Fylkir - 17.04.1971, Blaðsíða 1

Félagsvistin
Eift spiSakvöSd caf 5 kvöida
keppni er effrir.
Nánar auglýsfr síðar.
Sjálfsfræðisfélögin.
23. áig. Vesímannaeyjum, 17. apríl 1971
9. tbl.
Landhelgismálið
Sfrjórnmálaflokkarnir eru « grundvallarafr-
riðum sammála í (andhelgismálinu. Á-
greiningurinn er aðeins um frímasefrningu
á úfrfærslu fiskveiðilögsögunnar og nokk-
ur skoðanamunur á sfrærðarmörkum land-
grunnsins og nauðsyn og giidi friðunar-
ráðstafana.
í þeim umræðum, sem orð
iCi hafa á Alþingi um land-
hélgismálið, hefur það greini
lega komið í ljós, að stjórn
málaflokkarnir eru í grund-
vallaratriðum sammálr, Bæði
st ðningsflokkar ríkisstjórn
arinnar og stjórnarandstað-
an eru sammála um að
stefna beri að einu marki,
það er að íslendingar fái ó-
skoraðan rétt yfir landgrunn
inu öllu, bæði til fiskveiða
og nýtingar hugsanlegra jarð
j hafa orðið samkomulagsat-
riði að velja 1. september
1972,
Ef litið er til baka og at-
hugað hvernig útfærsla land
helginnar hefur verið látin
bera að þau þrjú skipti, sem
fiskveiðimörkin hafa verið
færð út, kemur í ljós, að í
öll skiptin, bæði 1950, 1952
og 1958 var þetta gert með
reglugcrð byggðri á land-
því, að láta þetta bera að nú
með nær hálfs annars árs
fyrirvara, og hvers vegna
ekki var lagt til að fiskveiði
lögsagan yrði færð út í enda
mörk landgrunnsins, eins og
a'lir virðast sammála um,
heldur einskorðað sig við 50
mílur.
Gæti komið okkur illa
í koll.
Ef við hefðum tekið þá á-
kvörðun nú, að færa fisk-
veiðilögsöguna út í aðeins 50
mílur hinn 1. september 1972,
hefði vel getað farið svo, að
það kæmi okkur illlega í
koll fyrr en varði.
Vitað er, að Landhelgis-
Nú liggja hinsvegar fyrir
upplýsingar um, að Bretar
og ef til vill fleiri þjóðir séu
með ráðagerðir um — annað
mun það ekki enn vera — að
stórauka sókn sina á íslands
mið til fiskveiða. Ef að fregn
ir berast um, að úr þessu
verði gerð alvara, er ég al-
veg sannfærður rm, að Al-
þingi verður um það alveg
sammála að grípa til skjótra
gagnráðstafana og leggja land
grunnið allt fyrirvaralaust
undir íslenzka lögsögu. Við
værum þá illa komnir og að-
staða okkar mun veikari, ef
við værum áður búnir að til-
kynna umheiminum, að við
miðuðum þessar ráðstafanir
I
gæzlan hefur, að tilhlutan við 1. sept. 1972, og þessir að-
grunr.slögunum frá 1943 og í I ríkisstjórnarinnar, fylgzt með , ilar hefðu þá haft aðstöðu til
ön skiptin með um aðeins
efna á hafsbotninum. Ágrein | tveggja mánaða fyrirvara.
ingurinn er um það eitt, hve
nær rétta augnablikið sé að
tilkynna umheiminum, að
við munum taka okkur þenn
an rétt. Þá er og nokkur
skoðanamunur milli stuðn-
ingsmanna ríkisstjórnarinnar i
og stjórnarandstöðunnar á j
því, hver séu endamörk land j
grunnsins og einnig á nauð-
syn og gildi friðunarráðstaf-
ana til verndar fiskstofnin-
um.
Skal að þessum ágreiningi
og skoðanamismun vikið.
Hvcrs vegna 1. sept 1972
og hvers vegna aðeins
50 mílur?
Þegar tillaga stjórnarand-
stöðunnar um útfærslu land
helginnar í 50 mílur 1- sept.
1972 var lögð á borð þing-
manna, áttu þeir erfitt með
að átta sig á hvers vegna
einmitt þessi dagsetning hafði
verið valin.
í umræðum á Alþingi
fékkst engin skýring á þessu.
Hinsvegar kom það í ljós í
viðræðum við þingmenn, sem
tillöguna studdu, að innan
stjórnarandstöðunnar var á-
greiningur um hvaða dagsetn
ingu skyldi velja og mun það
ÞaS hlýtur því að vakna sú
spurning í sambandi við til-
tillögu stjórnarandstöðunnar,
hvaða nauðsyn hafi verið á
veiðum erlendra skipa á haf- fiskveiða á landgrunninu, allt
inu umhverfis landið um upp ag 12 mílunum í heilt ár,
nokkurt árabil. Tala þessara ^ eða meira
skipa hefur verið nokkuð I
misjöfn og árstíðabundin eða | ^.1 þessum ástæðum ogfleir
frá 60 til 120 skip samtímis. ' um, taldi meirihluti Alþingis
tillögu stjórnarandstöðunnar
óaðgengilega.
