Ný vikutíðindi - 16.02.1962, Blaðsíða 4

4
NY VIKUTlÐINDI
Þórður og Hagnús
hætta I bæjarstjérn
Þórður Björnsson hefur á-
kveðið að fara ekki aftur
fram við bæjarstjórnarkosn-
ingamar í vor. Sama er að
segja um Magnús Ástmars-
son, Alþýðuflokksmann.
Þeir eru lengi búnir að
sitja einir eftir í bæjarstj.
fyrir flokka sína. Málgögn-
in og flofckamir Ibafa iitið
gert til að ihjálpa þeian. Þeir
eru orðnir þreyttir á nöldr-
inu, og einyrkjunni.
Ekki hefur enniþá verið á-
kveðið (hver fer fram fyrir
Þórð á framsöknariistanum.
Siumir segja það verði Krist-
ján Thorlaeíus, aðrir nefna
Einar Ágústsson.
Um Kratalistann er alveg
óráðið. Óskar Hallgrímsson,
sem verið hefur í öðru sæti,
er engan veginn viss um að
komast upp.
Fíladelfía -
(Framh. af bls. 1)
KATTAIi-
ÞVOTTURINN.
Það stendur heldur ekki á
svari Ásmundar, rúmri viku
síðar berst ráðuneytinu svar
bréf hans, og hvítþvær hann
sig af allri synd, eins og sjá
má, og virðist hvergi sjá
neitt misferli, sem rannsókn-
ar þurfi við, hvað þá, að
hinar ríkulegu peningagjafir
Jóns hafi misfarizt að neinu
ieyti. Ljómandi af heiðar-
ieika ritar hann þessi svör
við ákærunum:
Svar við athugasemd við-
víkjandi kr. 50.000,00 víxil-
skuldar í Útvegsbanka ís-
lands:
Við endurskoðun reikninga
safnaðarins sl. vetur komu í
ijós misfærslur í sambandi
við þessa víxilskuld, sem
gjaidkeri viðurkenndi, að orð
ið hefði af vangá. Þetta leið-
réttist og greiddi gjaldkeri
mismuninn.
Svar við athugasemd við-
víkjandi kr. 2000,00 í pening-
run, og kr. 10,000,00 í veð-
ekuldabréfi, er Jón Svein-
bjömsson afhenti Ásmundi
Eiríkssyni á sumarmóti í
Vestmannaeyjum sumarið
1957:
Rétt er það að Jón Svein-
bjömsson afhenti mér undir-
rituðum þessa peninga ásamt
veðskuldabréfi, en það var
sumarið 1956 en ekki 1957.
Jón Sveinbjömsson tok það
fram um leið og hann af-
henti mér þetta, að Iþetta
væri tíund frá honium til safn
aðarins, frá umJliðnum tíma,
og bað hann mig að koma
þessu í sameiginlegan tíund-
arsjóð safnaðarins. Næsta
simnudag eftir að ég kom
heim, sem söfnuðurmn safn-
aði tíundinni, lét ég þessar
'kr. 2000,00 í hina sameigin-
legu tíund safnaðarins, eins
og ég var beðinn, og eins og
venja mín er, þegar einhver
hefur beðið mig fyrir tíund
sína vegna þess að hann ihef-
ur ekki getað verið viðstadd-
ur sjálfur.
Veðskuldabréfið afhenti ég
síðan gjaldkera safnaðarins
og er það geymt hjá öðrum
verðbréfum safnaðarins.
Svar við athugasemd við-
víkjandi $1600, er Hvíta-
sunnusöfnuðurinn í Brook-
lyn, U. S. Á. gaf Filadelfíu-
söfnuðinum og Jón Svein-
bjömsson telur að liggi ekki
Ijóst fyrir, hvað orðið hafi
af:
Dollarar þessir eru fyrir
löngu greiddir inn í safnað-
arsjóð, og sýna reikningar
safnaðarins það.
Svar við síðasta lið:
Var um stund að hugsa
um að láta reikningana fara
til löggilts endurskoðenda, en
hvarf frá því eftir nánari
athugun.
Af þessu varð lítil töf.
Reykjavík, 15. okt., 1959
Ásmundur Eiríksson.
ENDURSKOÐUN
1 LAUSU LOFTI
Það er vægast sagt furðu-
legt, að ráðuneytið skuli gína
við svari þessu sem góðri og
gildri vöru.
Um dollarabraskið 'hefur
svo margt verið ritað, að
ekki er ástæða til að fjöl-
yrða um það 'hér, og megn-
ar meinleysislegt orðalag Ás-
mundar ekki að hylma yfir
ósómann. Við þetta ibætist
svo, að þá þegar var á allra
vitorði, að um væri að ræða
stórfellda sjóðþurrð hjá
gjaldfcera safnaðarins, en við
það atriði mun Jón m. a.
hafa att í seinasta lið ákæru
sinnar. Hefði þá þegar átt að
fara fram ýtarleg rannsókn
á fjárreiðum safnaðarins,
þannig að sannleikurinn
kæmi í ljós, en efcki aldeilis.
Kattarþvegin ásjóna Á~-
mundar Ijómar framan í yf-
írvöldin og á heilagleikann
má efcfci falla.
