til ef landsmenn
gætu ekki sjálfir leyst málið af
eigin rammleik.
Þessu svaraði bæjarstjóri með
fábjánalegum útúrsnúningum.
Ekki þorði bæjarstjórnarmeiri-
hlutinn að fella tillöguna hrein-
lega en samþykkti frávísunartil-
lögu með mjög loðnu orðalagi
um að fela bæjarstjóra og hæjar-
ráði að athuga málið.
Aðrar tillögur um smávægileg-
ar hækkanir til félagasamtaka:
Til Tónskóla Siglufj. hækki úr
15 í 30 þúsund.
Til skíðastökkbrautar í Gryfju
hækki úr 10 í 25 þús.
Til Leikfélags Siglufj. hækki úr
10 í 15 þús.
(Framhald á 2. síðu.)
opnar fyrir bíla, sem flytja fisk-
inn að og frá.
Mennirnir, sem þarna vinna,
eru flestir eldri menn, sem illa
þola kulda og hafa þeir undirrit-
að tilmæli til forráðamanna S R
og óskað eftir úrbótum.
Enn hefur árangurinn enginn
orðið annar en góð loforð, og
verma þau skammt í vetrarkuld-
anum.
Sögurnar um karlssoninn, sem
eignaðist kóngsríkið, Oskubusku,
sem varð drottning, og kolbítinn
úr öskustónni, sem varð leiðtogi,
eru vinsælastar allra sagna.
Norska stórskáldið Johan
Falkberget samdi sögu af slíkri
hetju í nútímagerfi, söguna um
afdalastrákinn Bör, sem verður
grósseri, generaldirektor og
bankastjóri án annars veganestis
en hundaheppninnar. Þó að
myndin sé afskræmd, eru í henni
nógu margir sannir drættir til
þess, að allir þekkja samstundis
svipinn á æfintýraprinsi nútíma-
borgara þjóðfélags, unna honum
velgengni hans og hlæja góðlát-
lega að algerum skorti hans á
þeim eiginleikum, sem aðeins
æfintýraprinsar komast af án, og
að fíflshættinum, sem aðeins æf-
intýraprinsum leyfist án þess að
hefnast fyrir. Og þegar flestir
aðrir en bókmenntafræðingar eru
hættir að nenna að lesa Christian
Sextus og Nattens bröd, sem á
listrænan hátt fjalla um mannleg
vandamál við þjóðfélagsaðstæð-
ur, sem nú eru úr sögunni, þá lifir
sagan um Bör Börsson, sem
Falkberg taldi ekki bókmennta-
verk, ennþá góðu lífi meðal fjöld-
ans og heldur á lofti nafni höf-
undar síns. Svona á þjóðfélags-
ástandið ríkan þátt í örlögum
skáldfrægðarinnar.
Nokkuð af lýðhylli sinni hér
Meðfylgjandi mynd var tekin
fyrir nokkrum dögum og ef hún
prentast vel má sjá frerann á
gólfinu og klökug körin, sem
verkamennirnir vinna við. —
Mjölnir gizkar á að stjórnendum
S R gengi illa að halda á sér hita,
ef þeir hefðu verkaskipti við
skreiðarkarlana, þó ekki væri
nama part úr degi.
á landi á Bör að þakka Helga
Hjörvar, sem fyrir 20 árum las
sögu hans í útvarpið með þeim
árangri að götur tæmdust og
kvikmyndahús máttu fella niður
sýningar þau kvöld, sem sagan
var lesin.
Nú eiga Siglfirðingar þess kost
að sjá Bör Börsson á sviðinu í
Sjómannaheimilinu í uppfærslu
Júlíusar Júlíussonar. Leikritið er
samið sem grínleikur (farsi) en
ekki sem skop, og uppfært í sam-
ræmi við það. Líklega væri það
betra, ef Bör væri dálítið mann-
eskjulegar úr garði gerður, ekki
lögð eins mikil áherzla á að sýna
fíflið eins og hitt, hvernig það má
verða, að slíkir piltar komast til
auðs, metorða og valda, þrátt fyr-
ir fíflsháttinn. Undirstaða góðs
sjónleiks er geta höfundar og
leikara til að sefja áhorfendur,
fá þá til að trúa því, sem þeir
horfa á á sviðinu. Mér finnst
skorta nokkuð á, að sá Bör, sem
við sjáum á sviðinu í Sjómanna-
heimilinu, sé þannig úr garði
gerður, að hægt sé að trúa á til-
veru hans. Mér finnst Júlíus, sem
sjálfur leikur hann, leggja of
mikla áherzlu á fíflshátt gener-
aldirektörsins, en vanrækja að
nokkru þær hliðar persónuleika
hans, sem verða honum helzt að
gagni á framabrautinni. Hinsveg-
ar er ekki hægt annað en dáðst
að því, hvernig Júlíusi tekst að
hamast í fulla þrjá klukkutíma á
sviðinu í þessu skrípagervi, án
þess að nokkurntíma komi eyða í
leik hans, og sýnir það, hve
traustur leikari hann er.
Pétur Baldvinsson leikur Óla
í Fitjakoti og gerir það ágætlega.
Friðrik Stefánsson leikur gamla
Bör og hefur aldrei áður tekizt
jafn vel. Þórður Kristinsson leik-
ur sýslumannsskrifarann mjög
vel, og Guðný Hilmarsdóttir, sem
leikur Láru, gleðikonu og búðar-
jómfrú, staðfestir þarna enn þá
von, sem hún gaf í fyrsta hlut-
verki sínu, í „Júpiter hlær“, að
hún er traustur og góður leikari,
sem Leikfélag Siglufjarðar hlýtur
að binda miklar vonir við.
Hin hlutverkin eru öll smá og
krefjast ekki mikilla átaka, og eru
öll sómasamlega af hendi leyst,
enda flest leikin af sviðsvönu
fólki.
Tjöld, búningar og gerfi eru
góð, og heildarsvipur leiksins
góður og sýnir, að Júlíus Júlíus-
son er orðinn býsna slyngur leik-
stjóri og að leikfélagið hefur góð-
um kröftum á að skipa. Er von-
andi, að þeir fái í framtíðinni
næg tækifæri til að reyna krafta
sína, og þá helzt við merkilegri
viðfangsefni en þennan innihalds-
litla farsa. bs.
ILLUR AÐBÚMÐUR