Fylkir - 03.12.1977, Síða 4
FYLKIR
Veðráttan: Veðrið hefur ver.
ið heldur stopult þessa vikuna
og í erfiðara lagi um sjósókn,
sunnan þræsingur og suðaustan
rok og þungur sjór. —
Veiðiskapur: Sama saga.r um
aflabrögðin, varla bein að haía.
Gildir þetta þó hvað helst um
trollið og netin. Nokkrir bátar
hafa verið að reyna að fiska í
„siglingu”, en aflaleysið svo í
netin, að jafnvel dugnaðarþjark
ar eins og Sigurjón á Þórunni
Sveinsdóttur urðu að hætta.
Enn eru þó nokkrir netabátar
að reyna, en mjög vafasamt
hvort yfirleitt tekst að ná í það
stóran farm að nokkurt vit sé
í að „sigla” á erlendan markað.
Smávegis hafa þeir verið að
kroppa á spærlingnum. Hald
manna er þó að það sé að
þoma upp á þessum veiðiskap.
Þessir bátar lönduðu í vikunni:
Danski Pétur 29 lestir; Bergur
148; Bjarnarey 94; Suðurey 104.
Jötunn: Sjómannafélagið Jöt.
unn mun um aðra helgi, eða
nánar tiltekið 10. des. n. k. eí'.ra
til árshátíðar svo sem gerðist
í gamla daga. Forráðamenn fé-
Iagsins hugsa til þess að hafa
reisn yfir hátíðinni með mörg.
um skemmtiatriðum, happ.
drætti og svo að sjálfsögðu
borðhaldi, sem ekki á að vera
af verri endanum. Athygli skal
vakin á að starfandi sjómenn
hafa forgang á miðapöntunum.
Línan: Afli á línuna er heldur
að dragast saman enda tíðin ó-
hagstæð. Helst ber á Elliðaey
og Öðlingi á þessum véiðiskap,
og aflinn þetta 4—5 tonn, kann.
ske heldur meira suma dagana.
Uppistaðan í aflanum er langa
og keila.
Togararnir: Guðmundur Jóns
son, nýi togari Fiskimjölsverk.
smiðjunnar, kom úr sinni
fyrstu veiðiferð eftir eigenda-
skiptin 1. des. sl. Afli var rýr
55 tonn, en að sögn Jóhanns í.
Guðmundssonar í Fiskiðjunni,
þess grandvara manns, úrvals.
vara, ýsa og þorskur, og alveg
sérlega vel með farinn.
Síldin: Nú er síldveiðum lok.
ið á þessu ári. Alls munu hafa
komið hér á land um það bil
4200 tonn af síld. Smávegis fór
Hin vlnsæla og árlega
verður laugardagi'-m 10.
des. n. k. Þá veröur kjörið
tækifæri til að gera góö
sælgætiskaup og styrkja
um leið gott málefni.
í frystingu, en stærsti hlutinn
fór í salt.
Söltunin var sem hér segir:
Vinnslustöðin: 8606 tunnur.
Hraðfrystistöðin 7864 tun'.iur.
Fiskiðjan 6702 tunnur.
ísfélagið 4280 tunnur.
Afskipun á síldinni er í far-
vatninu og fara fyrstu tunnur
héðan í 'næstu viku. Er hér um
að ræða óverulegt magn er fara
á í Rússann. Bjl Guðm.
ÓDÝRT í KAUPFÉLAGINU!
Strásykur 10 kg .......... kr. 900.00
Strásykur 2 kr .......... kr. 195.00
Molasykur 0,5 kg......... kr. 78.00
Molasykur 0,4 kg.......... kr. 75.00
Flórsykur 0,5 kg......... kr. 75.00
Púðursykur 0,5 kg........ kr. 85.00
RYDENS kaffi pr. pk...... kr. 420.00
vc
kaupfélag
VESTMANNAEYJA
UNDIRSTAÐAN
Allir sem þekkja til í Eyjum vita, hve stór-
stígar framfarir urðu hér eftir að fyrsti vél-
báturinn gekk hér á vertíðinni 1906. Þá voru
íbúar um 600, en næstu ár flykktist fólk úr
sveitum Suðurlands hingað svo kringum
1930 voru hér yfir 3000 manns.
Sem dæmi um þá byltingu, sem fylgdi
vélbátunum skal nefnt, að 1912 eru komnir
hér 58 vélbátar. Allir þessir bátar voru vegna
lélegra hafnarskilyrða aðeins 6—10 tonn. Á
öðrum og þriðja áratugnum stendur yfir hin
erfiða barátta að byggja hér trausta hafnar-
garða. Er öllum Eyjamönnum kunn sagan
af hruni Hringskersgarðsins oftar en einu
sinni.
Loks skildu hinir útlendu verkfræðingar
þunga úthafsöldunnar og eftir það fór stríðið
að ganga betur.
Um 1930 eru loks garðamir komnir í það
horf sem þeir hafa verið í síðan.
Með gosinu og „nýju” Víki'.mi má segja
að hlutverki þeirra sé lokið. Bryggjur og
legupláss er meira og betra hér en víðast
hvar á landinu og öll aðstaða með miklum
ágætum.
