Fylkir - 08.04.1978, Síða 1

EGGERT HAUKDAL:
Nokkur orð
Kaupin o' rafstrengnom
til tyjd
Að koma til Vestmannaeyja
er eins og að koma í nýtt land,
ævintýraheim, sem við sjáum í
hillingum ofan af landi og höf-
um alltaf dáðst að.
Samskipti sýslanna á landi,
Rangæinga, Vestur-Skaft'slKnga
og Árnesinga við Vestmannaeyj-
ar hafa löngum verið '.láin og
studdu þá hverir aðra á marga
lund. Landmenn þurftu margt
að sækja til Eyja. Eyjamönn-
um kom líka vel sá ma'.inafli,
er kom ofan af landi, þæði sem
ráðnir skipverjar á ört vax.
andi flota þeirra Eyjamanna og
til vinnu í landi. Var þetta gagn
kvæmur stuðningur og vel þeg-
inn. Mynduðust við þessi sam.
skipti traust vi'.iáttusambönd,
sem héldust um langan tíma og
oft mann fram af manni. Marg-
ur ungur maðurinn fór sína
fyrstu ferð að heiman til Eyja
og kom heim ariur margs vís.
ari. Voru þetta fyrstu sporin
margra á framabraut. Ýmsir
sóttu enda lífshamingju sína
til Eyja.
Vestmannaeyjar máttu kall-
ast lífhöfri landsmanna. Þegav
róið var til fiskjar frá landi,
kom oft fyrir, að hleyþa varð
til Eyja, er brimaði snögglega
við land, og voru móttökurnar
frábærar. — Þá var verslunar.
samband mikið við Eyjar. Bæði
voru verslunarferðir farnar
þangað út og eins komu skip
þaðan til laids með vörur.
Kom þetta sér mjög vel, en
oft voru íerðir þessar erfiðar.
— Það var ekki nóg með það,
AÐ GEFNU TILEFNI
Eftir að hafa lesið leiðara
Framsóknarblaðsins í gær,
vil ég lýsa ánægju minni
yfir því ábti sem höfund-
ur hefur á meðframbjóð-
endum mínum.
En þar fyrir leyfi ég mér
að hafa mínar skoðanir í
hinum ýmsu málum, hér eft
ir sem hingað til, sama
hvað leiðarahöfundar Fram.
sóknarmanna segja og með
þeim ætla ég að standa eða
falla.
Geir Jón.
að fjöldi fólks sótti vertíðir í
Eyjum allt fram á síðustu ár,
heldur leiddu þessi samskipti til
þess, að margt fólk ofan af
landi settist að í Eyjum, dug-
andi fólk, er setti svip á bæ.
inn og hjálpaði til að byggja
hann upp. Saga þessara sam-
skipta er mikil og merkileg og
má akki falla í gleymsku.
Mér finnst alltaf eins og Vest
mannaeyjar séu riki í ríki'nu,
og Vestmannaeyingar heima-
kærir, ráðríkir, djarfir, fengsæl-
ir og sjálfstæðir menn er treysta
á sjálfa sig og sinn mátt. Leið-
ir af því, að Vestmannaeyingar
hafa jafnan fylgt Sjálfstæðis-
flokk'.ium að málum, og traust
er fylgi flokksins í Eyjum. Sú
er og tm mín, að þetta fylgi
muni ekki bregðast í sumar.
Fylgi Sjálfstæðisflokksins í
Suðurlandskjördæmi verður að
aukast, ef vel á að vera. Það
etlir alhliða viðgang þjóðfélags-
ins og styður þjóðarhag. Ýms-
ir erfiðleikar steðja að vísu að
Ertu nú ánægð kerling? —
Spyr sá sem ekki veit. Fást
nokkur svör? Svörin verða að
sjálfsögðu margþætt og marg-
vísleg, persónubundin og háð
tíma og stað, en þó ótrúlega
keimlík, sem sé konan hefur
verið óánægð og vill brjótast
út úr einangrun kynverunnar og
verða að manneskju.
En hvernig tekst, hvað tek-
ur við, frelsi, hamingja, eða var
það bara fjarlægðin, sem gerði
fjöllin blá og men'.rina mikla.
