Skátablaðið - 01.08.1959, Side 9

HÚSATÓFTIM
millum Júrngerðarstaðahverfis
í Grindavík og Staðar, hins
forna prestseturs í Staðar-
’ hveríi gefur að líta brim-
sorfna strönd og má þar alla daga heyra
hið tignarlega brimsog, öldu úthafsins. —
Ein er þó vík, sem skerst inn í þessa strönd
og blasir þar við opið hafið. Vík þessi
nefnist Arfavík og upp af henni gengur
ófullkomin dalsmynd, er nefnist Arfadalur.
Á hól í dalsmynninu stendur stórt þriggja
hæða steinhús, og er það hið fornfræga
höfuðból Húsatóftir, sem um ára raðir var
setur yfirvalds sveitarinnar.
Tvö undanfarin sumur hefur verið rek-
in merkileg starfsemi á þessu forna setri,
á vegum skátafélagsins Heiðabúar í Kefla-
vík. Þangað hafa foreldrar getað sent börn
sín, til lengri eða skemmri dvalar, yfir
beztu mánuði ársins, júní, júlí og ágúst.
Á Húsatóftum starfa eingöngu skátar að
uppeldisstörfum þessa smáa æskufólks, og
ein seinustu orð hins látna upphafsmanns
skátahreyfingarinnar, Baden Powell, til
allra skáta um allan heim, eru þar höfð
að leiðarljósi: „Það er aðeins hægt að
höndla sanna hamingju á einn veg, og það
er með því að gera aðra hamingjusama.“
Við rennum í hlaðið, tveir í fréttaleit
fyrir blaðið, og á hlaðvarpanum hittum við
hinn unga bónda staðarins, Höskuld goða,
er býður okkur inn að ganga og þiggja
góðgerðir.
Við setjumst inn og þegar er byrjað að
rabba.
— Hvernig líkar þér sveitasælan?
— Sveitasælan kemur næst hjónasælunni,
og ég efast ekki um að þessar tvær sælur
færu ákaflega vel saman. Starfið hér er
ánægjulegt og gerir mann hamingjusaman
og sannglaðan að finna í kringum sig gleði
barnssálarinnar. — Stundum bregður þó
fyrir skugga, en honum er vikið burt fljótt
af birtu gleðinnar, eða hins glaða skáta-
söngs....
— Eru nægileg verkefni fyrir þetta smá-
vaxna æskufólk?
— Verkefnin eru nægileg og hægt að
hafa þau við hæfi barnanna. En þó er hér
vinnan ekki aðalatriðið, heldur hitt, að
hvert barn fái heilbrigt sjálfstraust með því
að trúa því fyrir verki, sem það verður að
leysa af hendi með gleði og ánægju. í þessu
er starf míns ágæta aðstoðarfólks fólgið —
það er að hjálpa börnunum við hin vmsu
verk, en ekki að láta börnin hjálpa sér.
Að loknu sumri sést að vísu ekki rnikið
eftir þann fjölda, er dvalið hefur hér —
en þrátt fyrir það held ég að unnið hafi
verið í þeim anda, að börnin hafi haft
bæði gagn og ánægju af.
— Og þið kennið þeim ýmislegt í skáta-
störfum?
— Jú. Börnin, sem hér hafa dvalið í
sumar, hafa verið nokkuð ung — farið nið-
ur fyrir það aldurstakmark, sem í upphafi
var sett — og af þeim sökum hefur ekki
þýtt að láta þau hafa skátaprófin til lestr-
ar. Við höfum því breytt þeirri aðferð, er
ég myndi vilja kalla hina „Lifandi kennslu".
— Þar verður kennslustundin ekki háð
tíma né rúmi, þar verður hún sjálfsögð,
skemmtileg stund og getur skeð úti sem
inni.
Til dæmis: Það er gönguferð, við finn-
SKATABLAÐIÐ
49