Mjölnir - 06.07.1962, Blaðsíða 2

MJÖLNIR
Utgefandi:
Alþýðubandaiagið í Norðurlandskjördæmi vestra.
Abyrgðarmaður:
Hannes Baldvinsson.
Afgreiðsla: Suðurgötu 10 — Simi 194.
Prentsmiðja Björns Jónssonar h.f.
Akureyri.
Nildin og sölnmálin
Enn er síldarvcrtið gengin í garð fyrir Norðurlandi og ó Siglufirði, þeim
bæ sem byggir alla sina afkomu á öflun þessa duttlungafulla fisks, er bcðið
milli vonar og ótta um, hvernig fara muni.
Horfurnar eru síður en svo glæsilegar. Fyrsta gangan, sem ætíð hefur
verið þýðingarmest fyrir afkomu Siglufjarðar, er gcngin hjó ón þess að
nokkurt islcnzkt skip sæist ó miðunum, utan eitt, sem fékk 1300 tunnur.
En norski sildveiðiflotinn mokaði upp spikfeitri Norðurlandssild, óóreittur af
samkcppni islenzkra aflamanna. Þeir sótu heima í verkbanni af hólfu of-
stækisklíku LIU, sem beitti fjórkúgun og öðrum þvilíkum róðum til að hindra
útvegsmenn i þvi að scnda skip sín til veiða, nema óður yrði knúin í gegn
stórfelld lækkun á samningsbundnum kjörum siidveiðisjómanna.
Rikisstjórnin gekk svo í lið með LIU með setningu gerðardómslaganna en
þó hafði stöðvun flotans þegar kostað þjóðarbúið ógrynni fjór.
Siðasta hólfan mónuðinn hefur svo verið allgóð sildvciði ó vestursvæðinu.
En sildin sem þar veiðist er blönduð og fremur horuð og sögð ekki söltunar-
hæf. Að minnsta kosti þróast Síldarútvegsnefnd við að gefa út söltunarleyfi
og likur eru til að sú ganga verði einnig gengin hjó, óður en það leyfi fæst.
Hefur því sjaldan verið verra útlit fyrir Siglufjörð en einmitt nú. Hér bíða
22 söltunarstöðvar með fullum mannskap eftir að þeim verði gefið leyfi
til að vinna matvæli úr sildinni, sem á land berst.
En dagskipunin hljóðar upp ó skepnufóðursframleiðslu, og sifellt syrtir
í ólinn fyrir þeim, sem hér byggja sína afkomu ó sildarvinnunni og hinum,
sem hingað hafa komið í atvinnuleit.
Enn getur þó allt brugðið til betri vegar, og rætzt úr öllu og er sjólfsagt
að vona hið bezta, í lengstu lög, þó að jafnframt sé litið raunhæfum augum
ó óstandið.
Síldarútvegsnefnd afsakar tregðu sína ó að gefa út leyfi með því að sildin
sem vciðist sé ekki söltunarhæf fyrir gcrða samninga.
En þó hlýtur sú spurning að vakna hvort Síldarútvegsnefnd hafi yfirleitt
gert nokkra tilraun til oð selja þessa blönduðu og misjöfnu síld, sem reynslan
sýnir að er vaxandi uppistaða í sildveiðunum fyrir Norðurlandi.
Þessi sild er að vísu ekki jafngóð vara og úrvals Norðurlandssild. En hvað
ætti að vera þvi til fyrirstöðu að selja sildina eftir gæðaflokkum?
Það hlýtur að vera höfuðkrafa, að Síldrútvegsnefnd selji þó síld, sem
aflast hverju sinni. Geti hún það ekki, ber að taka sildarsölumólin til ræki-
legrar cndurskoðunar.
HtUTAFI ARSðlHUH
A fundi togaranefndar bæjarins í dag var samþykkt svo-
hljóðandi tillaga:
„Togaranefndin samþykkir að láta athuga urn smíði á 200
tvnna stálskipi, sem fyrst og jremst sé œtlað til togveiða og
síldveiða jyrir Norðurlandi. Jafnjramt samþykkir nejndin að
auglýsa ejtir hlutafjárframlögum í vœntanlegt hlutafélag um
kaup og rekstur nejnds skips og skrifa helztu fyrirtœkjum,
vinnuveitendum, stéttarfélögum o. fl., og æskja aðildar þeirra
að slíkri hlutafélagsmyndun. Þá samþykkir nefndin að aug-
lýsa eftir, innanlands, tveimur nýlegum 50—60 tonna bátum,
sem eingöngu verði miðaðir við þorskútgerð og hráefnis-
öflun til frystiliúsa og saltfiskvinnslu. Rekstrarform þeirra,
ef keyptir verða, verði ákveðið síðar“.
