Fylkir - 11.11.1966, Side 1

Málgagn
Sjálfstæðis^
flokksins
•*
18. árgangur.
V estmannaey jum,
11. nóvember 1966
31. tölublað
Æskulýðsmál
Um tómstundaheimili og fleira
Eitt af því sem okkar bæjarfélag vanhagar um, er tómstunda-
heimili fyrir börn og unglinga. Fyrrvérandi bæjarstjórn samþykkti á sín-
um tíma kaup á templarahöllinni svonefndu til fyrirhugaðs starfs, þar á-
samt annarri ámóta starfsemi. Síðan núverandi bæjarstjórn komst til
valda, hefur verið hljótt um málið og það, hvað fyrirhugað er að gera,
Stóð þó ekki á þeim um síðustu kosningar að útbásúna það, hvílíkt tóm-
læti fyrrverandi bæjarstjórn hefði sýnt þessum málum. Veldur það mönn-
um að vonum nokkurri furðu, að þeir skuli ekki byrjaðir á framkvæmd
þessa höfuðáhugamáls síns,sem var um síðustu kosningar. En það virð-
ist, sem sljóleiki hafi gripið um sig innan raða þeirra, eftir að vígamóð-
ur kosninganna rann af þeim því að það eru ekki eingöngu þessi mál, sem
látin eru sitja á hakanum, heldur og mörg önnur, sem þeir þó sögðu í
vor, að enga bið þyldu.
Fyrir nokkrum árum var starf-
ræktur hér vísir að tómstundaheim
ili fyrir unglinga. Þegar undirrit-
aður var við nám í Gagnfræðaskóla
gekkst Sigfús J. Johnsen fyrir því,
að nemendur gátu komið tvö kvöld
í viku í skólann og sinnt þar ým-
issi fristundaiðju, eftir því, sem
kostur var á. Gafst þar kostur á að
spila, tefla, leika tennis o. fl. Þar
að auki var kennt bókband, þeim
sem áhuga höfðu fyrir því. Þetta
lagðist þó niður. Ekki vegna áhuga-
leysis nemendanna, heldur miklu
fremur þeirra, sem eldri voru. Til
dæmis voru sumir foreldrar, sem
átöldu skólann fyrir, að honum
væri ekki nóg að að hafa börnin á
daginn, heldur þyrfti hann líka að
„ræna” þeim frá heimilunum á
kvöldin. Skyldu sömu foreldrar
hafa verið ánægðari með að vita
börn sín á sjoppunum á kvöldin.
Frá mínu sjónarmiði er hugsana-
gangur eins og þessi, það sem
mætti kalla á slæmri íslenzku, ó-
normal. Starfsemi sem þessi er ekki
rekin með það fyrir augum að
breikka bilið milli barna og for-
eldra, heldur leitast við að sjá þeim
fyrir einhverji hollri iðju, sem
þau geti unnið að í sínum frístund-
um. Hjá sumum af þessum foreldr-
um hefur eflaust komið fram sú
skoðun, að tómstundaheimilið tæki
tíma, sem annars hefði farið í
heimanám hjá nemandanum. En
það er mikið iðjusamt barn, sem
hugsar svo vel um sínar námsgrein-
ar, að það gefi sér ekki tíma eitt
eða tvö kvöld í viku til að sinna
öðrum viðfangsefnum en náminu-
Auk þess er það á engan hátt æski-
legur hugsunarháttur hjá neinu
heimili, að reyna að koma því inn
að námið sé það eina, sem máli
skiptir. Það er að vísu alltaf
skemmtilegt, þegar nemandi hugs-
ar vel um sitt nám og vanrækir
það ekki. En of mikið má af öllu
gera og vafasamt, að það sem að
framan er greint um nám, verði
til góðs, þegar fram í sækir. í náms
skránni segir, að leitast skuli við að
auka og efla þroska nemandans og
búa hann undir sínar skyldur við
þjóðfélagið. Og það verður auðvit-
að ekki gert með bóklegri ítroðslu '
einvörðungu. Tómstundaheimilin
eiga að gegna því hlutverki seem
skólanum tekst oft ekki að gera,
það sem á ensku er nefnt „social
work”,eða almennt starf. Með því
er átt við það, sem beinlínis lýtur
að samstarfi og umgengni við aðra
í hvers konar skilningi. Til dæmis
að gefa kost á því að stjórna ein-
hverju starfi. Það starf þarf ekki að
vera neitt stórkostlegt eða veiga-
mikið. Stjórn á taflmóti, skipulagn-
ing íþróttakeppni, aðgöngumiða-
sala eða eitthvað ámóta, sem færir
viðkomandi heim sanninn um það,
að hann geti verið ýmsum vanda
vaxinn, sé honum gefið tækifæri
til þess. Þessum hluta námsins geta
skólarnir ekki sinnt nema að litlum
hluta, og þá helzt í sambandi við
árshátíðir, þar sem aðeins lítill
hluti nemenda getur látið ljós sitt
skína og hinir verða að láta sér
nægja að vera „litlir” og horfa
bara á.
