Fylkir - 10.03.1950, Blaðsíða 4

4
FYLKIR
Áhrif gengislækkunar á sjávarútveginn
TILKYNNING
um fyrirframgreiðslu á útsvörum.
Samkvæmt útsvarslögunum og ákvörð-
un bæjarstjórnar, ber gjaldendum að
greiða bæjarsjóði Vestmannaeyja upp í
útsvar 1950 50% af útsvörum þeirra
1949, með gjalddögum 1. marz, 1. apríl,
1. maí og 1. júní þ. á., að !4 hluta hverju
sinni (sem næst 12]/2% af útsvarinu
1949).
BÆJARGJALDKERI
Framhald af 2. síðu.
þega. Þessi hugsunarháttur
er að okkar áliti rangur, eins
og við munum leiða rök að.
Er fella á dóm um það,
hvort tilteknar ráðstafanir
séu til þess fallnar að bæta
lífskjör almennings, ber að
miða við það ástand, sem
skapast mundi, ef annað
hvort ekkert væri aðhafzt eða
þá farnar aðrar leiðir, sem til
greina koma. Varðandi laun-
þegana skal athygli vakin á
því, að hagsmunir þeirra og
þjóðarinnar verða ekki að-
skildir, þar sem 80—90% af
þjóðinni eru annað hvort
beinlínis launþegar eða lifa
við svipuð kjör og þeir, t. d.
bændastéttin.
Ef ekki er farin sú leið,
sem við síðar mælum með,
gengislækkunarleiðin, eða
gerðar í aðalatriðum sömu
ráðstafanir, eru fimm kostir
fyrir hendi.
Það er hægt að láta hjá líða
að gera neitt. Sjávarútvegur-
inn mundi að talsverðu leyti
stöðvast, og mundi þá draga
svo mikið úr innflutnmgi
neyzluvöru og fjárfestingar-
vöru, að almennt neyðar-
ástand yrði á skönnnum
tíma. Smám saman mundi
framleiðslukostnaðurinn
lækka, en ekki fyrr en at-
vinnuleysi hefur staðið lengi
og mikið tjón hefur orðið.
Þá væri í öðru lagi hægt
að halda áfram styrkjaleið-
inni með því að stórhækka
skatta árlega. Sú leið rnundi
leggja þungar byrðar á allan
ahnenning, án þess að geta
leiðrétt það jafnvægisleysi,
sem nú er í þjóðarbúskapn-
um.
í þriðja lagi mætti leyfa
útflytjendum að selja nægi-
lega mikið af erlendum gjald-
eyri á frjálsum markaði.
Þetta mundi þýða tvö gengi
á krónunni. Annar hluti inn-
fluttu vörunnar yrði óeðli-
lega dýr, án þess ríkið fengi
tilsvarandi hærri tekjur af
honum, hinn hlutinn óeðli-
lega ódýr. Almennt verðlag
mundi hækka og myndu kjör
launþegar því skerðast. Menn
mundu fljótlega hefja baráttu
til þess að samræma hin tvö
gengi, sökum þess vandræða-
ástands, sem þau mundu
valda.
í fjórða lagi er hægt að
fara verðhjöðnunarleiðina.
Hún er erfiðust í framkvæmd
og mundi a. m. k. fyrst í stað
rýra kjör launafólks að mun
og auk þess valda miklum
truflunum og erfiðleikum í
atvinnulífinu, þannig að hætt
er við, að þjóðartekjurnar
mundu minnka um hríð, ef
sú leið yrði valin.
í fimmta lagi væri hugsan-
legt að afla fjár til útflutn-
ingsstyrkja með því að ríkis-
sjóður auki stöðugt lántökur
sínar í seðlabanknum. Slíkt
mundi leiða til óstöðvandi
dýrtíðar, aukinnar vöru-
þurrðar og aukins svarta-
markaðs. Framleiðsluafköst
mundu minnka. Að lokum
mundi skapast öngþveiti og
jafnvel neyðarástand. Traust-
ið á peningunum mundi
minnka. Það mundi leiða til
minni sparifjármyndunar og
því eyðileggja grundvöllinn
undir heilbrigðum framför-
urn í atvinnulífinu og gera
dýrtíðina enn óviðráðanlegri.
Við teljum þess vegna, að
veigamesta röksemdin fyrir
því að fara þá leið, sem við
mælum með, sé einmitt í því
fólgin, að hún rnundi skapa
almenningi mun betri lífs-
kjör ,en þær aðrar leiðir, sem
til greina koma.
