Fylkir - 20.10.1950, Page 1
2. árgangur.
Vestmannaeyjum, 20. okt. 1950
19. tölublað.
Málgagn
Sjálfst-æðis-
flokksins
Erum við að
missa togaranna?
Svo sem öllum er kunnugt
hefur togaraverkfallið staðið yf-
ir síðan 1. júlí í sumar. Flestir
togararnir hafa því legið 3'/2
mónuð, að Eyjatogurunum und-
anteknum, sem báðir hafa legið
tæpum mánuði lengur eða í
um 41/2 mánuð, þar sem þeir
voru báðir bundnir í júníbyrjun.
Að svo langri stöðvun lok-
inni mætti ætla að togarar bæj-
arins væru tilbúnir á veiáar
sama dag og verkfallinu væri
aflétt, en því fer fjarri. Fjárhag
útgerðarinnar er svo komið að
allt stendur svo „gikkfast" að
ekkert er hægt að gera, hvað
lítið viðvik sem er og rukkararn-
ir eru allsstaðar. Hinsvegar er
vitað að til að koma skipunum
á veiðar og losna úr verstu
kröggunum, þarf mikið fé og
hefur framkvæmdastjóri talið
að það fé þyrfti að vera a. m. k.
800 þús. kr. til 1 miljón. Þessu
hefur ekki verið mótmælt neins-
staðar en viðurkennt af öllum
sem til þekkja. Staðreyndin <?r
því sú, til þess að koma skip-
unum á veiðar að verkfalli loknu
þarf fyrrgreinda upphæð. Þetta
var vitað þegar í vor. Þrátt
fyrir þetta hefur sáralítið verið
gert í málinu, og nánast hverj-
um degi látin nægja sín þjáning.
Framkvæmdastjóri hefur að vísu
átt tal við Útvegsbankann hér
og í Reykjavík um þessi mál en
fengið vægast sagt mjög dauf-
ar undirtektir — og þá einna
helzt í þá átt að lánað yrði ein-
hver smáupphæð sem engin
lækning yrði á fjárhagsvandræð-
um útgerðarinnar og allt sæti í
sama farinu að stuttum tíma
liðnum. Fyrir skömmu voru send
ir til Reykjavíkur til að reyna að
útvega lánsfé og ræða vandamál
útgerðarinnar við Útvegsbank-
ann í Reykjavík, bæjarstjóri og
framkvæmdastjóri. Út af fyrir
sig var þetta viðleitni, en ákaf-
lega veik, því að öllum aðstæð-
um athuguðum höfðu þessir
menn ekki aðstöðu til að koma
máli sínu við bankann. Afrakst-
urinn var líka eftir því. Svör við
lánbeiðnum voru neikvæð, en
hinsvegar fyllilega gefið í skyn
að bezt mundi að selja annað
eða bæði skipin. —
Þegar þannig er komið mál-
um að Útvegsbankinn sem hing-
að til hefur eingöngu lánað fé
í útgerðarreksturinn og hefur
líf hennar að miklu leyti í hendi
Þann 14. október s.l. átti einn
af þekktustu og merkustu borg-
urum þessa bæjar, Þorsteinn
Jónsson í Laufási, 70 ára af-
mæli.
Þorsteinn er fæddur í Austur-
Landeyjum, en fluttist hingað
kornungur með foreldrum sínum
Jóni Einarssyni bónda og konu
hans Þórunni Þorsteinsdóttur. Á
uppvaxtarárum Þorsteins byrj-
uðu unglingar snemma að
stunda sjó og var Þorsteinn eng-
in undantekriing þar frá. Var
hann aðeins 17 ára gamall þeg-
ar hann gerðist háseti og tvítug-
ur er hann hóf formennskuferil
sinn er stóð óslitin þar til fyrir
tveim árum að hann hætti sjó-
mennsku. —
Skipstjórnin fór Þorsteini af-
burðavel úr hendi. Aldrei misti
hann mann eða slys urðu á
mönnum, þótt fast hann sækti
sjóinn.