Stöndum á vegamótmn. —
Tíminn vinnur með okkur
Eins og kunnugt er, ákvað
alsherjarþing Sameinuðu þjóð
anna hinn 17. des. 1970, að
kveðja saman alþjóðaráðstefnu
um réttarreglur á hafinu ár
ið 1973. Undirbúningsnefnd
fyrir þessa ráðstefnu hóf störf
sín hinn 1. marz s. 1. í undir-
búningsnefndinni eiga sæti
fulltrúar 86 þjóða og er ísland
eitt af þessum ríkjum, og
mun ákveðið að annar fund-
ur verði haldinn síðar á þessu
ári,
Vitað er, að verkefni þess-
arar ráðstefnu verður all víð
tækt. En eitt aðalverkefni
hennar verður að ákveða rétt
strandríkis til nýtingar auð-
æfa á landgrunninu og hafa
íslendingar og aðrar fiskveiði
þjóðir haldið því mjög fram,
að nýting auðæfa á land-
grunninu nái einnig til haf-
svæðisins yfir því, það er
fiskveiðanna. Mun þessi skoð
Frh. á síðu 2.
IMflup meirihlitdns í
/ts
'3‘ssiiiyt‘? öæjorsfrjómar ómerkir gerðir
;ylýðsráSs með því aS samþykkjo fril-
li gy bæjarsfrjóra um að ráða æskulýðsfull-
frrúa fyrrverandi formann Framsóknarfé-
;ins, sem hlaufr 1 afrkvæði af 8 í Æsku-
inu.
Þetta tókst svo ágætlega
og var Örn Ólafsson kjörinn
formaður í febrúar s. 1.
í miilitíoinni hafði bæjar-
stjórinn marglýst velþóknun
sinni me ðumsókn Gísla og
m. a. sagt honum, að ekki
yrði frekar auglýst starfið.
Þeíta fór þó á annan veg og
um starf Æskulýðsfulltrúa, | á fundi Æskulýðsráðs 26.
Á s. 1. ári sagði Hermann
Einarsson, sem gegnt hafði
störfum formanns Æskulýðs
ráðs, svo og Elías Baldvins-
son, sem ráðinn hafði verið
sem Æskulýðsfulltrúi, báðir
af sér störfum.
Fljótlega eftir að þetta
gerðist, sótti Gísli Eyjólfsson,
en alllengi dróst að ganga
formlega frá ráðningu hans
í ráðinu, þar sem Framsókn
arflokkurinn var ekki tilbú-
inn að tilnefna formann ráðs
ins í stað Hermanns.
febrúar s. 1. lágu fyrir fimm
umsóknir um starf Æskulýðs
fulltrúa að undangeginni aug
lýsingu bæjarstjóra þar um.
í upphafi þess fundar upp
lýsti frú Ingibjörg Johnsen,
sem um áraraðir hefur starf
að að æskulýðsmálum af al-
kunnum dugnaði, og verið
fulltrúi í ráðinu frá upphafi,
að hún hefði verið að tala
við bæjarstjórann í síma, og
hefði hann lagt álierzlu á, að
bæjarstjórn mundi að öllu
fara eftir tillögum Æskulýðs
ráðs um ráðningu Æskulýðs-
fulltrúa.
Fundargerð Æskulýðsráðs
estmannaeyja 26. febrúar
1971.
1. Formaður tók fyrir um-
sóknir um ráðningu æskulýðs
fulltrúa í Vestmannaeyjum.
Umsækjendur voru 5 talsins.
Arnar Einarsson, Gísli Eyj-
ólfsson, Trausti Eyjólfsson,
Ingvar Viktorsson, Magnús
Magnússon.
2. Talað var vítt og breitt
um þessar umsóknir. Allir
fundarmenn voru sammála
um að sá maður, sem ráðinn
yrði, verði ráðinn til 6 mán-
aða reynslu. Varaformaður,
Þorkell Sigurjónsson hélt því
fast fram, að reglusemi væri
nr. 1 hjá þeim, sem valinn
yrði og voru allir fundar-
menn því sammála.
a. Næst" var gengið til at-
kvæðagreiðslu um ráðningu
umsækjenda. Atkvæði féllu
þannig:
Gísli Eyjólfsson, 4 atkvæði,
Ingvar Viktorsson 2 atkvæði,
Arnar Einarsson 1, Trausti
Eyjólfsson 1, og Magnús
Magnússon ekkert atkvæði.
Með tilliti til undangenginn
ar atkvæðagreiðslu, teljum
Framh. á 3. síðu.