Fylkir - 03.02.1967, Blaðsíða 4
r
Til ritstjóra Eyjablaðs.
'N
Neðan f rá sjó.
v---------- ---------)
Veðráttan: Ennþá er tíðin mjög
erfið, einlægt vindstrekkingur, ekki
að vísu stórviðri, en nóg til þess að
sjóveður er slæmt. Línubátarnir
komust flestir á sjó á mánudag-
inn og síðan hefur verið eitthvað
róið alla daga, það sem af er viku,
en misjafnlega margir hverju sinni.
Dagarnir lengjast og með hækk-
andi sól vona menn, að veður fari
að stillast og vertíðin komist í full-
an „gang“.
Aflamagn: Um mánaðamótin
núna voru komin á land 822 tonn
af bolfiski, en á sama tíma í fyrra
var aflinn 776 tonn, en í fyrra
voru í aflanum 460 tonn af ufsa, er
síldarbátarnir fengu í síldarnæturn
ar. Af þessu sést, að aflamagnið
er meira núna heldur en í fyrra,
þrátt fyrir alla ótíðina, og mun
meira, ef tekið er tillit til ufsaafla
síldarbátanna, sem sérstætt er um.
Má af þessu ráða, að hefðu gæftir
verið skaplegar, þá myndi vera
komið mun meira á land af bol-
fiski heldur en á sama tíma í fyrra.
Aftur á móti er mun lakara með
síldina, núna um mánaðamótin var
síldaraflinn 1485 tonn, á sama
tíma í fyrra var búið að landa hér
7901 tonni. Hér er gífurlegur mun-
ur, er hlýtur einhvers staðar að
segja til sín.
Línan: Svo sem fyrr segir, kom-
ust línubátarnir á sjó á mánudag-
inn eftir landleguna, þá var vont
sjóveður og afli tregur, mestan afla
þann dag hafði Stígandi, 6 tonn.
Mestan afla í róðri það sem af er
viku hafði Sæbjörg VE á miðviku-
daginn, II tonn. Aflahæstu bátarn-
ir á línu eru: Sæbjörg 110 tonn,
Kap 74 tonn og Stígandi 68 tonn.
Um mánaðamóti í fyrra var
Skálabergið hæsti bátur með 40
tonn í 5 róðrum.
Botnvarpan: Dauft hefur verið
hjá trollbátunum. Fisk helzt að fá
„austur með“, en þangað er erfitt
um sjósókn í þessum umhleypingi.
Oft komin bræla, er loks er kom-
ið á miðin eftir 8—10 tíma stím.
Mestan afla í túr hafði „Ver,“ 11
tonn.
Síldin: Síldarbátarnir hafa lítið
getað aðhafzt, komust þó út á
þriðjudaginn og þann dag komu á
land 250 tonn, mestan afla hafði
þann dag Gullberg, 44 tonn. í gær
komust þeir svo út aftur og var Ó-
feigur II aflahæstur með 75 tonn.
Kristbjörg: í fyrradag, er Krist-
björg var á leið út á miðin kom í
ljós veruleg vélarbilun á aðalvél
bátsins. Við athugun reyndist sveif
arásinn mjög skemmdur og það
svo, að talið er að viðgerð geti tek-
ið allt að 6 vikur. Er hér um að
ræða mikið og tilfinnanlegt tjón.
Bj. Guðm.
Framhald af 2. síðu.
Því er til að svara, að mér sýnist
ógerlegt að hafa ekki bíl, enda hef
ur það tíðkazt fjölmörg undanfarin
ár. Það er með ólíkindum hve mik
ið snatt og snúningar eru í kring
um þetta, ef vel á að vera. Að vísu
á flugvöllurinn hér tvo bíla, fólks-
bíl, sem flugumsjónarmenn hafa til
sinna nota eingöngu og er nauðsyn-
legt og sjálfsagt, og svo stóran vöru
bíl, sem mér finnst of dýrt að taka
úr vinnu til sendiferða og flutn-
inga á hinu og þessu smádóti. Og
að taka bíl á stöð í hvert sinn, sem
á þarf að halda, er líka allt of dýrt
og væri hreint bruðl með peninga.
Loks er ekki úr vegi að geta þess
hér, að sú bæjarstjórn, sem þú
veitir varaforstöðu, hefur einmitt
viðurkennt þessi sjónurmið með
þeim hætti, sem nú skal greina.
Eitt af fyrstu verkum bæjar-
stjórnarinnar í vor, var að taka
þann bíl af verkstjóra áhaldahúss-
ins, sem hann hafði haft til um-
ráða um skeiö, með þeim ummæl-
um a. m. k. sumra bæjarfulltrúa,
að hann hefði ekkert við bílinn að
gera. En þegar verkstjórinn
skömmu síðar flutti tæki sín upp á
flugvöll við upphaf malbikunar-
framkvæmda, þá lítur út fyrir að
bæjarstjórn hafi séð fram á, að ó-
hentugt væri að hafa verkstjórann
bíllausan á meðan þær fram-
kvæmdir stæðu yfir. En hvort sem
framsýni bæjarstjórnar náði nú
langt eða skammt, þá tók hún þá
þegar bíl á leigu hjá Bílaleigunni
S.A., og hafði verkstjórinn þann
bíl til umráða, meðan á flugvallar-
framkvæmdum hans stóð eða sam-
anlagt í rúman mánuð.
Ekki er ég að geta um þetta hér
bæjarstjórn til lasts, síður en svo.
