Alþýðublaðið - 05.01.1924, Blaðsíða 3

A L í* Y £S U B L A i) I í)

Konurl
Munld eftlv að Mðja
um Ssnára sm|ði*liklð.
Dæmlð sjálfar nm gæðln.
f=- f£.I0RLtKltl . l
|TH4§mjöriikisqer6in iEeykjavikll ö t—
Maður óskar eftir að fá síldar
net til að bæta. Upplýs'ngar á
Hverpsgótu 32 A.
Alþýðublaðið birtir þetta fróð-
lega yfirlit yfir skiftingu þjóðar-
innar e?tir atvinnu vegna þess,
að tiltöluiega fáum alþýðumónn-
utn gefst kostur á að sjá >Hag-
ttðindinr, en yfirlitið sýnir furðu
skýrt ástæðuna til óUgsins, sem
nú er á þjóðarbúskapnum, það,
hversu mjög hefir fjöJgað þeim,
er hafa atvinnu við útbýtingu
framleiðsiuváranna, verzlun og
samgöngur. En um leið getur
blaðið ekki stilt sig um að beioa
þvf til Hagstofunnar, að æskiiegt
lfepkamaðui*!»n( blað jafnaðar-
manna á Akureyri, sr bezta fréttablaðið
af norðlenzku blöðunum. Flytur góðar
ritgerðir um stjðrnmál og atvinnumál.
Kemur út einu sinni í viku. .Kostar
að eins kr. 6,00 um árið. Gterist áskrif-
endur á aigreiðslu Alþýðublaðsins.
Maltextvakt frá ölgerð-
inni Egill Skallagrímssón er bezt
og ódýrast.
Útbrelðlð Alþýðublaðlð
hvar sem þlð eruð og
hvert sem þlð farlðl
Skyr og rjómi ódýrast og bezt
í mjólkurbúðinoi á Laugavegi 49
og Þórsgötu 3.
Sendisvelnn. Röskur drengur
15— 16 ára óskast. A. v. á.
væri að fá annaðhvort í >Hag-
tíðindum« eða í manntalinu,
þegar það kemur út, sem von-
andi dregst ekki mjög lengi enn,
yfirlit yfir það, hvernig þjóðin
skiftist innan atvinnugreinanna í
vinuukaupendur og viunuseljend-
Hjálparst&ð hjúkrunarfélags-
los »Lfknar< ei oplái"
Mánudaga ,. . .kl. 11—12 f. k.
Þriðjudagá ... — 3—6 ®. —
Miðvikudaga . . — 3—4 e. --
Föstudaga ... — 5—6 «. -
Laugardaga . . — 3—4 ®„ ..
Silfurbúinn baukur tapaðist á
gamlársdagskvöld. — Skilist í
Verkamannaskýlið.
Bjarnaigreifarnir, Kvenhatar-
inn og Sú þiiðja fást í Tjarnar-
götu 5 og hjá bóksölurn.
í gær töpuðust í uppbænum
85 krónur ásamt reikningi frá
Milner, skilist gegn fundarlaun-
um til Mllners.
ur og hvé margir fylgja hvor-
um um starf og framfærslu, úr
því að það var ekki tekið með
í þessu yfirliti. Væri þáð einkar
þarflegt, því áð þettá er það,
sem ræður stétt&sfeiftingunni (
Iandinu aðaltsga.
Bdgar Rica Burroo.gua: Sonur Tarians.
Þeir höfðu hugsað málið vel. Þeir ætluðu ekki að
minnast á livíta íangann; — þeir ætluðú að láta svo,
sem þeir vissu ekkert um hann. Þeir skiftust á gjö.fum
við höfðingjann, og ekki bar á neinu.
Þeir sögðu fréttir úr þeim þorpum, er þeir höfðu
farið um, 0g fengu fréttir hjá Kovudoo i staðinn. Hann
mintist. ekkert á fangann og vir.tist lielzt vilja losna
við gestina. Sveinn gat þess svona eins og áf tilviljun
i lolt samtalsins, að Arabahöfðinginn væri dauður.
Kovudoo varð hissa og forvitinn.
„Vissirðu það ekki?“ spurði Sveinn. „Það er undarlegt.
Það var á siðasta tungli. Hann datt af baki, þegar
hesturinn féll ofan i jarðfail. Hesturinn datt ofan á
hann. Þegar menn hans komu að, var höfðinginn
dauður."
Kovudoo klóraði sér i hausnum. Hann var i vand-
ræðum. Enginn höfðingi var sama og ekkert lausnar-
gjald fyrir stúlkuna. Nú var hún verðlaus, nema hann
efndi til hátiðar eða tæki hana sór. fyrir lionu. Síðari
hugsunin eg'gjaði hann. Hann lirækti á bjöllu, sem skreið
hjá fótum hans. Hann gaut hornauga til Sveins. Þessir
hvítu menn voru undarlegir. Þeir voru kvenmannslausir
langt að heiman. Hann vissi þó, að þeii' voru éiigir
kvenhatarar. En hvað slcyldu þeir vilja gefa til þess að
ná i ltvenmann? — Það var spurningin?
„Ég veit, hvar hvit stúlka er,“ sagði hann alt i einu.
„Ef þið viljið ltaupa hana, verður hiin ódýr.“
Sveinn ypti öxlum. „Við höfum nóg á okkar könnu,"
sagði hann, „þó við förum ekki að iþyngja okkur með
kerlingarskjóðu, og hvað borgun viðvikur fyrir hana, —“
Sveinn bandaði með hendinni.
„Hún er ung,“ sagði Kovudoo, „og lagleg.“
Sviarnir hlógu. „Það er engin lagleg hvit kona í
skógunum, Kovudoo,“ sagði Karl. „Þú mátt skammast
þin að reyna að gera gys að gömlum vinum.“
Kovudoo stökk á fætur. „Komið!“ sagði hann. „Ég
skal sýna ykkur, að hún er eins og ég segi.“
Þeir fólagar stóðu á fætur og fóru með honum.
Sveinn gaut glottandi hornauga til Karls. Þeir gengu að
kofa Rovudoos. I hálfmyrkri kofans sáu þeir konu
liggja bundna á svefnábreiðu úr strái.
Sveinn leit snöggvast á hana og snóri sór uudan.
„Hún er að minsta kosti þusund ára, Kovudoo,“ mælti
hann og gekk út úr kofanum.
„Hún er ung,“ skrælcti karlinn. „Það er dimt hérna;
þú sórð ekkert. Ég skal láta færa hana út i sólskinið,"
og hann skipaði varðmönnunum að skera böndin og
leiða hana út.
Hvér saga kost.ar að eins 3 kr., — 4 kr. á betri
p ppír. Sendar gegn póstkröfu um alt land.- Látið
ekki dragast að ná í bækurnar. því að bráðlega
hækka þær í verði. — Allir skátar lesa Tarzan-*
sögurnar. — Fást á afgreiðslu Altýðublaðsins.
„Tarzari“, „Tarzan snýr aftur“, „Dýr Tarzansí'