Fylkir - 02.04.1971, Síða 2

o
LJ
Pylkir
oooooooooooooooooooooooooooooo
Ritnefnd:
Steingrímur Arnai (áb.)
Ármann Eyjólfsson
Helgi Bernódus
Jóhann Friðfinnsson
Ingibjörg Johnsen
Hörður Bjarnason
Guðmund'.’r Karlsson
Auglýsin'>ar:
Steingrímur Arnar
Sími 1620
Málgagn
S j álf stæðisf lokksins
Útgefandi:
Sjálfstæðisfélag
V es tmannaey j a
Prentsmiðjan Eyrún h.f.
oooooooooooooooooooooooooooooo
Sukkíð segir tii sín
INGOLFUR
■ ■
Nýafgreiud fjárhagsáætlun
Vestmannaeyjakaupstaðar fel
ur í sér það fyrirheit, að hafi
núverandi bæjarstjórnarmeiri
hluti hingað til reynt að gæta
einhvers hófs í einhverri
mynd í því sem við kemur
að reita út úr bæjarbúum
hvern þann eyri, sem af-
gangs kynni að leynast í vös
um þeirra að loknum löngum
vinnudegi, þá skal þess hátt
ar tillitssemi hér með vera
úr sögunni.
Bæjarbúar verða nauðugir
viljugir að baygja sig fyrir
þeirxú staðreynd, að fjármál
kaupstaðarins eru í miklum
ólestri, og ráðamenn byggðar
lagsins virðast ekki sjá önn-
ur ráð út úr ógöngunum, en
þvílíka skattpíningu, sem
ekki á sér fordæmi, svo vit-
ao sé.
Það er meira en lítið
spaugilegt, þegar bæjarstjóri
vill í blaði sínu kenna Al- i
þingi um það fjárhagsöng- |
þveiti, sem kaupstaðurinn er
sokkinn í undir stjórn nú-
verandi meirihluta bæjar-
stjórnar. Allir vita vel að
verðbólga veður uppi og Al-
þingi hefur ekki ráðið við
hana. Dýrtíð er mikil. En
fróðlegt væri að heyra um,
hvað það er í störfum Al-
þingis, sem sérstaklega veld-
ur því, að bæjarstjórnin í
Vestmannaeyjum þarf að
skattpína þegna sína langt
umfram það, sem þekkist í
öðrum sambærilegum kaup-
stöðum, og svo lætur sig hafa
það, á þessu ári, að slá út
öll þekkt met í þessum efn-
um og einnig sín eigin, og er
þá mikið sagt.
Það vakti nokkra athygli
þegar fjárhagsáætlun þessa
árs var endanlega afgreidd,
að þá var aðalíulltrúi Fram I
sóknarflokksins, sjálfur for- i
seti bæjarstjórnar, ekki |
heima. Hann hafði um þær j
mundir verið kvaddur til |
höfuðboi'garinnar af flokki
sínum, til þátttöku í störfum
Alþingis.
Sú var tíðin, að Fi-amsókn
arfiokkurinn hafði talsvert út
á fjármál kaupstaðarins að
setja, og einkum hvað snerti
álögur á almenning. Þá var
flokkurinn í minnihluta og
kunni ráð við öllu. Nú er
svo komið eftir nokkurra ára
mcirihlutaaðstöðu, að Fram-
sókn virðist ekkert i-eyna að
hamla á móti þeirri óheilla-
þróun, sem orðin er í þess-
urn efnum. Vestmannaeyingar
eru látnir bera meiri álögur
en nokkui-sstaðar þekkist á
byggðu bóli, og breyta full-
yrðingar bæjarstjóra um hið
gagnstæöa þar engu um.
Það er ekki launungarmál
að hvorki bæjarstjórnir né
ríkisstjórnir fá setið að völd-
um til langframa, ef þær
hnfa ekki til umráða og ráð
stöfunar hæfilega fjármuni
til framkvæmda og annarra
| a'mennra þarfa. Hvað hæfi-
legt er í þessum efnum, hef-
ur oft verið deiluefni. En
reynslan er sú, að þeim opin
bcru ráðamönm m, sem sýna
hyggindi og ráðdeildarsemi í
meðferð fjáx-muna, verða létt
ir sjóðir oft furðu notadrjúg
ir, og' hinum sem verr tekst
til, fylgir einatt sú árátta að
sjá ekki leiðir út úr ógöng-
unum aðrar en þær, að seil-
ast sífellt dýpra og dýpra í
vasa gjaldendanna til að
að jafna metin.