Lars Leví Larsstadíus, hö -
undur að „Ertu nú ánægð
kerling”, reynir að lofa okkur
að skyggnast með sér inn í
heim konunnar, sem konu, og
sjá hvað þar er að gerast.
Ekki ætla ég mér að reyna
að sálgrei-ia persónurnar, sem
þarna kcma fram, það verður
hver og einn að gera fyrir sig,
enda finnst mér það sem við
fáum að sjá á sviðinu aðeins
vera brot af því, sem höfund-
urinn vill segja, sem sagt hann
ætlast til þ^ss að við leikhús-
f síðasta blaði var bent á
afstöðu ráðandi manna krata-
flokksins til kaupama á sæ-
strengnum til Eyja, en hún
kom fram í ummælum Gylfa Þ.
þjóð vorri. en ekki þarf að æðr.
ast, þó að inn komi sjor. Oft
hefur syrt í álinn fyrr.
Sjálfstæðisflokknum er þest
trúandi til að leysa úr þeim
vanda, sem að steðjar. Þess
vegna rfður á, að Sjálfstæðis-
flokkurinn komi sterkur út úr
alþingiskosningunum í sumar.
Því er gott að vita af einingu
og samstarfi Vestmannaeyinga
og sækja með þeim á brattann
fylktu liði til sigurs. Eg hlýt að
finna til bjartsýni og gleði í
starí'i með góðum mönnum.
gestir, eftir að hafa fengið að
sjá „symbólin”, hugsum sjálf
og drögum álykta'iir.
Leikverkið er magnað, berort
og þó gáskafengið og í þessari
uppfærslu blandað söngvum og
skemmtilegum lögum e/tir Sig.
Rúnar Jónsson, Megas og Gunn
Framhald á 2. síðu
Gíslasonar í ræðu á Alþingi 30.
f. m. þegar orkumálin voru til
umræðu. Þegar hann hafði deilt
á orkumálaráðherra, Gunnar
Thoroddsen, og viðhaft stóryrði
eins og fjármálahneyksli sagði
ha.in orðrétt:
„Ég skal nefna annað dæmi.
Eftir að fjárlög og lánsfjárá-
ætlun var afgreidd, ákveður
hæstv. iðnaðarráðherra að
leggja nýjan rafstreng til Vest-
mannaeyja til þess að auka ör-
yggi þeirra varðandi raforku-
öflun og raforkunotkun. Kostn
aður við þessa ráðstöfun nem.
ur 250 millj. kr. Ég endurtek
og vek athygli á, þessi ákvörð-
un er tekin eftir að Alþingi hef.
ur gengið frá fjárlögum og láns
fjáráætlun. Með öðrum orðum.
Alþingi er sniðgengið. Og hvei'.i.
ig er kostnaðurinn greiddur?
Hann er greiddur með því að
taka lán, bæði innanlands og er-
lendis og skuldabyrðin er auð-
vitað lögð á Rafmagnsveitur rík
isriis, þó vitað sé, að þessi 250
millj. kr. framkvæmd færi Raf-
magnsveitum ríkisins ekki eyri
í tekjuaukningu. M. ö. o. án vit-
undar Alþingis, óbeint má segja,
gegn. vilja Alþingis er tekin á-
kvörðun um 250 millj. kr. fram.
kvæmd, stofnað til 250 nrillj. kr.
skulda og skuldabyrðin lögð á
opinbert fyrirtæki.”
Svo mörg eru þau orð og
má greinilega af þeim marka
að rafstreagurinn til Vest-
mannaeyja hefði hvorki verið
lagður á þessu eða næstu árum
ef kratar hefðu átt aðild að
i'íkisstjórn, og allt atvinnulíf
Vestmannaeyinga því látið
hanga á bláþræði á þeim eina
streng, sem fyrir hendi er og
sem bilaði í þrígang á síðasta
ári eins og alkuinugt er. En
fyrir fullan skilning iðnaðarráð-
herra og forsætisráðherra á að-
stöðu Vestmannaeyinga í þessu
sambandi hefur strengurinn
þegar verið keyptur og er kom.
inn í vin.islu og verður samkv.
samningi lagður hinn 9. ágúst
n. k., og kostnaðarverð hans að
sjálfsögðu tekið inn á fjárlög
ríkisins og lánsfjáráætlun fyr-
ir árið 1979.
Ertu nú ánægð kerling?