Fylkir - 22.09.1950, Blaðsíða 1

Málgagn
Sjálfsiæðis-
flokksins
2. árgangur.
Vestmannaeyjum 22. sept. 1950
16. tölublað.
Fáheyrð fundarsköp veittu klíkunni
sfundarfrið!
i
9 manns, þar af 5 starfandi hjá K. f
Verkamanna og 2, sem ekkert eru við
verzlun, eða skyld störf riðnir, kjósa
fulltrúa á Alþýðusambandsþingið.
33 starfandi verzlunar- og skrifstofu-
fólk frá 20 fyrirtækjum vísað á dyr á
meðan þessi einstæða athöfn í Verzl-
unarmannafélaginu fór fram.
Upphaf máls þessa er, að
verzlunarfólki bæjarins var farið
að leiðast sá háttur, sem ríkt
hefur hér nokkur undanfarin
ár, að stéttarfélag þess hefur
verið einkafyrirtæki stjórnarmeð
lima og starfsfólks fyrirtækis,
sem lengi hefur legið við borð,
að liði undir lok, ef marka má
neyðarköll þess til verndar til-
veru sinni.
Því var það, að fyrir síðasta
fund höfðu 33 starfandi verzl-
unar- og skrifstofufólk frá 20
fyrirtækjum óskað eftir upptöku
í félagið, ef það mætti verða til
þess, að félagið dæi ekki út með
fyrirtæki hinna ,,ötulu" forvígis-
manna þess.
Þegar komið var á fundarstað
var ekki laust við, að hálfgerður
drungi væri í lofti, og mátti sjá
„þunnleita" anda á sveimi í ná-
grenninu og svifu sumir jafnvel
inn í fundarsalinn, áður en fund
ur hófst. Eftir að „hinir 9"
voru setztir virtist þó sem öllu
væri borgið. Formaðurinn í fé-
laginu, sem sérstaklega hefur á
stefnuskrá sinni að safna og
taka á móti nýjum félögum,
kom út úr fundarsalnum og bað
hina nýju félaga að hafa sig
afsakaðan á meðan kosning á
Alþýðusambandsþingið færi
fram.
Er „hinir 9" höfðu innt af
hendi skyldu sína við formann
sinn, var hinum nýju félögum
boðið inn í fundarsalinn, til þess
að vera viðstaddir afgreiðslu
annarra mála, sem fyrir fundin-
um lágu..
Segja mátti um þau góðu hjú
sem sátu á innsta bekk hjá for-
manni sínum, að oft hefur sést
blíðara yfir ásjónu þeirra, en
þegar nýju félagarnir þyrptust
inn fyrir, annars má g.?ta þess
að formaður,bauð alla velkomna
og átti hann varla orð til að lýsa
þeirri velþóknun, sem hann hafði
yfir komu hinna nýju félaga.
Formanni tókst framar öllum
vonum að lesa upp inntökubeiðn
irnar og fá þær samþykktar, en
þó gat einn af hans gömlu fé-
lags- og flokksbræðrum ekki á
sér setið að „hotta" á hann, og
var það sízt gustuk, þegar svona
stóð á. Um leið og síðasta inn-
tökubeiðni hafði verið samþykkt,
sleit formaður fundi, og kom
þannig algerlega í veg fyrir, að
hinir nýju félagar gætu neitt að-
hafst, þar sem lög félagsins
kveða svo á um, að enginn telj-
ist fullgildur félagi fyrr en hann
hefur skrifað undir ölg félagsins
og greitt sitt inntökugjald.
Síðar hefur upplýstst, að for-
maður hefur ekki verið of á-
nægður með sitt hlutskipti þar
sem hann lét kjósa sig með
handauppréttingu og framdi þar
með skýlausf brot á 33. gr. laga
A.S.Í. þar sem orðrétt segir:
Kosningar fulltrúa og varafulf-
trúa á þing Alþýðusambands ís-
lands fara fram skriflega á fé-
lagsfundi.
Auk þess er vitað að einn af
„hinum 9" er fullgildur félagi
í Verkalýðsfélaginu, og er það
enn frekari sönnun á óðagoti þvi
og óstjórn sem alls var ráðandi
á fundinum.
