Fylkir - 16.11.1978, Blaðsíða 1
Málgagn
Sjálfstæðis-
félaganna í
Vestmeyjum
21. tölublað Vestmannaeyjum, 16. nóvember 1978 30. árgangur
Tillaga Sjálfstæðismanna á þingi:
Verðtryggður lífeyrissjóður
fyrir alla landsmenn
Á fyrstu dögum þessa þings sem nú situr lögðu þingmennimir
Guðmundur H. Garðarsson, Oddur Ólafsson, Eyjólfur Konráð
Jónsson 02 Guðmundur Karlsson fram frumvarp um Lífeyrissjóð
Islands. Þar sem hvorttveggja er að hér er um afar merkt mál að
ræða og ástandið í lífeyris- og tryggingarmálum hér á landi vægast
sagt mjög slæmt, þykir rétt að kynna í nokkrum orðum humvarp
þeirra félaga og reyndar sjálfstæðismanna í tryggingarmálum.
MA.RKMIÐ
FRUMYARPSINS
í stuttu máli má segja að
markmið frumvarpsins séu
þessi:
1. Að tryggja öllum sem
komnir eru á ellilífeyrisaldur að
lokinni starfsævi viðunandi og
mannsæmandi lífsviðurværi.
2. Að veita örorkulífeyris-
þegum öryggi og viðunandi
tryggingarbætur.
3. Að auka barnalífeyri og
bæta aðstöðu þeirra sem verr
eru settir í þjóðfélaginu.
4. Að tryggja konum fæð-
ingarlaun.
5. Að einfalda lífeyriskerfi
þjóðarinnar og útrýma misrétti.
Þessum mikilvægu mark-
miðum hyggjast flutningsmenn
ná með því að gjörbylta líf-
eyristryggingakerfi þjóðarinn-
ar, breyta því uppsöfnunar-
fyrirkomulagi sem verið hefur í
svokallað gegnumstreymis-
kerfi. í því felst einfaldlega að
lífeyristryggingar verða ekki í
framtíðinni byggðar á sjóðum
sem til er safnað á löngum tíma,
heldur verði þörfum þeirra sem
komnir eru á ellilífeyrisaldur
(og örorkulífeyrisþega) mætt
með ákveðnu framlagi þeirra
sem á starfsaldri eru. í frum-
varpinu kemur fram að til þess
að fjármagna þetta trygginga-
kerfi þyrfti lífeyristrygging-
argjald að vera 12,2% af
H. Garðarsson saman helstu
galla núverandi lífeyriskerfis í
þessum kjarngóðu setningum:
„Það er gersamlega óviðunandi
að skylda fólk til mikils spam-
aðar, lána því svo eigið fé með
háum vöxtum og greiða að
lokum ófullnægjandi lífeyri til
lífeyrissjóðsfélaga sem eru
búnir að greiða í 20-30 ár í
viðkomandi sjóð. Slíkt kerfi
stenst ekki og mundi einhvers
staðar vera kallað svínarí”.
Við þessi orð má bæta:
I. Lífeyrissjóðirnir þjóna
ekki lengur tilgangi sínum,
heldur eru helsta gróðalind
verðbólgubraskara og nú á
seinni árum uppspretta auk-
inna ríkisumsvifa.
2. Stórir þjóðfélagshópar og
þar má einkum nefna hús-
mæður eru gersamlega afskipt-
ir í þessu kerfi.
Velkominn Breki
í gærmorgun sigldi Breki VE 61 í höfn í Eyjum í fyrsta sinn
eftir brunann sem skipið varð fyrir á Akureyri. Það er
skemmtileg tilviljun að í gær var rétt ár liðið frá því skipið
kom til Eyja í fyrsta sinn eftir að núverandi eigendur keyptu
það. Skipið hefur verið endurbætt og mun ekki frálcitt að
telja það nú flaggskip togaraflotans. Sem sagt: Velkominn
vertu Breks og megi Guð og lukkan vera méð þér og
skipshöfn þinni.
3. Núverandi lífeyriskerfi er
ákaflega flókið, og það svo að
almennir lífeyrisþegar vita
varla lengur hver réttur þeirra
er. Lífeyrissjóðir munu vera
100 að tölu, og hver með sitt
skipulag.
4. Óviðunandi ranglæti ríkir
milli einstakra starfsstétta, þar
sem sumir búa við verðtryggða
lífeyrissjóði, en aðrir ekki.