En það ber mikinn skugga á þetta allt:
stærstu skipin eru hætt að fljóta inn í höfn-
ina með fullfermi. Það var eitthvert mesta
gæfuspor sem bæjaryfirvöld í Eyjum stigu
er þau keyptu dýpkunarskipið, sem er nú
orðið yfir fjörutíu ára gamalt.
Er það ljósasti vottur um afkastagetu
þess að þar voru áður kálgarðar sem Friðar.
höf'.i er nú.
Fyrir daga skipsins lágu þrjátíu tonna
bátar fastir milli garða um fjöru. Fyrir gos
sigldu stór hafskip hér óhindruð inn: Nú
er ástandið svo að stærstu heimabátar
standa með loðnufarmana við austurenda
Friðarhafnar og Sigurður hverfur frá, ef afl-
inn er kominn nær fjórtán hunduðum tonna.
Hversu miklir fjármunir glatast fyrir byggð-
arlagið við einn farm, sem ekki kemst inn?
Þegar litið er til þess hve skip fara stækk-
andi er hér voði á ferð, sem verður að snú.
ast gegn strax. Fyrir leikmannsaugum virð-
ist dýpkuaarskipið ítið notað og pramma-
kerf;ð seinvirkt og dýrt.
Hér á árunum voru lögð rör gegnum Eiðið.
Kunnugir menn teja þau nothæf enn. Að-
eins þurfi að hreins frá endum. Geta alir séð
hve afköst gætu aukist, ef þau væru tekin í
notkun og lögð niður sú handabaksvinna
að eiga jafnve á hættu að vikurinn kæmi
aftur inn í höfnina úr Flóanum. En þótt unn-
ið yrði af kappi við þessa undirstöðu mann-
lífs í Eyjum liggur a:nnað vandamál fyrir í
sambandi við útveginn og höfnina.
Það er eilífðarmálið, — skipalyftan. Senn
mun það tíu ára gamalt og lyftan komin
hingað fyrir gos. Nokkur afturkippur kom í
þessi mál, þegar óhappið varð við skipa-
lyftuna á Akranesi. Nú telur bæjarstjóri að
með viðbótar tjökkum sé hægt að gera hálfu
sterkari lyftu en áætlað var og mm hún
geta lyft allt að helmingi stærri skipum en
ráðgert var.
Reyndar mun það ekki nema halda í horf-
inu, því skip hafa stækkað það mikið á þess-
um árum. Þá deila kunnugir um staðarval
fyrir lyftuna og telja að hagkvæmast hefði
verið að reisa hana þar sem gömlu slippam-
ir eru. Það sé við bæjardyr smiðjanna, bæði
tré- og vélsmiðja og uppsátur miklu aðgengi-
legra og laidrými meira allt frl Herjólfs.
bryggju að lóð Fiskimjölsverksmiðjunnar.
Hvað sem staðarvali líður geta menn dæmt
hve stórkostlegt mál fyrir atvinnulíf Eyj-
anna er hér um að ræða.
Ef stærstu skip hér, þrjú til fimm hundr-
uð tonn, fara annað, kostar uppsátur í þrjá
daea og botnförðun um 800 þúsu-id kr.
Ef skip er allt málað, þótt það standi ekki
uppi nema fáa daga, kostar það vart minna
en tvær milljónir. Mestur hluti þessa kostn-
aðar er vinnulaim. Hinn hlutinn yrði aukin
sala verslana og annarra fyrirtækía. á staðn.
um.
Allt þetta fé fer burt úr byggðarlaginu.
Auk þess verða skipshafnir að hírast fjarri
heimilum sínum á meðan á kostnað útgerð-
ar eða vera að hendast milli lands og Eyja.
Auk þessa stórfellda taps fyrir alla verður
að minna á, að hér er um að ræða hvort
Vestmannaeyjar eiga að vera á algeru þró-
unrstigi í undirstöðu atvinnuvegi og láta
aðra fleyta rjómann af dugmiklu starfi út-
gerðarmanna og sjómanna og svelta iðnað
hér, því ekki verður hægt að byggja stöðugt
hús er innflutningur fólks er hættur.
Hér verður ekki rætt um það, er lán Al.
þjóðabankans, einn milljarður, sem ætlað
var í fyrstu tiluppbyggingar í Eyjum, lenti
allt í hafnir í Þorlákshöfn og Grindavík.
Það er efni í stærri grein en þessa.
Að lokum:
Á sama hátt og lyftan er hagsmunamál út-
gerðar- og ið'.iaðarmanna er dýpkun hafnar-
innar mikilvægt hagsmunamál verkafólks og
fiskvinnslu.
Undir framkvæmd bæjarstjórnar á þessu
máli málanna, eins og hafnarmálin voru
nefnd hér á hinu mikla framfaraskeiði Eyj.
anna, er framtíð byggðarinnar hér komin.
Þess skulu hinir „vísu landsfeður” minnast.
V.
Verslið ódýrt í Kaupfélaginu
í FYRRA FENGU VIÐSKIPTAVINIR OKKAR 17,6 MILLJ. KRÓNA VÖRUMARKAÐSAFSLÁTT.