Reykjavíkurborg hefur um nokk
urt skeið haldið uppi tómstunda-
heimili undir stjórn færra manna
og hefur það gefist vel. í ljós hef-
ur komið að húsrými er þar allt
of lítið fyrir starfsemina og er fyr-
irsjáanlegt, að fá verður þar annað
húsnæði en nú er. í áætlun þeirri
sem fyrrverandi bæjarstjórn gerði
um tómstundaheimilið, er ráð gert
fyrir, að húsrými verið nægjanlegt
a.m.k. til að byrja með.
Á hverju ári er hér gengizt fyr-
ir dansnámskeiðum og er sómi að
því. Eitt er þó ekki tekið með í
Framhald á 2. síðu
Framboð í Suð-
url andsk j ö rd æmf
Aðalfundur kjördæmisráðs Sjálf-
stæðisflokksins var haldinn á Hellu
um síðustu helgi. Á fundinum var
ákveðið framboð á lista flokksins,
við kosningarnar í vor og var list-
inn samþykktur einróma. Verður
listinn þannig skipaður:
1. Ingólfur Jónsson, ráðherra.
2. Guðlaugur Gíslason, alþm.
3. Steinþór Gestsson, bóndi,
Hæli.
4. Ragnar Jónsson, skrifstofu-
stjóri, frá Vík.
5. Sigfús Johnsen, framkv.stj.
Vestmannaeyjum.
6. Grímur Jósafatsson, kaupfél-
agsstjóri, Selfossi.
7. Siggeir Björnsson, bóndi,
Holti.
8. Sigurjón Sigurðsson, bóndi í
Raftholti.
9. Sigurður Haukdal, prestur á
Bergþórshvoli.
10. Guðrún Lúðvíksdóttir, frú
Kvistum í Ölfusi.
11. Hálfdán Guðmundsson, verzl
unarstjóri í Vík-
12. Jóhann Friðfinnsson, kaup-
maður, Vestmannaeyjum.
Sigurður Óli Ólafsson alþing-
ismaður, sem var í 3. sæti list-
ans við síðustu kosningar, ósk-
aði eindregið eftir að verða ekki
í framboði við komandi kosning-
ar. Voru honum þökkuð vel unn
in störf í þágu kjördæmisins á
liðnum árum.
í stjórn kjördæmisráðsins voru
kosnir: Jón Þorgilsson, Hellu,
formaður; Björn Guðmundsson,
Vestmannaeyjum; Lárus Gísla-
son, Miðhúsum; Óli Þ. Guðbjarts
son, Selfossi og Siggeir Björns-
son, Holti.
í varastjórn kjördæmisráðs-
ins voru kjörnir:Sigurjón Sig-
urðsson, Raftholti; Guðmundur
Karlsson, Vestmannaeyjum; Ás-
geir Pálsson, Framnesi; Sigurð-
ur Möller, írafossi og Gunnar
Sigurðsson, Seljatungu.
í flokksráð voru kosnir: Hálf-
dán Guðmundsson, Vík; Siggeir
Björnsson; Sigurður Haukdal;
Sigurjón Sigurðsson; Jóhann
Friðfinnsson og Helgi Jónsson,
Selfossi.
Sr. Sigurður Haukdal, sem
verið hefur formaður kjördæm-
isráðsins frá uphafi, baðst nú
undan endurkjöri og voru hon-
um þökkuð vel unnin störf.