Vinstri stjói’nin gamla und
ir handai-jaðri Framsóknar-
flokksins varð ekki ellidauð,
og rífast vinstri menn um það
innbyrðis enn þann dag í dag
hver dánarorsökin hafi ver-
ið. Það er kannski engin tii-
viljun, að um það leyti sem
ábyrgux- meirihluti bæjar-
stjórnar Vestmarmaeyja aug
i lýsir þrautaráð sín til að
| skrimta eitthvað lengur,
j skuli forsetinn kallaður til
| æðstu starfa á vegum flokks
j síns. Vera má, að Framsókn-
I arflokkurinn finni nú loks
Framliald af 1. síðu.
skóla í Eyjum. Loforð er feng |
ið fyrir því, að heimildin
verði notuð. Það fer vel á I
því að fiskiðnaðarskóli verði
starfræktur hér.
Á sínum tíma beitti Guð-
laugur Gíslason sér fyrir
stofnun Stýrimannaskólans í
\ estmannaeyjum. Var rekst-
ur hans í fyrstu kostaður
bæði af ríki og bæjarfélag-
inu. Stefnt er að því, að skól
inn verði framvegis kostaður
að mestu eða öllu leyti af
ríkinu.
— Hvað viltu segja um
fjárveitingarríkisins til fram
kvæmda í Vestmannaeyjum?
— Það er oft rætt um fram
lög ríkisins til hinna ýmsu
byggðarlaga og flestum finn-
ast fjárveitingar til sinna
heimabyggða of litlar. Senni
lega er þessu á líkan hátt
farið með Vestmannaeyinga;
að þeim íinnist fjárveitingar
of litlar til framkvæmda hér.
Á árinu 1971 voru veittar
á fjárlögum til Vestmanna
eyja 55 millj. króna. Auk
þess hefur 8 mill. króna fjár
útvegun tekizt til flugvallar-
framkvæmda, og verður þeim
hjá forseta þessum þau úr-
ræði, sam á hefur vantað, til
að tryggja honum varan-
legri valdasatu en seinast, ef
úrslit kosninganna í vor gefa
flokknum byr inn í stjórnar-
ráðið'.
Bæjarbúar ganga ekki að
því gruflandi, að sá meiri-
hluti bæjarstjórnar, sem nú
fer með völdin, hefur stór-
aukið allar gjaldaálögur í
scinni ííð, án þess að þess
sjáist nokkur ytri merki í
auknum framkvæmdum, nema '
síður sé. Vinstri flokkarnir
scm núðu völdum 1966 hafa
einskis svifizt í þessum efn- |
um, og slá nú loks öll fyrri
met með því að hækka út-
svörin á einu ári um nær
70%.
Það eru þeir íulltrúar
meirihlutans, sem að undan-
förnu hafa lagt talsverða
vinnu í að tryggja sér og sín
um sæmileg sæti á framboðs
listum til Alþingis, sem á- |
byrgð bera á þeim ömurleika
er einkennir stjórn bæjarmál j
anna um þessar mundir.
Hvernig væri að þeir not-
uðu fyrst krafta sína til að I
bjarga því sem bjargað verð |
ur hér heima fyrir. Landinu
á eftir.
útvegunum haldið áfram eft
ir því, sem þurfa þykir.
Og enn sagði Ingólfur Jóns
son:
— í Vestmannaeyjum er
blómlegt athafnalíf. Atvinnu
leysi er óþekkt fyrirbæri, og
atvinnutekjur yfirleitt góðar.
Útflutningsverðmæti sjávar
afurða frá Vestmannaeyjum
er mjög mikið, á árinu 1970
því sem næst um 15% af
heildarútflutningi lands-
manna. Starfsamt og duglegt
fólk skapar verðmætin og
velgengni kaupstaðarins, með
hverju með bættum hafnar-
framkvæmdum, sem nú er
unnið að. Er ánægjulegt til
þess að vita, að fólkið á
stöndinni, sem áður varð að
sækja sjó í gegnum brim-
garðinn vegna þess að hafnir
vantaði, getur nú með hæg-
ara móti sótt á hin nálægari
fiskimið á Selvoogsbanka og
víðar.
því að nýta atvmnutækm,
fiskvinnslustöðvarnar ásamt
80 vélbátum.