Hinir nýju félagar munu ekki
láta slíktofríki og þverbrot á öll-
um fundarsköpum, sem almennt
tíðkast, aftra sér í einu, enda
þegar búið að kæra til stjórnar
A. S. í. fyrrgreinda málsmeð-
ferð, og þeir, sem heyrt hafa
um „Selfossmálið" svo nefnda,
munu ekki í neinum vafa um
endalok málsins.
Verzlunarfólk hér í Eyjum
mun ekki í framtíðinni sætta sig
við þannig móttökur sem því
var boðið upp á í Verzlunar-
mannafélaginu s.l. mánudags-
kvöld og er samstillt um að
byggja sín tamtök upp á mann-
sæmandi hátt, og vinna í ein-
ingu og friði að þeim málum
sem til heilla og hagsældar
miða fyrir meðlimi þeirra.
Jóh. Friðf.
Slarf Leikfelags Vestmannaeyja hafið
Um þessar mundir dvelur hér
Einar Pálsson, leikari á vegum
Leikfélags Vestmananeyja.
Hann starfar við leikstjórn á leik
ritinu Kinnarhvolssystur. Leik-
ritið er sænskt en er þýtt af
Indriða Einarssyni og hefir það
verið leikið víðar um land. Ég
brá mér á tal við Einar um starf
hans hér og hann sjálfan. Fékk
ég hjá honum ýmsar upplýsing-
ar.
Svo sem mörgum er Ijóst, er-
fylgst hafa með leikhúsmálum á
yfirstandandi ári, er það ár mjög
merkilegt í sögu leiklistarinnar
í landinu og mun marka ný tíma
mót.
Það sem flesta rekur minni til
er opnun Þjóðleikhússins, og er
það merkur viðburður, svo lengi,
sem til 'hefir staðið. Annar við-
burður hefir einnig átt sér stað,
sem færri hafa veitt athygli, en
ég er í vafa um hvort er, að sínu
leiti minna merkur. Þetta er
stofnun Sambands islenzkra leik
félaga. Allir munu fagna opn-
un Þjóðleikhússins, en jafnframt
vita það allir, að sú stofnun
verður fyrst og fremst Reykja-
vík og umhverfi til ánægju, enda
eiga, Reykvíkingar og nágrann-
ar, fullan rétt þeirrar ánægju,
svo mikill hluti þjóðarinnar, sem
þar býr, en þeir sem ekki ná til
Þjóðleikhússins vilja líka njóta
Sambands íslenzkra leikfélaga.
Einar tjáði mér að það væri ætl-
u nSambandsins að útvega ein-
stökum félögum samtakanna
leikstjóra, búninga, leiktjöld og
annað, sem nauðsyn krefur til
leiksýninga, og væri Leikfélag
Vesitmannaeyja fyrsta félagið,
sem nyti þessa samstarfs. Hann
sjálfur starfaði hér á vegum
sambandsins og mun félagið fá
leikbúninga frá Leikfélagi Hafn-
arfjarðar.
Ég bað nú leikstjórann að
gefa mér nokkrar upplýsingar
um sjálfan sig. Einar er sonur
dr. Páls ílófssonar tónskálds og
organleikara, sem allir þekkja.
Margir Vestmannaeyingar munu
einnig kannast við Einar, þó
ekki í sjón, þá í raun. Einar var
stjórnandi útvarpsþáttarins „Lög
og létt hjal".
Einar er ungur að árum en
hefir þegar aflað sér mikillar
menntunar í leikstjórn og leik-
list. Einar hefir lokið prófi frá
hinum enska konunglega leik-
skóla. „The Royal Academy of
Dramatic Art". — Þegar eftir
að hafa lokið námi í leikskól-
anum, hóf hann starf hjá enska
útvarpinu B. B. C., og kynnti
sér sérstaklega útvarpsleikstarf-
semi. Einnig starfaði hann hjá
hinu þekkta kvikmyndafyrirtæki
Arthur Rank að því að gera ís-
lenzkan texta við kvikmyndina
„Hamlet".
Eftir að Einar kom heim fyr-
Framh. á 4. síðu.