Fylkir - 26.11.1977, Side 1
29. árg. Vestmannaeyjum, 26. nóvember 1977 21. tbl
Sigurður Scheving
skrifstofustjóri
Kveðjuorð
Siguröur Scheving lést að heim
ili sínu hinn 10. þ.m.
Hann var fæddur í Vestmanna
eyjum 9. apríl 1910, sonur
hpónanna Sveins Scheving og
Þrðlítum gagnrýnanda svarað
Að undanfömu hefur einn af
okkar dgætu bæjarfulltrúum,
og sem jafnframt er byggingar-
nefndarmaður, gagnrýnt opin-
berlega staðsetningu flugstöðv-
arinnar nýju, sem verið er að
reisa í Djúpadal, og starfs-
hætti þeirra manna sem þar
hafa einkum komið við sögu.
hetta hefur gerst æ ofaní æ,
og ekkert lát er á þótt nú séu
framkvæmdir hafnar fyrir
löngu, flestum bæjarbúum
(öðrum am.k.) til óblandinnar
gleði.
Ekki má spilla fyrir
Ég tel mig eiga töluverðan
þátt í því, hvSr flugstöðinni
var endanlega valinn . staður.
Samt hef ég ekki fram að þessu
séð ástæðu til að svara þessari
gagnrýni, því iauðvitað eiga
menn rétt á að hafa sína skoð.
un á málum og að birta hana
almenningi. En nú er svo kom-
ið, að mér finnst gagnrýnin
komin á stig sem gæti orðið
hættulegt þeim framkvæmdum,
sem nú fara fram við Vest-
mannaeyjaflugvöll, með því að
gefa bæjarbúum almennt og
bæjaryfirvöldum og öðrum
ráðamönnum, sem sækja þarf
til ýmsa vandfengna hluti,
brenglaða hugmy.id um það sem
þarna er að gerast; hugmynd,
sem væri ef til vill til þess
fallin að svipta þessar kær-
komnu og nauðsynlegu fram-
kvæmdir þeim fyrirgreiðsluvilja
ráðamanna þjóðarinnar, sem nú
virðist vera fyrir hendi.
Allir vildu vel
Staðsetniig flugstöðvarinnar
í Djúpadal er ekki augnabliks.
ákvörðun. Hún er gerð að vel
athuguðu máli. Þeir menn sem
að henni stóðu, höfðu ekki ann-
að í huga en gera sitt besta.
Rökin fyrir því að byggja flug-
stöðina í Djúpadal fremur en
vestanu idir Hrafnaklettum eru
svo mörg og sterk og öllum aug-
ljós, sem um þessi mál hugsa
af þekkingu og velvilja, að ekki
kom til greina að ganga fram-
hjá þeim.
Aðeins það meinlegasta
Þessi rök verða ekki rakin
hér. Til þess gefst ekki rúm í
blaðinu. Það er aðeins tvennt
það meinlegasta, sem komið
hefur fram í sambandi við
þessa gagnrýni, sem ég mun
elta ólar við. Það er:
1. Um skert útsýni úr flug-
turii yfir athafnasvæði við flug-
stöð og vandkvæði því samfara.
Skrif tveggja flugstjóra
F.f. (sem auðvitað eru pöntuð)
um staðsetningu flugstöðvar í
Djúpadal, með byggingu nýrr-
ar flugbrautar í huga.
Fyrra atriði
Reykjavíkurflugvelli 15. nóv. 1977
Byggingamefnd,
Vestmannaeyjum.
Vísað er til eftirfarandi bókunar á fundi byggingar-
nefndar, Vestmannaeyjum: „Bygginganefnd vill
jafnframt taka fram, að fram hefur komið, að út-
sýni frá nýbyggðum flugtumi að væntanlegu at-
hafnasvæði við flugstöð er mjög skert. Auk þess
vill nefndin gera fyrirspum um það hvort forsend-
ur vegna byggingu flugstöðvar hafi breyst.”
Af þessu tilefni er rétt að eftirfarandi kom fram:
1. Samkvæmt alþjóðareglum um flugumferðar-
stjórn (ICAO Doc. 4444-RAC/501/10, PANS-RAC,
Part V, Aerodrome Control Service), er verksvið
flugturna takmarkað við umferðarsvæði (manoeuv-
ring area) hlutaðeigandi flugvallar. í flugreglum
nr. 415/1975, sem sámhljóða em ICAO Annex
(Rules of the Air), er umferðarsvæði skilgreint
sem „sá hluti flugvallar sem ætlaður er fyrir flug-
tök og lendingar loftfara og ferðir þeirra í sam-
bandi við flugtök og lendingar, að hlöðum þó undan-
skildum.”
