Fylkir - 01.04.1966, Side 1

18. árgangur.
Vestmanaeyjum, 1. apríl 1966.
13. tölublað
Málgagn
Sjálfstæðit*
flokksini
' n
v
laui bffijintjóra
Laun bæjarstjóra hafa verið eitt
að aðalumræðuefnum minnihluta-
blaðanna nú að undanförnu. Hefur
af hálfu meirihluta bæjarstjórnar
verið gerð full grein fyrir málinu
í bæjarráði og bæjarstjórn og einn-
ig hefi ég hér í blaðinu rætt það ít-
arlega og taldi satt að segja málið í
heild liggja það ljóst fyrir, að hver
og einn gæti myndað sér skoðun
um það og frekari umræður um það
þyí óþarfar.
Einn var þó eftir, sem þurfti að
láta ljós sittt skína.
Sigurður Stefánsson ritar all-
langa grein um málið í síðasta Eyja
blaði. Gerir hann þar grein fyrir
heildartekjum mínum. Hefi ég síð-
ur en svo nokkuð við það að at-
huga. Hann getur verið alveg ró-
legur út af þessu. Eg hefi engar
duldar tekjur. Öll laun mín eru tal-
in fram af þeim aðilum sem þau
greiða. Hafa tekjur mínar að und-
anförnu eins og annarra komið
fram á skattskrá, sem árlega er lögð
fram almenningi til sýnis og eru
þær því ekkert leyndarmál, og eiga
heldur ekki að vera það.
Mér skilst á grein S. St., að hann
telji eðlilegt og sé því samþykkur,
að laun bæjarstjóra í Vestmanna-
eyjum eigi að vera sambærileg
Jaunum annarra bæjarstjóra hlið-
stæðra kaupstaða. Telur hann þó að
þessari reglu hafi ekki verið fylgt
í sambandi við fyrirrennara minn í
starfinu og tel ég þeirri bæjarstjórn
sem þar átti hlut að máli, vinstri
stjórninni, það til. lítils sóma. Rifj-
ast upp fyrir mér atvik í þessu sam-
bandi, sem skeði í byrjun kjörtíma-
bils 1950. Sjálfstæðisflokkurinn var
þá í minnihluta. Kom það í minn
hlut fyrir hönd okkar bæjarfull-
trúa Sjálfstæðisflokksins, að benda
meirihlutanum á, að áætluð laun
bæjarstjóra á fjárhagsáætlun væru
lægri en laun bæjarstjóra annarra
sambærilegra bæja, og lýsti ég því
yfir fyrir hönd minnihlutans, að við
teldum þetta óeðlilegt og myndum
ekki gera ágreining um, þó það
yrði lagfært, þó að við hefðum ekki
kosið eða stutt þáverandi bæjar-
stjóra.
Eg bendi á þetta hér til staðfest-
ingar því, að þegar áður en ég tók
við þessu starfi, hafði bæði ég og
aðrir fulltrúar Sjálfstæðisflokksins
þá skoðun, að ósæmilegt væri að
laun bæjarstjóra í Vestmannaeyj-
um væru lægri en annars staðar,
sem eðlilegt var að miða við. Þessi
skoðun hefur að ég held verið ríkj-
andi í bæjarstjórn síðan og eftir
henni farið og því allar deilur og
skrif um þetta atriði óþörf.
Eitt atriði í grein S. St. tel ég á-
stæðu til að ræða nánar.
Hann segir þar orðrétt:
„Eg tel, að bæjarstjóri eigi að
hafa mannsæmandi laun, þegar
hann er í starfi hjá bænum, en
greiðslur til hans úr bæjarsjóði,
þegar hann er á fullum launum í
starfi hjá öðrum aðila, komi ekki
til greina.“
Eg er S. St. fyllilega sammála
um það, að hvorki bæjarstjóri né
aðrir starfsmenn hjá bænum eða
annars staðar eigi að taka laun fyr-
ir störf, sem þeir inna ekki af
hendi. S. St. er þessi skoðun mín
vel Ijós. Um þetta varð ágreiningur
okkar á milli fyrir nokkrum árum.
Hann var þá komin á laun hjá bæn
um sem bæjarráðsmaður. Hafði far
ið á síld yfir sumarið og ég greitt
varamanni hans laun fyrir þá fundi,
sem hann sat, og ætlaðist til að það
kæmi til frádráttar á launum S. St.