Eg veit manna bezt, að þennan tíma
gat maðurinn naumast bíllaus ver-
ið. En þar fyrir sýnist mér ekki
úr vegi, þó ekki væri nema til þess
að gera öllum jafnt undir höfði, að
inna þig, herra varaforseti, eftir því
hver kostaði þessa leigubifreið og
hversu hárri upphæð nam sá kostn
aður? Ennfremur leyfi ég mér ■ í
réttlætis nafni að spyrja um frek-
ari viðskipti við bílaleigur á veg-
um bæjarstjórnar í sumar og haust,
ef einhver eru. Hvers vegna fóru
þau fram og hvaða upphæðir hafa
verið greiddar þeirra vegna?
Þá er og rétt að taka lítillega til
athugunar hvort bifreið sú, sem ég
hef haft, er of dýr flugvellinum
miðað við notagildi hennar fyrir
völlinn og ekki síður miðað við
þær venjur eða hefðir, sem skapazt
hafa í hliðstæðum efnum.
Bæjarfyrirtæki gera sínum verk
stjórum annað tveggja, leggja
þeim til hentuga bíla fyrir sinn
eigin reikning eða greiða þeim svo
nefndan bílastyrk. Framkvæmda-
stjórar fiskvinnsluhúsanna hafa
bílastyrki, sumir skrifstofumenn
þeirra og ýmsir verkstjóranna
einnig. Fiskimatsmenn munu og
hafa bílastyrk. Fleiri dæmi mætti
nefna.
Bílastyrkir þessir munu yfirleitt
nema frá 3000—3500 krónum á
mánuði. Þeir munu á engan hátt
rýra eignarrétt þessara starfsmanna
á bílum sínum í vinnutíma, ekki
leggja þeim á herðar notaskyldu á
neinn hátt, heldur virðist styrkjum
þessum í flestum tilfellum einungis
ætlað það hlutverk, að mæta kostn
aði þeirrar þjónustu, sem starfs-
mönnum sjálfum líkar að leggja
bíla sína í.
Þessu er öðruvísi farið með þá
bifreið, sem verkstjóri flugvallar-
gerðarinnar hefur, hvort sem hann
á hana sjálfur eða ekki. Þeirri bif
reið er ætlað það hlutverk að spara
fyrirtækinu fé. Þetta hefur flug-
málastjórnin séð og viðurkennt, svo
sem vænta mátti. Til sönnunar því
sé ég mig tilknúinn að fræða þig
á því, að fyrirrennari minn í starf-
inu, sem að jafnaði hafði sína eig-
in bifreið tl afnota, fékk greddar
hennar vegna hin síðari ár kr.
350,00 — þrjú hundruð og fimm-
tíu krónur — fyrir hvern starfsdag
(helgidagar undanskildir) og get-
ur þú þá séð, að dýrtíðardraugur-
inn hefur heldur betur sneitt hjá
garði flugvallargerðarinnar upp á
síðkastið í þessu efni. Og ég tek þó
fram, að ég tel þessa greiðslu til
fyrirrennara míns sízt of mikla
fyrir þá ágætu bíla, sem hann átti
og notaði a. m. k. hin síðari árin.
Og er þar vissulega ólíku saman að
jafna, þeim og þessum, sem ég hef
haft. En þessi bifreið hefur þó kom-
ið fyrirtækinu að fullum notum að
ég tel, þótt útlitið sé kannski ekki
upp á marga fiska.
Hannvc mTý wnf hfim §k |j/j
HÁSKÓL ösIS&I ANS
Landakirkja:
Messað kl. 2 n. k. sunnudag. Sr.
Jóhann Hlíðar.
Betel:
Barnaguðsþjónusta kl. 1 n. k.
sunnudag. Almenn samkoma kl.
4,30.
Eykyndill:
26. janúar s. 1. var aðalfundur
Eykyndils haldinn. Mætti á fund-
inum Hannes Hafstein erindreki og
sýndi hann myndir og flutti er-
indi varðandi slysavarnamál.
Formaður félagsins, frú Sigríð-
ur Magnúsdóttir, átti 25 ára stjórn
arafmæli um þessar mundir. Minnt
ist deildin þess og færði henni blóm
í tilefni afmælisins. Mættar voru á
fundnum milli 140—150 félagskon-
ur.
Eg læt nú þessu rabbi lokið að
sinni, enda að venju orðinn full
langorður. Ýmsir hafa látið í ljós
við mig þið álit sitt, að spurning
þín um .bíldrusluna, sem ég hef,
eigi rætur sínar að rekja til löng-
unar þinnar í þá áttina, að koma
mér í bölvun, ef hægt væri. Mér
er það sannkallað gleðiefni að geta
sagt með nokkurri vissu, að svo er
ekki, enda ekki þér líkt. Eg mundi
fremur hallast að þeirri skoðun, að
þú hafir farið að minnast á þetta,
til þess að gefa mér tækifæri til
að koma opinberlega á framfæri
leiðréttingu á ýmsum getgátum,
sem aðrir en þú hafa séð sig til-
knúna að hafa uppi um þetta. En
hvort þér helzt lengi uppi svoleiðis
moðreykur í þeim herbúðum, þar
sem þú starfar nú, er svo annað
mál.
Steingrímur Arnar.
Endurnýjun
til 2. flokks
er
hofin. —
Glevmið ekki
oð endurnyja.
Umboðsmaður.
Happdrætti Háskóia íslands