Höfnin er mikið mannvirki
og gott. Samt sem áður hef-
urnú undanfarin 2 ár verið
veitt mikið fé úr ríkissjóði
til endurbóta á höfninni.
Rafmagnsstrengurinn milli
lands og Eyja er mikilvæg
taug, sem flytur orku til
vinnslustöðva og verkstæða
og færir ljós og hita inn á
heimilin. Orkan kemur frá
Scgsfossurn og Þjórsá, sem til
síðustu tíma hefur runnið ó-
hindruð til sjávar, án þess
aðnokkur hluti af afli henn-
ar kæmi landsmönnum að
notum. Það er ánægjuefni, að
vatnsorkan er beizluð í æ rík
ari mæli með ári hverju, og
að orkan er nú notuð til þess
að vinna fjármuni fyrir þjóð-
ina og auka tekjur þjóðar-
búsins.
Vatnslögn frá Eyjafjöllum
til Eyja er mikið og kostnað-
arsamt fyrirtæki. Hreint og
gott vatn er eitt af því nauð
synlegasta í lífi manna, ekki
síður en heilnæmt fæði og
húsnæði.
Þótt athafnalífið í Vest-
mannaeyjum sé þróttmikið
og íbúarnir duglegir, hefði
vatnsveitan tæplega orðið að
veruleika, ef ríkisvaldið
hefði ekki veitt verulega að-
stoð á ýmsan hátt. Vatnslögn
in, rafmagnsslrengurinn, loft-
brúin og sjóleiðin tengja
Eyjarnar og landið saman.
Suðurlandskjördæmi er
stórt, og það er landkosta
ríkt. Vestmannaeyjar eru við
beztu fiskimið landsins,
sennilega beztu fiskimið
heimsins. Útgerðin er og verð
ur þróttmikil þar, og gefur
þjóðarbúinu mikil verðmæti.
En útgerð er einnig eð auk-
ast á ströndinni, í Þorláks-
höfn, á Eyrarbakka og Stokks
eyri, og eykst nú með ári
En í Suðurlandskjördæmi
eru einnig landkostir miklir.
Suðurlandsundirlendið er
blóminn af landinu til bú-
skapar og landbúnaðarfram-
leiðslu. Það fer vel á því, að
þessi svæði öll eru saman
tengd af frændsemi og vin-
áttu, með sömu hagsmunum
og svipuðum sjónarmiðum og
viðhorfum til margra mála.
Til þess að geta haldið
uppi stöðugum framkvæmd-
um og uppbyggingu, eins og
hin síðustu ár, þarf atvinnu-
reksturinn, sem er undir-
staða framfaranna, að ganga
snurðulaust. í Vestmannaeyj-
um er blómlegur atvinnu-
rekstur og atvinnulífið þrótt
mikið. Á suðurströndinni er
einnig að verða blómlegur
útvegur. Inni í landinu er
umfangsmikil landbúnaðar-
framleiðsla, og fer hagur
bændanna batnandi, þrátt
fyrir erfitt árferði undanfar-
iíi.
Á Suðurlandsundirlendi eru
að rísa myndarleg kauptún,
þar sem þjónusta við land-
búnaðinn er rekin og iðnað-
ur er að rísa upp í myndar-
legum mæli. Með því að
koma upp iðnaði í þéttbýlis-
kjörnum sveitanna, er komið
í veg fyrir strauminn til
Reykjavíkur, sem áður var
svo ör, að fólkinu í hinum
blómlegu byggðum fækkaði,
en sem betur fer er þetta nú
á annan veg. Fólkinu í Suð-
urlandskjördæmi hefur fjölg
að nokkuð á þriðja þúsund
manns á því kjörtímabili,
sem nú er að líða, og er fólks
fjölgunin í Suðurlandskj ör-
dæmi nokkru meiri hlutfalls
lega, heldur en í Reykjavík
á sama tíma. Er það áreiðan-
lcga í fyrsta sinn, sem þróun-
in hefur orðið á þann veg.
Eg óska og vona, að í
framtíðinni megi tryggða-
bönd frændsemi og vináttu
tengja Eyjabúa og aðra Sunn
lentíinga enn fastar saman
um sín hagsmuna- og áhuga-
mál en verið hefur, og verði
þar þungar á metunum veru
lega bættar samgöngur á
landi, á sjó og í lofti. Að
þessu vil ég vinna, framveg-
is sem hingað til.