Skátablaðið - 01.01.1959, Blaðsíða 12

FORINGJASIÐAN
Láninn oii föðurlanclið
L>að er fánaathöfn, á sveitarfundi eða í
útilegu eða jafnvel skátaskóla. — „Skátar,
hönd til kveðju“. Þú talar af alvöru við
skátana þína. Þeir lieilsa. Nokkrir horfa á
fánann, nökkrir á þig, nokkrir hver á ann-
an.
Hvaða merkingu leggja nú drengirnir
þínir eða stúlkurnar í þessa athöfn? Hvað
heíur þú sem foringi gert til þess að hún
sé rétt skilin og að verðleikum? Færð þú
ekki stundum á tilfinninguna að þeim
finnist þetta allt saman tómur leikaraskap-
ur og lítils virði, en þeir eldri skopist að
því eftir á?
Nú, vonandi er því ekki þannig alls
staðar og alltaf varið, en víst er að ástæða
er til að íhuga þetta.
Víst er að við skátar á íslandi og þá sér-
staklega foringjarnir hafa mjög vanrækt
þau atriði er lúta að stíl, framkomu eða
aga.
í þessu sambandi er spurningin sú, hvort
þú lítur á fánann sem tákn föðurlandsins.
Geri þú það af fyllstu alvöru, þá mun fána-
athöfnin að miklu leyti koma af sjálfu sér.
Og það er lilutverk okkar að kenna skát-
unum okkar að virða fánann sem slíkan.
í hvert eitt sinn, er við drögum fánann
að hún, breiðum hann út eða fellum hann
er það föðurlandið og skyldan við það, er
okkur á að standa fyrir hugskotssjónum.
Við íslendingar erum einstaklingshyggju-
menn. Agi og hlýðni við settar reglur eru
að jafnaði ekki okkar sterka hlið. En ein-
mitt þetta atriði er mjög mikilvægt. At-
hafnir, svo sem fánaathöfnin er meðal, en
ekki takmark, sem fellst í því að þjálfa og
temja okkur sjálfum hvað rétt er, drengj-
unum okkar og stúlkunum.
Meiri þjálfun sem felst í fánaathöfn og
öðrum slíkum, er gagnleg svo framarlega,
að hún sé útfærð af alvöru og festu.
Þeini tíma sem við skemmtum okkur við
söng og leik, og tilfinningar ábyrgðar og
alvöru eru víðs fjarri, ber okkur að setja
takmörk, og staldra við til að minnast þessa
atriðis. Hér á okkur að vera skátalieitið
minnisstætt. Landið okkar — þakklæti yfir
að eiga heimili í góðu og friðsælu landi,
föður og móður, frelsi og sjálfstæði, —
viljinn til að vera ávallt reiðubúinn til
að gera skyldu sína við guð og ættjörð-
ina. — Þetta eru atriði, sem ekki verður
vísað á bug sem mærð eða óþarfa til-
Einningasemi. Þetta er alvara. Og það get-
ur orðið enn meiri alvara fyrr enn þig var-
ir. Það er skylda þín, foringi, að kenna
skátum þínum að bera virðingu fyrir fána
landsins. Það er hluti af skyldu þinni við
föðurlandið.
Góður fcorgari
Það er takmark okkar að leiða skátana
til þroska og gera unga menn og konur að
betri borgurum, en þeir ella liefðu orðið.
Hvað vita skátarnir þínir um hvað er að
vera góður borgari?
Það eru allt of margir í voru nútíma
8
SKÁTABLAÐIÐ