Þegar ráðuneytið fcefur
verið afgreitt svo lipurlega
telur Ásmundur loks tíma-
bært að 'láta löggiltan endur-.
skoðanda leggja blessun sína;
yfir reikninigana. Ekki færj
endurskoðandinn samt reikn-
inga safnaðarins eða fylgi-
skjöl í hendur, heldur aðeins
isjóðbcfc og viðeigandi akýr-
ingar isafnaðarstjórnarinnar
til að gera sjóðþurrðina sam
minnsta. Var talið að sjóð-
þurrðin myndi nema rúmum
200 þúsund krónum, og
hafði gjaldkerinn tekið á sig
' að greiða hana.
Að fenginni löggiltri „end-
urrfcoðun" fæst sjóðþurrðn
lækkuð nokkuð, og skal hér
getið þriggja meginatriða í
því sambandi:
1. Meint sjóþurrð fcjá Erik
Eírifcoan, sem þá var látinn,
að upphæð rúmlega 20 000,00
krónur.
2. Á tíunda þúsund krón-
ur færðar yfir af syndareg-
istri gjaldkera á Arnulf Ky-
vik á Selfossi.
3. Rúmar þúsund krónur
færðar yfir á Þórarin Magn-
ússon, sem tekið hafði við
gjaldkerastörfum nofckru áð-
ur.
Auk þessa var þarna um-
deildur liður, kr. 23.000,00,
sem fyrrv. gjaldkeri taldi Ás
mund Eiríksson ekki hafa
skilað í safnaðarsjóðinn, og
launaði Ásmundur gjaldfcer-
anum þessar aðdróttanir með
því að verja sjóðþurrðina
sem réttlætismál.
HALELÚJA!
Að þessu frægðarverki
Irfcnu er svo efnt til fagn-
aðarsamkomu yfir því, -hvað
sjóðþurrðin hafi nú verið lít-
il, en þess eldii getið yflr á
hverja hún hafi verið færð,
og öllum upplýsingum um
málið ueitað!
Efciki mim þó Ánmundur
hafa trevrtst tU að endur-
greiða gjaldkera það, sem
hann hafði greitt framyfir,
fvrr en hann hecð' feng:ð í
sínar hendur reik~”TVga, og
fyigvskjöl, rem hinn löggilti
end'ursikoðandi h'* ifð; a’drei
séð. Ne’tuðu end"nsfcoð°nd-
ur safnaðarins með öllu að
samþykkia skýrslu h:ns lög-
gilta, enda væri hún ekki í
samræmi við nein fylgiskjöl,
og engin sjóðþurrð kunn
nema hjá fyrrverandi gjald-
kera! Neituðu þeir afdrátta-
laust að afhenda Asmundi
fylgiskjölin. Treystist hann
þá ekki til að ganga harðar
að þeim og leitaði sátta.
EININH ANDANS.
Þetta leiddi til iþess, að
Skýrslu ihins löggilta endur-
skoðanda var hent til hlið-
ar, enda taldi hann sjálfur
endurskoðun óframkvæman-
lega, og spurði, hvort ekki
væri rétt að láta fara fram
rannsófcn á reifcningunuim.
En í þess istað er gerð skila-
grein, sem þrettán safnaðar-
meðlimir skrifa undir, en
fæstir þeirra höfðu yfirleitt
séð fylgiskjöl safnaðarins,
(og þeir sem séð höfðu, gátu
ekld gert stjórnarmiðlimun-
um grein fyrir vissum atrið-
um, sem þeim þóttu líkleg
til að auka á isjóðþurrðina til
muna.) en þrír af fimm
mönnum, sem sæti áttu í
stjórn safnaðarins, þegaT
sjóðþurrðin fcom til, sfcrifa
ekM undir. Efcfci heldur tveir
af fjórum mönnum, sem end
urskoðuðu bókhald safnaðar-
ins.
Þegar álitsgerð þessi eða
'skilagrein hafði svo gjör-
samlega misst marks, að eng
enginn trevsti sér til að
istanda við hána lengur, ’hóf-
ust hrottrekstrar úr söfnuð-
EMPIRE STATE BYGHINGIN
er hæsta bygging í heimi og stendur á Manhattan-
eyju í New York, eins og öllum er liunnugt. Hún er
1472 fet á hæð og var fuUgerð 1. maí 1932 og var
tvö og liálft ár í smíðum. Hún hefur gengið kaupum
og sölum nokkrum sinnum og síðast fyrir nokkrum
mánuðum.
inum og beinar og óbeinar of
sóknir á hendur beim mönn-
um, sem höfðu leyft pér að
risa sregn ofurvaldi Ásmund-
ar. Er það ófövur saga, sem
efcki isfcal rafcin hér nánar að
sinni.
RANNSÓKN
ÞEGAR I STAÐ!
Með tilliti til þess, sem
hér hefur komið fram, fer
ekki hjá því, að rannsóknar-
nefndin, sem hið opinbera
skipaði, verði að gefa skýrslu
um sjóðþurrðina, hjá hverj-
um séu misferli og hversu
mikH.
Kattarþvottur Ásimmdar
franuni fyrir ráðuneytinu
hefur verið afhjúpaður. Hon
um stoðar ekki að berja
höfðinu við steininn. Misferl-
ið er sannað, og dómsmála-
ráðimeytinu ber skylda til
að koma lögum yfir hina
seku og hreinsa maimorð
hinna saklausu — lifandi
sem látinna. Það verður ekki
gert á annan hátt en með
opinberri rannsókn á öllu
bókhaldi og reikningum safn-
aðarins. Sú rannsókn hefur
dregizt nógu lengí nú þegar!
Og margt er enn ósagt,
sem bíður síðari tíma.