Fylkir - 12.03.1977, Page 1

29. árgangur Vestmannaeyjum 12. marz 1911 3. tölublað.
JÖHANN FRIÐFINNSSON:
Flaustursleg ufgreiðsla Fjarhagsa'stlunar Í9U
Þegar afgreiðsla Pjárhagsáætlunar Vestmannaeyjakaupstaðar
1977 kom til afgreiðslu 26. jan. s. 1. var skv. beiðni okkar í minni-
hlutanum lofað, að bæjarfulltrúar fengju í hendur greiðsluyfirlit
liðins árs, ásamt upplýsingum um greiðslubyrðina og fjárhagsaf-
stöðuna almennt.
Sömuleiðis var, að gefnu tilefni, vegna upplýsinga bæjarstjóra,
farið fram á fund með úttektarnefndinni, er skipuð var í byrjun
ársins 1976 að tilhlutan félagsmálaráðherra til að kanna fjárhags-
stöðu bæjarsjóðs og stofnana hans. Þessum tveim atriðum lofaði
bæjarstjóri, að skyldu verða komið í kring, áður en endanleg
afgreiðsla fjárhagsáætlunarinnar færi fram.
Við þetta var ekki staðið og afgreiðslan knúin fram af meiri-
hlutanum á síðasta bæjarstjórnarfundi, 26. febr. s. 1.
Eins og bæjarbúum er kunnugt, hafa engir reikningar kaup-
staðarins verið lagðir fram til samþykktar síðan er reikningar til
og með árinu 1972 voru samþykktir á síðasta ári, ásamt reikn-
ingum frá 1968—1969—1970—1971. Ekki er kunnugt um hlið-
stæður slíkra endemissmeðferða mála eins og hér er viðhöfð af
ráðamönnum kaupstaðarins.
Það er því ekki að undra, þótt slík leynd, sem hér er land.
læg í þessum efnum, veki efasemdir og tortryggni. Þetta skeður
á sama tíma og allar reglur og kvaðir um reikningsskil einstakl.
inga og fyrirtækja er jafnt og þétt hert. Um þessi mál er oft
rætt í bæjarstjórn, það er lofað að kippa þessu í lag, en efnd-
imar eru grátlega litlar, eins og allir geta séð.
Greiðsluyfirlit.
Það þykir sjálfsagt, að bæjarfulltrúar fái í hendur undirstöðu.
gögn til að geta með fullri ábyrgð tekið þátt í jafnveigamikilli
afgreiðslu eins og fjárhagsáætlun jafnan er. Greiðsluyfirlit er þá
talið nauðsynlegt og sjálfsagt, enda á að koma fram þar, hvemig
fá bæjarbúa hefur verið varið úr þeirra sameiginlega sjóði.
Bæjarfulltrúar hafa nú undir höndum greiðsluyfirlit yfir fyrstu
9 mánuði ársins, og í stað þess að þeir fengju í hendur það sem
á vantaði til áramóta, var í febrúar sent út plagg nokkuð, sem
bar yfirskriftina „Yfirlit 1976”. Þegar nánar var að gáð, var hér
á ferðinni eftirlíking, mjög ófullkomin, eða öllu heldur tilraun
til greiðsluyfirlits.
Við athugun á þessu plaggi og samanburð á því, og greiðslu-
yfirlitinu út september kom ýmislegt skrýtið fram, m. a. þetta:
A greiðsluyfirlitinu, er tekur til fyrstu 9 mánaða 1976, eins og
fyrr segir, sést eftirfarandi um tekjurnar:
......................... Gjafafé ....................... 5.510.076
I „Yfirliti 1976”:
.............................. Gjafir ................... 3.800.000
Þegar bæjarstjóri var spurður að því, hverju það sætti, samkv.
framangreindu, að .gjafaféð’ hefði rýrnað um 50%, var engin svör
að fá. Það virðist sem „gjafaféð” ætli að bögglast fyrir fleirum en
álitið var.
