Skátablaðið - 01.12.1953, Blaðsíða 20

PÁ sUriía* utn :
VETMAHFEMÐIM
Við skulum hugsa okkur, að skátarnir,
hér fyrir sunnan, fengju einhvern tíma að
sjá snjó, og þeir fyrir norðan kæmust ein-
hvern tíma upp úr hjarnbreiðunni. Hvernig
væri þá að taka bakpoka og tjald og halda
út í buskann, rétt eins og um Jónsmessu-
leytið, þegar ekki sér hvítan díl. Við fyrstu
umhugsun setur að okkur kuldahroll og
okkur dettur í hug stórhríð og helfrosnir
búkar. En við skulum setjast við ofninn
og láta fara vel um okkur, og þegar okk-
ur tekur að hlýna, geturn við hugsað mál-
ið af meiri skynsemi. Við rifjum nú upp
annars er ekkert garnan fyrir þau að þyggja
það. Þið gætuð t. d. reynt í eina viku og
séð, livort ykkur þyki þetta ekki reglulega
skemmtilegur leikur. Aður en þið vitið af,
eruð þið orðin sólargeislar á lreimilinu.
Jæja, nú er gamla konan orðin þreytt og
getur ekki skrifað lengur, enda er gigtin að
þjá hana. En mikið þætti mér nú gaman, að
fá frá ykkur línu, sérstaklega til að vita
hvernig ykkur gengur með þessa tillögu
mína. Þið skuluð ekkert vera hrædd um, að
ég segist vera önnur en ég er, því að ég er
regluleg amma.
Svo kveð ég ykkur og óska ykkur gleði-
legra jóla og guðs friðar á nýja árinu.
Ykkar
Amma gamla.
P. s. ETtanáskrift mín er sú sama: Amrna
garnla, Skátablaðið, pósthólf 831, Reykja-
vík.
það, sem við höfum heyrt um ferðalög að
vetrarlagi og göngum jafnvel svo langt að
áætla eitt slíkt.
Flestir höfum við einhvern tíma stígið
á skíði, eða að minnsta kosti bjargast við
tunnustafi. Þrátt fyrir þá óhugnanlegu til-
hneigingu þessara tækja til að krossleggj-
ast og flækja menn á hinn ótrúlegasta hátt,
mun flestum bera saman um, að það sé
hin skemmtilegasta íþrótt að iðka.
Val skíðanna fer mjög eftir landslagi
því, sem ferðast er í. Fæstir eiga nema eina
gerð skíða og munu svigskíði algengust.
Við þau má notast alls staðar, en á löng-
um gönguferðum um öræfin er bezt að
nota gönguskíði, ef menn eru svo heppnir
að eiga þau. Ekki skal hér farið út í efnis-
val skíðanna. Aðeins skal bent á, að hið
svonefnda hickory er nú orðið algengasti
efniviður skíða. Gott er að bora smágöt
nálægt broddi skíðanna. Er þá fljótlegra
að breyta þeirn í sleða, ef slys ber að hönd-
um. Skíðastafirnir skulu vera alllangir og
ná upp undir handarkrika.
Hvað bindingum viðvíkur, mun hentug-
ast að nota hinar svokölluðu gormabind-
ingar, að minnsta kosti á svigskíði. Á þeim
eru mismunandi stillingar fyrir göngu og
rennsli. Hinar sérstöku göngubindingar (t.
d. rottefálla) munu tæplega jafnhentugar,
og ólabindingar fyrir svig eru mjög óhent-
ugar í gönguferðum, þar eð fóturinn er
þar alveg fastur.
í löng vetrarferðalög er nauðsynlegt að
hafa sleða með í förinni. Sleðinn skal vera
36
SKÁTABLAÐIÐ