Framhald á 2. síðu
Ljósm.: Sigurg. Jónasson
heildartekjum nú, en þá ber að
hafa í huga að núverandi líf-
eyrisgreiðslur, sem eru 10%,
féllu niður, og svo stórlega
mætti draga úr útgjöldum ríkis-
ins (þ.e. Tryggingastofnunin
lögð niður, og greiðslum til
verðtryggðra lífeyrissjóða
hætt) að nægja mundi til að
fella niður tekjuskattinn. Þegar
öllu væri til skila haldið mundu
bæði ellilífeyrisþegar og allir
starfandi menn hafa mikinn
hagnað af þessari breytingu.
GALLAR
NÚVERANDI KERFIS
í framsöguræðu sinni með
frumvarpinu dró Guðmundur
Fjölbreyttara atvínnulíf
Oft hefur það verið rætt, að
nauðsynlegt væri að atvinnulíf
okkar í Eyjum væri fjölbreytt-
ara. Lítið hefur samt enn orðið
um athugun eða framkvæmdir í
þeim efnum.
Fólk sem unnið hefur erfið-
isvinnu við sjósókn og fisk-
vinnslu og komið er yfir miðjan
aldur vill oft breyta til og fá
eitthvað léttara, sem þá hentar
betur. Slík atvinnutækifæri eru
æði fá hér í Eyjum.
Um tvennt er þá að ræða, að
halda áfram á meðan nokkur
kraftur er til eða leita til
annarra sveitarfélaga í at-
vinnuleit. Margur maðurinn
hefur örugglega orðið að fara
héðan af þessum sökum. Einn-
ig má benda á, að þetta atriði
aftrar örugglega einhverjum af
gömlum Vestmanneyingum að
flytjast hingað að nýju.
A síðasta bæjarstjómarfundi
fluttu bæjarfulltrúar Sjálf-
stæðisflokksins eftirfarandi til-
lögu: „Bæjarstjóm Vm. sam-
þykkir að láta fara fram
könnun á því, á hvem hátt megi
koma hér upp atvinnugreinum,
sem henta öldruðu fólki og
fólki með skerta starfsgetu.”
Bæjarstjóm samþykkti að
vísa þessari tillögu til atvinnu-
málanefndar. Vonandi bregður
nefndin skjótt við og gerir
eitthvað raunhæft í málinu. Á
sama bæjarstjómarfundi lýsti
bæjarstjóm því einnig yfir að
hún væri hlynnt hugmyndinni
um byggingu iðngarða. Eins og
kunnugt er hafa alþingismenn-
imir Eggert Haukdal og Guð-
mundur Karlsson flutt á Al-
þingi þingsályktunartillögu um
byggingu iðngarða.
Bygging iðngarða af hálfu
bæjarins væri mjög jákvæð og
myndi auka og efla fjölbreytni í
atvinnuuppbyggingi. Að mínu
viti væri nauðsynlegt að gefa
fyrirtækjum kost á að ganga inn
í slíkar byggingar með leigu-
kaupsamningi. Með því móti
væri þeim ekki íþyngt of mikið í
stofnkostnaði. Bygging iðn-
garða myndi auðvelda allt
skipulag og á þann hátt gætu
mörg fyrirtæki verið undir
sama þaki.
Einstaklingar og smærri
fyrirtæki hafa oft möguleika og
vilja til að hefja nýjan rekstur,
en hafa ekki fjármagn til stórra
bygginga. Bygging iðngarða
myndi þannig íta undir fjöl-
breyttara atvinnulíf. Benda má
á, að með tilkomu Herjólfs
gefast ný tækifæri til að koma
framleiðslunni á góðan markað
á fastalandinu.
Öll þjónusta á vegum bæjar-
ins miðast við miklu fjöl-
mennari byggð heldur en hér er
nú. Því er það lífsspursmál fyrir
framtíð byggðarlagsins að at-
vinnumálunum verði eitthvað
sinnt. Það verður að skapa hér
fjölda nýrra atvinnutækifæra á
næstu árum. í þeim efnum þarf
sérstaklega að mínu viti að
huga að ýmsum iðnaðargrein-
um og þá sérstaklega að hafa í
huga svokallaðan léttan iðnað
sem hentar vel fyrir fólk sem á
orðið erfitt með að stunda
erfiðisvinnu eins og fiskvinna
er. —SJ.