Fylkir - 11.06.1977, Blaðsíða 2

2
FYLKIR
05 ÖJ sX> <^? 00 QO QL> ^ QD QO OO QD QD QO QD QC QC QC QO QC QO 9C U? ^ tt? Qt? 00 QC 00 Cí? ^ CX? <X? (X? ^ 00 OOt
OO Ö5 ÖC OQ OU oCj OO OO OD OD CXJ OO CX) cXj CTj <X) 6C CX) lX> (X) <Xi (Ti (TS txS rF> cTi CXi lX) <Tb (TfS iTTS (Tri |TT) (TS (Tri iTTi (TTi iTTi (TS /TS iTri (TTi (TV
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
PRENTSMIÐJAN EYRUN HF. 88
Ritstjóri:
Björn Guömundsson.
Afgreiðsla
og
auglýsingar:
Símar 1344 og 1129.
Utgefandi:
S j álf stæðisf élögin
í Vestmannaeyjunu
ææææææææææææææææææææææææææææææææææææææææææææ
ÁTÖKIN Á VINNUMARKAÐNUM
Enn einu sinni er komið til átaka á vinnumarkaðn-
um. Átök þessi hafa legið í loftinu um langan tíma,
svo mánuðum skiptir. Eigi að síður blasir sú rauna-
lega staðreynd við, að raunverulega er lítið sem ekkert
aðhafst fyrr en allt er komið á ystu nöf. í þessum efn-
um virðist sem að allir, er að standa, hafi ekkert lært
og engu gleymt. Hér virðist skorta nokkuð á raunsæi,
því að ekki stendur vinnudeilan til eilífðar og á ein-
hvern hátt leysist hún — og að lausn lokinni er öllum
Ijóst, að sáttum var hægt að ná miklu fyrr og ef til vill
án teljandi tjóns.
Kannske þarf þetta að vera svona, menn þurfi að bíta
1 skjaldarendann áður heldur en eitthvað fer að þok-
ast — en óneitanlega mælir almenn skynsemi á móti
svona vinnubrögðum.
Svo sem fyrr er sagt, leysist þessi kjaradeila ein-
hverntíma og á einhveern hátt. í hita bardagans vilja
stundum staðreyndir og rök vera fyrir borð borin og
með tilliti til reynslu undanfarandi ára og útlit í dag
virðist svo sem að það ætli að verða tilfellið í þessari
kjaradeilu.
Það þarf ekki langt mál um, að það sem í raun er
deilt um í þessari vinnudeilu er skipting þjóðartekn-
anna. Það er í sjálfu sér eðlileg deila og mannleg. Hitt
er svo jafn óeðlilegt, ef menn ætla að skipta meiri þjóð-
artekjum en í raun eru fyrir hendi, en það sýnist ætla
að verða tilfellið, eins og nú horfir. Og með hvaða af-
leiðingum, enn ein kollsteypan, verðbólgan magnast og
innan ekki langs tíma standa menn upp með að vísu
fleiri krónur í höndunum, en minni kaupmátt heldur
en þegar af stað var farið.
Af ráðamönnum er viðurkennt, að eitthvað svigrúm
sé til kjarabóta, jafnframt er viðurkennt af sömu aðil-
um, að þessai- kjarabætur eigi einkum að ganga til lág-
launafólks, er það og í samræmi við þá láglaunapólitík,
er rekin er af verkalýðsforystunni. Af þessu sýnist, að
yfirstandandi deila sé tiltölulega auðleyst. En það er nú
eitthvað annað, allt virðist komið í hnút, og hvers vegna
— jú, allir í senn og þegar í stað, hver og einn þrýsti-
hópurinn ætlar sér að taka allt til sín, alla kökuna, og
hæst lætur í þeim, er best og mest mega sín, — þar
liggur méinið.
Lausn þessarar kjaradeilu verður að byggjast á því
að til sem minnstra verðhækkana komi, sanngjörnum
launahlutföllum og tekjuskiptingu verður best náð með
því móti. Verðbólgusamninga verður að forðast í lengstu
lög — og umfram allt.
Björn Guðmundsson.
Eíiuu- Gíslason heiörar afreksnicmi á Sjómaiiiiadaginn.