Þótt aðalstarf Þorsteins hafi
verið á sjónum, hefur hann þó
gefið sér tíma til þess að sinna
sér, neitar að lána viðbótar
reksturfé, og lætur skína í að
bezt mundi að selja skipin —
þá er kominn tími til að
ákveð aí fullri alvöru hvað
gera skuli. Meirihluti bæjar-
stjórnar, hefur einn aðstæð-
ur og vald til að marka stefnuna
í þessum málum. Hann einn
getur bundið bænum skuldbind-
ingar.
Af þessu leiðir að meirihlut-
inn verður að gera upp við sig
hvaða stefnu á að taka í sam-
bandi við bæjarútgerðina. Skip
in verða ekki hreyfð nema með
miklu viðbótar fjármagni, og
ætli meirihlutinn að koma út-
gerðinni á stað á nýjan leik verð
ur að láta sverfa til stáls um
hvort hægt er að útvega nægi-
legt lánsfé — og það strax.
ýmsum héraðs- og félagsmálum,
átti sæti í stjórnum ýmissa fé-
laga, tekið virkan þátt í sveitar-
stjórnarmálum og allsstaðar kom
ið fram sem góður drengur, ráð
hollur, athugull og traustur.
Hér skal ekki frekar rakin
hin mjög svo merkilega starfs-
sag aÞorsteins á undanförnum
áratugum, enda óþarfi þar sem
hún mun svo að segja hverjum
manni kunnug hér í Eyjum.
Á almælisdaginn kom út bók
eftir Þorstein „Formannsævi í
Eyjum". Er sú bók hin merkileg-
asta, full af fróðleik og gefur
glögga innsýn í það líf, sem hér
var lifað í Eyjum um og eftir
aldamótin.
Þorsteinn hefur verið gæfu-
maður, eignast góða konu og
mannvænleg börn og mun kona
hans eigi eiga lítinn þátt í lífs-
hamingju hans, staðið við hlið
hans í blíðu sem stríðu og stjórn-
að búi af mikilli prýði.
Á afmælisdaginn sótti Þor-
stein heim fjöldi vina og sam-
Mannfjöldi í
Vesfmannaeyjum
Á undanförnum árum hefur
mikið verið um það rætt manna
á meðal og reyndar í blöðum
líka að fólki fari fækkandi hér
í Eyjum. Sérlega var þetta tal
áberandi fyrir nokkrum árum er
nokkrar fjölskyldur er hér höfðu
búið mjög lengi tóku sig upp
og fluttu burtu. Staðreyndin er
hinsvegar sú eins og neðanskráð
sýnir að íbúafjöldi hefur staðið
í stað síðastliðin 10 ár. Munar
t. d. ekki nema þremur mönnum
á íbúafjölda áranna 1939 og
1949. 1939 samtals 3552
1940 — 3556
1941 — 3546
1942 — 3514
1943 — 3536
1944 — 3597
1945 — 3558
1946 — 3478
1947 — 3476
1948 — 3501
1949 — 3549
Hinsvegar er Ijóst af þessu yf
rliti sem tekið er úr manntal
i s.l. ára, að þó ekki hafi verið um
beina íbúafækkun að ræða, hef-
ur öll eðlileg fjölgun fluttst á
burt.
Sú staðreynd er alvarleg. Ef
hin eðlilega fólksfjölgun sem hér
er um 50—60 manns árlega
hefði setið eftir s.l. 10
ár þá myndu íbúar bæjarins vera
nú um eða yfir 4 þús. manns.
Mönnum finnst ef til vill í
fljótu bragði að ekki skipti þetta
Framhald á 2. síðu.
borgara, þ. á. m. bæjarstjórn
Vestmannaeyja, er tilkynnti hon
um að hún hefði kjörið hann
heiðursborgara Vestmannaeyja-
bæj ar.
Fylkir óskar hinum aldna heið
ursmanni til hamingju á þessum
tímamótum í lífi hans og óskar
honum farsældar á ókomnum
árum.
Þorsteinn Jónsson í Laufási
sjölugur