í samræmi við framanritað, auglýsist hér með eftir hluta-
fjárframlögum í væntanlegt hlutafélag, hugsað til kaupa og
reksturs á 200 tonna stálskipi, í samræmi við samþykkt út-
gerðarnefndar bæjarstjórnar Siglufjarðar.
Bœjarstjórinn í Siglufirði, 20. júní 1962.
Sigurjón Sæmundsson
2) — Mjölnir
FJALLALÆKURIIVM
(Framhald af 4. síðu.)
steinsson, bœjarstjóra bréf, þar
sem við skýrðum frá nýskeðu
flóði yfir lóð okkar úr fjallalœkn-
um svokallaða. Itrekuðum við í
bréfinu fyrri kröfur okkar um að
bœjarstjórn gerði ráðstafanir til
að fyrirbyggja þessi flóð, eða
léti gera steinsteyptan varnargarð
vestan lóðar okkar.
Svar við þessu bréfi fengum
við í bréfi dags. 29/6 1961. Er
þar skýrt frá, að bréf okkar liaji
verið tekið fyrir í bœjarráði 26/6
og í bœjarstjórn 28/6 1961, og
að „svohljóðandi samþykkt var
gerð: „þar sem ákveðið hefur
verið að grafa nýjan fjallskurð í
sumar til að fyrirbyggja flóða-
hœttu, tekur bœjarráð ekki jrek-
ari ajstöðu til þessa máls að
sinni“
Nú er sumarið liðið og vetur
genginn í garð. Enn sjást engin
merki þess að framkvœma eigi
hinn „ákveðna“ gröft fjallskurð-
arins. Virðist mér þarna sýnd
mikil léttúð af forustumönnum
bœjarins í sambandi við sam-
þykktir bœjarstjórnar, og virð-
ingarleysi, jafnt fyrir bœjar-
stjórn og þeim samborgurum, sem
mál þessi snerta.
Sé það hins vegar svo, að bœj-
arráð, bœjarstjórn og bœjarstjóri
standi í þeirri meiningu, að jarð-
rask það, sem í haust var unnið í
hlíðinni ofan við bœinn, bœti að
einhverju leyti úr því vandamáli,
sem hér um rœðir, þá er það á
vanþekkingu byggt, og gœtu hlut-
aðeigendur sannfœrzt um það
sjálfir með því að líta á verks-
ummerki. Að mínum dómi eykur
þetta jarðrask hœttu á framhlaupi
aurs og leðju, sem síðan fyllir
liinar mjóu frárennslisleiðslur
fjalllœkjarins og holrœsi á vissu
svœði í bœnum.
Þá vil ég geta þess, að á meðan
yfir okkur vofir flóðahœtta frá
lœknum, teljum við ógerlegt að
leggja í lagfœringu á lóð okkar,
þrátt fyrir ótvírœðan rétt okkar
til að krefja bœinn um skaðabœt-
ur vegna tjóns á lóðinni.
Um leið og ég tel mér skylt að
minna á vanefndir loforða og
samþykkta um úrbœtur á máli
þessu, ítreka ég fyrri kröfur, og
ítreka enn rétt okkar sameignar-
manna að liúsi og lóð Hólaveg
15 til að krefjast skaðabóta vegna
tjóns, sem hljótast kann af flóð-
um úr lœknum.
Vœnti ég þess að nú verði tekin
sú afstaða, að staðið skuli við
gerðar samþykktir og fram-
kvœmdir hajnar.
Virðingarfyllst.
Einar M. Albertsson.
Ég man ekki til að mér hafi
borizt svar við þessu bréfi, enda
eru pappírar bæjarstjórans orðn-
ir mér lítils virði. En aðgerða-
leysið og skeytingarleysiö um
mál sem þetta er næsta athyglis-
vert. Ef til vill er værukærð bæj-
arstjórans sprottin af þeirri
ástæðu, að hann haldi, að ég einn
eigi hér sérstaklega hagsmuni í
húfi, og þar sem ég er einn hinna
fordæmdu „kommúnista“ er hon-
um eflaust engin „eftirsjá“ að
því þótt hús mitt og annaö „hafur-
task“ hljóti skemmd og skaöa.
Þessi tilgáta er ekki alveg út í
bláinn. Á sama tíma og ég hef
margsinnis ítrekað óskir mínar
og minnt á loforð og samþykktir
bæjarstjórnar í þessu máli án
árangurs, þá lætur bæjarstjóri
steypa steingarð og gera girðingu
kringum lóð eins samherja síns,
en nokkurt rennsli yfirborÖs-
vatns var af götunni niður á lóð-
ina. Þarna virðist skilja milli
feigs og ófeigs eins og það er
kallaö. Annar er í náð, hinn í
ónáð, en báðir eru þó borgarar
þessa bæjar, og bæjarstjóri á vit-
anlega að vera embættismaður,
sem misnotar ekki aðstöðu sína
til að hygla pólitískum samherj-
um sínum.