GA TNAGERÐARGJÖLD
Nú liggur fyrir að afgreiða í
bæjarstjórn reglugerð um
gatnagerðargjöld. Svo sem
nafnið bendir til, er um að
ræða tekjustofn til fjármögn-
unar á varanlegri gatnagerð og
verða bæjarbúar að vera und-
ir það búnir, að til þeirra verði
leitað að þessu tilefni. Reynt
verður að sjá svo um, að
kvaðir þessar verði ekki ósann
gjarnari en tíðkast annarsstað-
ar, en gjald þetta er víða kom-
ið á.
Svo langt höfum við nú
dregist aftur úr með varanlega
gatnagerð, að lengur verður
ekki við unað. Fyrirhugaðar
framkvæmdir í sumar hafa
dregist, en ekki má koma fyr
ir, að ekki verði tekið til við
þessar bráðnauðsynlegu fram-
kvæmdir.
Útlit kaupstaðarins hefur því
miður sett mjög niður eftir því
sem gatnakerfinu hefur hnign-
að.
Þá má einnig benda á, að
víða skortir mjög á að ýmsar
smálagfæringar, t. d. á gang-
stéttum, séu framkvæmdar, en
ekki látnar danka mánuðum og
árum saman. Er þetta mjög
hvimleitt og gefur ekki gott
fordæmi.
Mikið vantar á um hirðu-
semi og snyrtimennsku innan
og utan bæjarlandsins. Allir
verða að taka höndum saman,
að á þessu verði breyting til
batnaðar. Hreinsun stendur nú
yfir á bæjarlandinu, og er það
vel. En það myndi spara bæj-
arbúum miklar fiárhæðir og
auka bokka bæiarins, ef dagleg
umgengni íbúanna um bæinn
sinn batnaði.
1627 - 17. JÚLÍ - 1977
í sumar eru 350 ár liðin frá
þeim mesta voðaatburði, er
saga Eyjanna greinir frá, en
það er Tyrkjaránið. Svo sem
bæjarbúar vita, var legsteinin-
um er stóð yfir moldum séra
Jóns píslarvotts Þorsteinsson-
ar á Kirkjubæ bjargað undan
hraunstraumum jarðeldanna í
janúar 1973.
Sóknarnefndin hefur að und
anförnu unnið að því, að iog-
steinninn verði endurreistur i
þeim stað úti á hrauni, sem
Kirkjubær er undir. — Fyrir
nokkru fóru fram mælingar og
staðarákvarðanir voru gerðar,
kom þá í Ijós, að staðurinn er
á malarbungu í um það bil 100
metra hæð yfir Kirkjúbæjum,
spölkorn frá veginum, er ligg-
ur meðfram þeim stað, þar
sem undanfarið hefur verið
sótt mikið af vikri, er þangað
var ekið í hreinsuninni.
Sést staðurinn mjög vel frá
veginum um hraunið, er kom-
ið er á móts við Brekastíg og
Hvítingaveg til vesturs.
f samráði við herra Sigur-
geir Einarsson biskup, sem hef
ur sýnt máli þessu mikinn á-
huga, hefur verið valinn texti,
er greyptur verður í fótstallinn
sem byggður verður undir leg-
steininn.
Sunnudaginn 17. júlí n. k.,
á 350. árstíð séra Jöns píslar-
votts, er fyrirhuguð minningar
sithöfn, og verður nánari til-
högun auglýst, þegar þar að
kemur.
GEYSIR í GÓÐU FORMI
Föstudagskvöldið í síðustu
viku voru Eyjarnar sóttar
heim af góðum gestum. Karla-
kórinn Geysir undir stjórn Sig
urðar Demetz. Franssonar á-
samt kvennakór hélt hljóm-
leika í Félagsheimilinu við stór
kostlegar undir tektir allt of
fárra áheyrenda.
Óhætt er að fullyrða, að
bæjarbúar sem voru svo heppn
ir að mæta á söngskemmtun
þessa munu lengi minnast
hennar, svo ágæt og eftirminni
leg sem hún var.
Söngskráin var mjög fjöl-
breytileg og við allra hæfi,
flutningur kórs og einsöngvara
frábær og ekki spillti hinn
snjalli undirleikari, Thomas
Jackman, þeirri miklu stemn-
ingu, er á hljómleikunum ríkti.
Hafi Norðanmenn bestu þakk
ir fyrir komuna, sem mættu
vera fleiri, en er er við því að
búast meðan bæjarbúar sýna
ekki meiri áhuga en raun ber
vitni?