1 þessum plöggum má einnig sjá, að eftir fyrstu 9 mánuðina
hafði verið varið
................................. til eignabreytinga kr. 113.843.918
I „Yfirliti 1976” er þessi sami liður kominn niður i kr. 113.300.000
Þá hafði rúmlega 6 millj. kr. tekjur af leiguhúsnæði eftir 9
mánuðina breytst í 13 millj. kr. halla á „Yfirliti 1976”.
Þessi dæmi sýna glögglega, hve flausturslega málin eru lögð
fyrir. Sjálfságt fást einhvem tíma seint og lun síðir skýringar
á fyrirbærunum, ennþá sem komið er liggja þær ekki á lausu.
Uttektarnefndin.
Eins og minnst er á hér að framan, kom það mjög spanskt
fyrir sjónir, er fyrri umræðan fór fram, að í tillögugerð meiri-
hlutans var gert ráð fyrir „lánsfé að tilhlutan Úttektanefndar”,
100 millj. kr.
Pegar bæjarstjóri var spurður, hvort þetta væri virkilega það
eina, sem bæjarbúar mættu vænta frá úttektarnefndinni, sem
allir hefðu vænst svo mikils af til hagsbóta fyrir byggðarlagið.
Svaraðí hann þá því til, að nefndarmenn hefðu að undanförnu
eins og hann orðaði það, verið að lóða dýpið í stjómvöldum,
ráðamönnum landsins.
Við í minnihlutanum lýstum furðu okkar á þessari máls.
meðferð, stæðum • við í þeirri trú, og svo myndi um flesta
bæjarbúa, að verk úttektamefndar væri fyrst og fremst að
leggja staðreyndir á borðið um stöðu kaupstaðarins eftir áfallið
mikla, hve mikið á vantaði til þess, að bætur skv. reglugerðinni
um Viðlagasjóð hefðu nægt til þess, að kaupstaðurinn og stofn-
anir hans stæðu jafnfætis því, sem staðan var fyrir náttúm-
hamfarirnar miðað við það, að kvaðir á bæjarbúa væru ekki
meiri en í öðrum sambærilegum kaupstöðum landsins.
Petta hlýtur að vera krafa bæjarbúa og það er bæjarfulltrú-
anna, þegar staðreyndir liggja fyrir, að knýja á við stjómvöld,
að við piarggefnar yfirlýsingar þeirra um stuðning við Vest.
mannaeyjar verði staðið.
Undir þetta gmndvallarsjónarmið var tekið á janúarfundinum
og þá var það, sem bæjarstjóri lofaði bæjarstjóm, að koma í
kring fundi bæjarfulltrúa og úttektarnefndar, sem var þá talin
réttilega aðkallandi og brýnt til að sjónarmið bæjarstjómar
kæmu fram umbúðalaust.
Framhald á 3. sídu
Leiðrétting
í síðasta tbl. Fylkis urðu
þau leiðu mistök, að niður féll
málsgrein í setningu greinar
Guðjóns Árm. Eyjólfssonar um
Landsgrunnslögin og Jóhann P.
Jósefsson. Á forsíðu neðarlega
í næst síðustu málsgrein segir:
„Hann var (þ. e. J. Þ. J.) fyrsti
framkvæmdastjóri félagsins og
gegndi því starfi allan þann
tíma, sem Þór, fyrsta björgun-
ar. og varðskip íslendinga, var
gert' út frá Vestmannaeyjum,
en skipið kom til Eyja 26. mars
1920“. Hér féll úr málsgrein-
inni, sem skipti mjög máh, svo
hljóðandi: „og var gert út frá
Eyjum af Björgunarfélaginu
fram til fyrsta júlí 1926“ o. s.
frv.
Leiðrétt lýkur málsgreininni
á þessa leið: „Hann var fyrsti
framkvæmdastjóri félagsins og
gegndi því starfi þann tíma,
sem Þór, fyrsta björgunar- og
varðskip íslendinga, var gert út
frá Vestmannaeyjum, en skipið
kom til Eyja 26. mars 1920 og
var gert út frá Eyjum af
Björgunarfélaginu fram til
fyrsta júlí 1926, er ríkið keypti
skipið og íslenska Landhelgis-
gæslan var sett á stofn.“
Greinarhöfimdur er hér með
beðinn afsökunar á mistökun-
um.
Páll Scheving.