Par sem við verður komið er æskilegt að flug-
turn hafi einnig yfirsýn yfir hlöð síns flugvallar, en
aðstæður á Vestmannaeyjaflugvelli leyfa slíkt ekki.
Staðurinn, sem endanlega var valinn fyrir flug-
turninn, veitir hins vegar besta yfirsýn yfir flug-
brautimar og umferðarhringinn fyrir flugvöllinn.
Pess skal hér getið, að hlað Keflavíkurflugvallar
sést ekki frá flugturni hans.
2. Flugmálastjórn er ekki kunnugt um að nein-
ar forsendur fyrir byggingu flugstöðvar á Vest-
mannaeyjaflugvelli hafi breyst, enda hefur bygging
hennar þegar hafist af fullum krafti.
Leifur Magnússon (sign)
Þess má geta hér að Leifur
Magnússon, verkfræðingur og
varaflugmálastjóri, er viður.
kenndur á alþjóðavettvangi
sem sérfræðngur í þessum efn-
um. Auk þess hef ég ekki
heyrt annað en hann þyki hinn
samviskusamasti embættismað-
ur í hvívetna.
Atriði númer tvö, sem er í
sjálfu sér miklu alvarlegra mál,
verður vegna rúmleysis að bíða
næsta blaðs.
Steingrímur Arnar.
Byggingaaefnd Vestmannaeyja
mun í ofboði hafa sent flug-
málayfirvöldum skeyti um
þetta fram komna atriði, og
fengið eftirfarandi svar:
konu hans Kristolínu Berg-
steinsdóttur.
Sigurður ólst upp hjá foreldr
um sí'ium að Steinsstöðum og
síðar að Hjalla við Vestmanna-
braut.
Fyrstu kynni okkar Sigurð.
ar voru eftir að hann fluttíst i
bæinn þá ungur að árum, því
Heiðrarbrún er næsta hi’is við
Hjalla, en þar átti ég þá hsima.
Við lékum okkur saman sem
drengir, sem síðar færðist upp
í félagsskap unglingsáranna.
Þegar Sigurður var um 18
ára gamall fór hann til náms
í Samvinnuskólann í Reykja-
vík, fyrir tilstilli bróður síns
Páls, sem kostaði námsdvöl
hans, en Sigurður lauk námi
eftir tvo vetur. Við urðum
herbergisfélagar í Reykjavík
þennan fyrsta vetur því ég fór
til náms þangað um sama leiti.
Við deildum saman herbergi
að Laufásvegi 20, en borðuð-
um sitt á hvorum stað. Eg
minnist þessa tíma með ánægju
enda vorum við báðir á þeim
aldri, að ástæðulaust var að
láta sér leiðast, þó fjárhagur-
beggja væri nokkuð knappur.
Eg hafði aðstöðu til að vi'.rna
við smíðar fyrir mínum náms-
kostnaði en Sigurður fékk sinn
skammt mánaðarlega frá Páli
bróður sínum.
Það fór ekki framhjá mér
þegar Sigurður hafði fengið
„sendingu” því gjarna.i vildi
hann halda uppá daginn með
nokkrum glaðning og taldi hann
þá ekki eftir veiti.igar til mín,
en kannski hef ég eitthvað
hjálpað upp á sakirnar við
hann síðustu daga mánaðar-
ins þar sem ég hafði mínar
tekjur vikulega.
Að námi sínu loknu fór Sig-
urður að vinna við skrifstofu-
störf, sem hann og gerði alla
sína starfstíð, fyrst um árabil
í Vestmæyjum og síðar á fasta
landinu og nú síðast sem skrif
stofustjóri við Kaupfélagið Þór
að Hellu, þar til heilsan bilaði
og hann flutti til Reykjavíkur.
Sigurður var félagslyndur
maður, samleið áttum við í
Lúðrasveit Vestm.eyja og víðar.
En mesta áhugamál hans í
þeim ef:ium var starfscmi hans
Frainhalil á 3. s>íðu