Alþýðublaðið - 07.01.1924, Blaðsíða 3

ALÞYÐUBLAÐIÐ
3
Konurl
Munlð eftlp að toiðfa
um Smáca sm)ðx>liklð.
Ðæmið sjálfar nm gæðin.
* &lj0RLÍK 1 -
1T Wi Smjörlikisgeríiin i Eegkjavíkll I 1-
Maltextpakt frá ölgerd-
inni Egill Skallagrímsson er bezt
og ódýrast.
Skyr og rjómi ódýrast og bezt
í mjólkurbúðinni á Laugavegi 49
og IÞórsgötu 3.
jafnvel startsorkuna í Jíkama
verkamannanna, enda eit; i hún
Ifka að bera a!t >mótlæti< með
>þolinmæði og undirgefni undir
guðs vilja<, svo nauða-pokalega
púkalega, að drottin myndi
hrylla við, ef hann nyti ekki
æðra og víðara útsýnis yfir
mannlffið en þjónar hans. Þó
eru þeir nokkuð margir orðnlr í
Hjálparstöð hjúkrunarfélags-
i/J8 >Líknar< ®r opin:
Mánudaga . . . kl. 11—12 f. h.
Þrlðjudaga ... — 5—6 c. -
Mlðvikudaga . . — 3—4 o. -
Föatudaga ... — 5—6 ®. -
Laugardaga . . — 3—4 e. ~
Verkamaðurtnn, blað jafnaðar-
manna á Akureyri, er bezta fréttablaðið
af norðlanzku blöðunum. Flytur gððar
ritgerðir um atjómmál og atvinnumál.
Kemur út einu ainni í viku. Kostar
að eins kr. 5,00 um árið. Goriat áskrif-
endur á algreiðslu Alþýðublaðsins.
Bjarnargreifarnir, Kvenhatar-
inn og Sú þriðja fást í Tjarnar-
götu 5 og hjá bóksölum.
þessari gæfu sauðahjörð, sem f
vökudraumum ber stundum fyrir
sjónir aðrar myndir en þær,
sem mestrar ástúðar njóta bjá
>borgurunum<, svo sem jafnrétti
og bróðerni meðal mannanna
við sámtök, samstarf og sameign,
en þeir eru lfka taldir áð vera
últar, gulir af öfundsýki, sem
spilii þessari liægu og blíðu
Afgreiðsla
blaðsiDS er í Alþýðuhúsinu við
Ingólfsstræti.
Sími 9 88.
Auglýsingum só skilað fyrir kl. 8
að kveldinu fyrir útkomudag þang-
að eða í prentsmiðjuna Bergstaða-
stræti 19 eða 1 síðasta lagi kl. 10
útkomudaginn.
Áskriftargjald 1 króna á mánuði.
Auglýsingaverð 1,50 cm. eindálka.
Útsölumenn eru beðnir að gera
skil afgreiðslunni að minsta kosti
ársfjórðungslega.
Útbrelðlð Alþýðublaðið
hvar sem þið eruð og
hwert sem þ!ð farlðl
hjörð, — arðsamasta kvikfénaði
burgeisanna, — og ér ekki að
furða, þótt kjötsp?>ka >húsbænd-
urna< langi stundum að lóga
þeim.
Þá eru >gáfumennirnir<, sem í
auðmýkt dirfast að kalla sig svo,
þegar ekki er alveg bert, að þeir
séu eingöngu að tala um sjálfa
sig hver um sig, skáldin, lista-
Bdgor Rice Barrougha: Sonur Tarzans.
Sviárnir lótu sér ekki óðslega, þótt þeir væru hinir
áköfustu, — ekki að sjá stúlkuna, heldur að ná henni
á vald sitt. Þeim var sama um, hvernig hún leit út.
Það, sem þeir vildu vita, var, hvort hún væri sama
stúlkan og sú, sem stolið hafði verið frá Arabanum
nokkrum árum áður. Þeir væntu þess, að þeír þektu
hana, og þó svo væri ekki, þá voru orð sendiboðans
svo skýr, að á þeim varð eigi vilst.
Þegar Meriem kom út, snéru báðir mennirnir sór við
0g létu á engu bera. Það lá við, að Sveinn ræki upp
undrunaróp. Fegurð stiilkunnar gerði hann steini lostinn,
en hann náði sér strax og snéri sér til Kovudoo.
„Jæja?“ sagði hann við höfðingjann.
„Er hún ekki ung og falleg?" spurði Kovudoo.
„Hún er ekki gömul," svaraði Sveinn, „en hún verður
okkúr samt byrði. Yið komum ekki norðan að eftir
konum; — þar er meira en nóg af þeim.“
Meriem horfði hvast á hvitu mennina. Hún bjóst eigi
við neinu góðu af þeim; — þeir voru i hennar augum
engu minni óvinir en svertingjarnir. Hún hataði þá.og
óttaðist þá. Sveinn talabi til hennar á arahisku.
„Við erum vinir,“ sagði hann. „Vildir þú, að við tækjum
þig héban?“
Hún kannaðist óljóst við málið i fyrstu, en smám
saman áttaði hún sig.
„Ég vil losna,“ sagði hún, „og fara aftur til
Kóraks."
„Viltu fara með okkur?“ mælti Sveinn.
„Noi,“ svaraði Meriem.
Sveinn snóri sér til Kovudoo. „Hún vill ekki fara með
okkur,“ sagði hann.
„Þið eruð karlmenn," svaraði surtur. „Getið þið ekki
tekið hana með valdi?“
„Það myndi að eins auka á erfiði okkar,“ svaraði
Sveinn. „Nei, Kovudoo! Við viljum hana ekki, en ef þú
endilega vilt losna við hana, skulum við taka hana með
okkur i vináttuskyni."
Kovudoo vissi, að hann hafði gert verzlun. Þeir vildu
hana. Hann fór þvi að prútta, og loksins fór Meríem úr
eigu surts i hendur Svianna fýrir sex metra af lérefti,
þrjú tóm skothylki úr kopar og skinandi, nýjan vasa-
hnif frá Eskilstúna, og allir voru ánægðir með ver/.lun-
ina nema Meriem.
Kovudoo setti að eins eitt skilyrði, en það var, að
Sviamir færu úr þorpinu með stúlkuua eins snemma og
mmmmmmmmmmmm'mm'mm
Tarzan-söguvnap lást á Bíldu-
dal tojá
Gnðmundi Slgupðssynl.