Það, sem mundi skapa
grundvöll fyrir bættum kjör-
um þjóðarinnar í heild, ef
þessar ráðstafanir væru gerð-
ar, miðað við það, sem ella
er í vændum, er einkum
þrennt:
1. Við samræmingu inn-
lends og erlends verðlags
er útflutningsframleiðslunni
skapaður betri starfsgrund-
völlur. 0 tflutningsframleiðsl-
an mundi aukast. Við þetta
aukast raunverulega þjóðar-
tekjur, þar sem afköstin eru
mest í þessari framleiðslu.
2. Nokkur samdráttur yrði
í fjárfestingu og því á inn-
flutningi fjárfestingarvara.
Yrði þá hægt að bæta úr hin-
um tilfinnanlega skorti á
ýmsum innfluttum nauðsynja
vörum, sem nú ríkir.
3. Einn höfuðtilgangurinn
með tillögum okkar er þó ó-
talinn, en hann er sá að gera
kleift að létta höftunutn
af innflutningsverzluninni.
Mundi þá draga úr hinum
óeðlilega dreifingarkostnaði
og braskstarfsemi, sem nú
þróast í skjóli haftanna og
jafnvægisleysisins.
Tilfcersla á tekjum.
Höfuðforsenda tillagna
okkar er sú, að þjóðin vilji,
að höfuðatvinnuvegurinn,
sjávarútvegurinn, sent greið-
ir meira en 90% þess inn-
flutnings, sem greiddur er
Bollapör
Diskar hvítir
Verzl. Geysir.
Sími 77.
Elna-saumavélar
Getum enn útvegað nokkrar
væntanlega um næstu mónaða-
mót.
Gunnar Ólafsson & Co.
90@€KX>000€KK
með útfluttum afurðum, og
lifnaðarhættir landsmanna
byggjast þess vegna á, verði
rekinn án taps eða styrkja og
að þjóðin í heild sinni vilji
sætta sig við, að hann fái
eðlilegar tekjur fyrir afurð-
ir sínar.
Áhrif þeirra ráðstafana,
sem við leggjum til, eru þau,
að tilfærsla verður á tekjum
til sjávarútvegsins frá þjóð-
inni í heild, enda falla þá all-
ir styrkir og fríðindi til hans
niður. Þessi tilfærsla verður
með þeim hætti, að í fyrstu
færast nokkrar tekjur frá
launþegum almennt til sjáv-
arútvegsins, vegna hækkaðs
framleiðslukostnaaðr. En
bráðlega verður tilfærsla á
tekjum frá verzluninni og
innlenda neyzluvöruiðnaðin-
um til launþeganna almennt
við rýmkun hafta á innflutn-
ingsverzluninni. Enn fremur
minnkar tekjuþörf ríkisins
við það, að útflutningsstyrkir
falla niður, og verður þá
hægt að lækka skatta. Jafn-
framt leiðir af þessu, að hinn
óbeini skattur, sem stafar af
nýmyndun dýrtíðar, hættir.
Vélbálurinn Jón
Magnússon fersl
Síðast liðinn laugardag fór
vélbáturinn Jón Magnússon,
Hafnarfirði, í róður. Síðan
seinnihluta dags á laugardag
hefur ekkert til hans spurzt.
Var hafin leit að bátnum þeg
ar sýnt þótti að eitthvað væri
óeðlilegt við bátinn. Leitað
var um allan Faxaflóa þar
til á þriðjuflag að sýnt þótti
að báturinn hefði farizt þar
eð fundizt hafði rekald úr
bátnum.
Á bátnum voru sex menn.
Eigandi er Framtíðin h. f.
Hafnarfirði. Báturinn var 60
smálestir að stærð, byggður í
Svíþjóð 1946.
Eftirtaldir menn fórust
með bátnum:
Halldór Magnússon, skip-
stjóri, Hafnarfirði. Hann var
50 ára.
Sigurður- Guðjónsson stýri-
maður, Hafnarfirði. Hann
var 37 ára. Lætur eftir sig
konu og barn.
Guðlaugur H. Magnússon,
vélstjóri. Hann var 19 ára.
Hafliði Sigurbjörnsson,
matsveinn. Ókunnugt um
aldur hans.
Jónas Tómasson, háseti,
Hafnarfirði. Hann var 22
ára.
Sigurður P. Jónsson, háseti,
ísafirði. Hann var 16 ára.
Þá tók út mann af v. b.
Fylki frá Akranesi. Var hann
ættaður norðan af Skaga-
strönd.
Eggr
\
nýkomin.
Verzl. Geysir.
Sími 77.