Nú hefur það enn gerzt, að
miklir vatnavextir hafa valdið
miklu flóði úr fjallalæknum og
eru nú götur og lóðir stórskemmd-
ar og holræsi bæjarins full af
aur og öðrum framburði úr fjall-
inu. Miklar skemmdir hafa orðið
á húseignum, og líklega víöast
meiri en hjá mér og mínu „hafur-
taski“, vatnsflaumurinn gróf að
vísu sundur lóðina og flæddi með-
fram húshliðinni en inn flæddi
ekki nema lítils háttar.
Það er nú brennandi spurning
allra íbúa á þessu hættusvæði,
hvort bæjarstjórn samþ. að hefja
nú einhverjar framkvæmdir, sem
að gagni koma til að firra þá sí-
fellt yfirvofandi hættu af vatns-
flóðum, — eða endurtekur sig
máske sama sagan og þegar Flóð-
varnargarðurinn eyðilagðist. Það
eru margir mánuðir síðan hann
eyðilagðist gjörsamlega, en ekki
bólar neitt á framkvæmdum til að
endurbyggja hann, og er þó fjár-
magn fyrirliggjandi til þeirra
framkv. og búið að liggja geymt
í fleiri ár á meÖan garðurinn
hefur grotnaö niður.
Veðráttan spyr ekki um það
hvort búið sé að ljúka þessum eða
hinum áfanganum í framkvæmd-
um, sem eiga að tryggja eða auka
öryggi manna og mannVirkja
gegn hamförum hennar. Ef
hyggni og ábyrgðartilfinning
forsjármanna bæjarins er ekki
meiri en svo, að þeir láta bíða að
fylla í skörðin, og segja svo þeg-
ar næsta flóð hefur flætt yfir:
Það bjóst nú enginn við svona
rniklu flóði, — þetta var nú meiri
rigning en nokkur bjóst við, —
þá er það sterk sönnun um óhæfni
þeirra til að stjórna málefnum
bæjarins. Og bæjarstjóri sem
hvað eftir annað verður ber að
því að vanrækja að 'framkvæma
samþykktir bæjarstjórnar, hann
er algerlega óhæfur til þess starfs.
Og endurkjör á slíkum manni
staðfestir ^ðeins, að þeir, sem
kjósa hann eru óhæfir stjórnend-
ur bæjarmálefna.
Ýmsum kann að finnast, að hér
sé of fast að orðið kveðið og
rangur dómur upp kveðinn yfir
fyrrverandi og núverandi ráða-
mönnum bæjarins. Að mínum
dómi er svo ekki, ég hef aðeins
dæmt þá af orðum þeirra og að-
geröum, — eða aðgerðaleysi. Ég
hef aöeins bent á, að slík vinnu-
brögð kjörinna forsjármanna
bæjarmálefna, sem viðhöfð hafa
verið í þessu mikla vandamáli,
eru ósæmandi í alla staði, og að-
gerðaleysisins hljóta allir að
gjalda, bæði einstaklingar og
bæjarfélagið í heild, í stórkost-
legu tjóni, beinu og óbeinu.
Atburðir síðustu daga ættu að
hafa sýnt bæjarstjóra og þeim
bæjarfulltrúum, sem á bæjar-
stjórnarfundi s.l. fimmtudag,
einmitt sama daginn og stórrign-
ingin streymdi hvað mest úr loft-
inu, neituðu um afbrigði til að
taka á dagskrá og ræða tillögu
viðvíkjandi þeirri hættu, sem
sýnilega vofði yfir, — þessir at-
burðir ættu að opna augu þessara
manna fyrir þeirri brýnu nauð-
syn, að framkvæmdar verði þær
aðgerðir, sem bægt gætu flóða-
hættunni frá stórum hluta íbúa
bæjarins. Og þær aðgerðir verða
að befjast fljótt, allt annað væri
óafsakanlegt ábyrgðarleysi.
Siglufirði, 17. júní 1962.
Einar M. Albertsson.
H.f. Eimskipafélag íslands.
AUKAFUHDUR
í Hlutafélaginu Eimskipafélag Islands verður haldinn í fund-
arsalnum í húsi félagsins í Reykjavík, föstudaginn 23. nóv-
ember 1962 og hefst kl. lþ-j eftir hádegi.
DAGSKRÁ:
1. Tillögur til breytinga á samþykktum félagsins.
2. Tillaga til útgáfu jöfnunarhlutabréfa.
Þeir einir geta sótt fundinn sem hafa aðgöngumiöa.
Aðgöngumiðar að fundinum verða afhentir hluthöfum og
umboðsmönnum hluthafa á skrifstofu félagsins i Reykjavík
dagana 20.—22. nóvember. Menn geta fengið eyðublað fyrir
umboð til þess að sækja fundinn á skrifstofu félagsins í
Reykjavík.
Reykjavík, 5. júní 1962.
STJÓRNIN
Föstudagur 6. júlí 1962