Þessu vildi hann ekki una og krafð
ist fullra launa eins og aðrir, sem
heima voru allt árið og fékk þau
eftir nokkurt þref og hefur hans
reglu síðan verið fylgt í sambandi
við flest launuð nefndarstörf og
einnig laun bæjarfulltrúa. Eg er
ekki að segja, að þetta skipti bæ-
inn nokkru máli fjárhagslega. En
þetta sýnir, að S. St. hefur á þessu
allt aðra skoðun, þegar hann á sjálf
ur hlut að máli og vill aðrar reglur
gilda gagnvart öðrum, þegar hann
bendir, að ég tel réttilega, á, að
ekki eigi að greiða fyrir störf, sem
ekki eru af hendi leyst.
Það, sem hann gagnrýnir er, að
mér eru greidd hálf bæjarstjóra-
laun yfir þingtímann. Vill hann láta
líta svo út, sem honum séu alger-
lega ókunn þau störf, sem ég vinn
fyrir bæjarfélagið meðan Alþingi
situr. Það er hans mál, en ekki
mitt, hvort hann vill láta líta svo
út, að hann fylgist ekki betur með
málum eða rekstri bæjarins en
þetta. Hitt er staðreynd, „að full-
trúar meirihlutans — sem ég vil
gjarnan telja hina grandvörustu
menn í meðferð á annarra fé“, eins
og S. St. segir í grein sinni og sem
ég er honum fyllilega sammála um,
hafa á þessu allt aðra skoðun og
leggja á það annað mat, sem eng-
inn veit betur en ég að er rétt.
Mun öllum ljóst, að bjarfélagið
hefur á undanförnum árum verið í
umsvifamiklum framkvmdum, auk
fyrirhugaðra vatnsveitu fram-
kvæmda nú síðast. Allir vita, sem
Eg hef lengi hikað við að birta
þessar hugleiðingar af ótta við, að
þær yrðu teknar sem úrtölunöldur
eða steinn í götu þess góða málefn-
is, sem hér er um að ræða.
En einmitt vegna þess, að mér
er málið hugleikið og vildi gjarn-
an vinna því gagn, tel ég rétt að
koma þessu á framfæri og vona, að
það verði engum skynsamlegum
fyrirætlunum eða framkvæmdum
til hindrunar.
Það er tízka á okkar dögum að
byggja stórt. Hallir eiga helzt að
vera athvarf hverskonar félags- og
menningarstarfsemi og vesælir eru
þeir, sem þurfa að gera sér lakari
húsakost að góðu.
Þetta þykir bera vott um mikinn
stórhug okkar samtíðar, en sá
hængur virðist við hann loða, að
í raun og veru eigi ríki og bær að
nokkuð þekkja til þessara mála, að
undirbúningur slíkra framkvæmda,
bæði hvað framkvæmdina sjálfa
snertir og ekki síður fjárhagshlið
hennar, krefst mikillar vinnu, auk
þess sem fjárreiður sveitarfélag-
anna almennt eru orðnar svo ná-
tengar fjármálum ríkisins, að alveg
óhjákvæmilegt er, að forstöðumenn
hinna stærri félaga verða að vera
með annan fótinn í Reykjavík í því
sambandi einu, þó ekki væri um
annað að ræða. Þetta mun sveitar-
stjórnarmönnum almennt vera vel
ljóst og get ég vel sagt S. St., hvort
sem hann vill trúa því eða ekki, að
meira en helmingur af tíma mín-
um hér í Reykjavík fer í beina fyr-
irgreiðslu fyrir bæjarfélagið, inn-
fram eðlilega fyrirgreiðslu fyrir
bæjarbúa almennt, sem þingstarfinu
fylgir. Hann getur vel sofið róleg-
ur yfir því, að mér er á engan hátt
greidd laun úr bæjarsjóði fyrir störf
sem ég ekki vinn fyrir og að það
myndi ekki vera bæjarfélaginu ódýr
ara, þó að þessu yrði komið fyrir
á annan veg.
Guðl. Gíslason.
bera mestan þunga kostnaðarins og
ábyrgðarinnar. Margt eigum við vel
ferðarríkinu að þakka, en ekki
megum við þessvegna týna persónu
legri ábyrgðartilfiningu og fórnar-
und. Hallir eru til margra hluta
nytsamlegar, en allt of margar
þeirra eru með því marki brenndar
að þær eru gleði og stolt aðstand-
enda sinna sem sýningargripur, en
vala þeim annars þungum áhyggj-
um í daglegum rekstri. Erfitt er að
fá hæfa menn til að veita þeim for-
stöðu og fjárhagsleg afkoma hvergi
nærri eins góð og vera þyrfti.
Sjómannastofur eiga langa og
merka sögu meðal margra þjóða,
þó að þær hafi átt merkilega örð-
ugt uppdráttar hjá okkar þjóð,
sem þó þarf svo mikið á sjóinn að
sækja. Yfirleitt hafa sjómannastof-
Framhald á 2. síðu.
Sjómannastoía