Ný vikutíðindi - 04.05.1962, Qupperneq 1
SEGH) AÐ ÞID
HAFIÐ LESIÐ ÞAÍ
VIKUTÍÐINDUM
Föstudagur 4. maí
1962 18. tbl. 2. árg.
Veri kr. 4>eo
Hvernig jr iEllíheím-
ilinu Grund stjór
HveE< á stefminina og hvey
hana -= SJálfsiæðisflokkurinii og m£g-
fesnpBara á móti stúkoEÍisteiTsini
Sjálfstæðisflokkurinn hef-
Ur nú tekið framboð templ-
411:1 föstum tökum og á
sunnudaginn var haldinn
l^uúur með þeim templurum,
undstæðir eru framboð-
ú^u, og þeim Geir Hallgríms-
syui, borgarstjóra og Birgi
Kjaran, formanni uppstilling
^nefndar Sjálfstæðisflokks-
ms* Vmsir aðrir málsmetandi
meQn sóttu fundinn og bar
n^urgt á góma. Einkum var
þó rætt frumhlaup Gísla Sig-
urbjörnssonar, forstjóra Elli
heimilisins GRUND og f jár-
mál þess fyrirtækis, auk
þess, sem fjármál templara
voru nokkuð rædd og þá
einkum reikningshald Templ-
arahallarinnar að Fríkirkju-
vegi 11 og Góðtemplarahúss-
ins.
Forsvarsmenn Reglunnar
á fundinum, þeir Lúðvíg C.
Magnússon, Páll Kolbeins,
■ emplarar
^ciatiiadæindir66
^Jómmálaafskipfi, óvinsældir og fram-
híeypni gieirra liafa eyðilagt Regluna
.^uiplarar gera sér nú
jóst, að Góðtemplarareglan
°S hennar sterkustu fylgis-
•Uenn, eru ekki nógu sterkt
Qé vinsælt afl til þess að
| aÖ templarar fá árlega f
240,000,00 f járfram- |
lag frá ríkinu? 1
| að áfengisvamarráð fær I
læpa milljón króna |
| frá ríkinu? §
«■ a
| 40 ekkert starf liggur 1
eftir þessa aðila I
uema kvittanir fyr- 1
iv upphæðunum? 1
Ollllll
■iiiiiiiiinaii|||l|l
iiiiiiiiiiiiiiiiniiii
njóta stuðnings í pólitískum
átökum. Kemm’ þetta skýr-
ast í ljós á sjálfum fram-
boðslista þeirra, sem þeir
kalla lista óháðra bindindis-
manna, þar sem ýmsar
skrautf jaðrir em teknar úr
hattkúfum gömlu stjómmála
flokkanna og aðrir nytsamir
sakleysingjar notaðir sem tál
beita. Þá má ekki gleyma
yfirlýsingu stórtemplars,
Benedikts Bjarklind, að Regl
an á Islandi bjóði ekki fram
þennan lista né styðji hann á
nokkurn hátt.
Þrátt fyrir þessa yfirlýs-
ingu er Nútíminn málg. templ
ara látinn birta mynd af fram
bjóðendum og lesendur hvatt
ir til að styrkja þá í vænt-
anlegum ikosningum. Blað
þetta er þó gefið út af Stór-
stúku íslands og hún nýtur
styrks af opinberu fé og ým-
issa annarra fráðinda. Svo
kalla templarar þetta lista ó-
háðra bindindismanna.
Sannleiikurinn er bara sá,
að hér er bezt lýst starfsað-
(Framh. á bls. 4)
Jón Gunnlaugsson og
Sverrir Jónsson, voru
heldur niðurlútir og viður-
kenndu að templarax hefðu
yfirleitt af heldur liitlu að
státa og f jármálin væru ekki
eins aðgengileg og opinber
og vera ætti. Til dæmis birt-
ust ekki reikningar milljóna-
hallarinnar 'Við Fríkirkjuveg
og Gúttó í skýrslu Stórstúk-
unnar, eins og vera bæri og
fáir vissu hver afraksturinn
væri og í Ihvað hann færi.
Sömuleiðis færi félagsmönn-
um Reglunnar sífækkandi og
hún ætti æ erfiðara um vik.
Sögðu þeir félagar lang-
flesta templara mjög and-
viga þessu sprengiframboði
og mundu þeir vinna gegn
því af alefli.
Jón Gunnlaugsson átti þó
mest í vök að verjast á fund
inum þar sem faann mun
vera í stjóm Elliheimilisins
GRUND. Var faonum gerð
grein fyrir afstöðu stjórnar
bæjarfélagsins til þessarar
|lllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll|lllllllll!llllllllllllllllll||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Em EITT FJAR-I
SVIKAIUALIÐ? |
Haft er fyrir satt, að komizt hafi upp um gífur- |
legt fjársvikamál í Reykjavík og sé þekktur borgari |
valdur að því. Fjárhæðin er sögð nema milljónum |
króna og miklum erfiðleikum bundið að fá botn í |
reikningshaldið og af ýmsum talin ráðgáta hvemig |
viðkomandi hafi tekizt að sóa jafn miklu fé. Sagt 1
er að ekkja nokkur, sem umræddur maður hafði fjár- 1
mál fyrír, sé rúin stóreignum sínum og fjármunum; |
cinn bankinn sé milljóninni fátækari og þó nokkur f
fyrirtæki eigi um sárt að binda. |
Ný Vikutíðindi munu reyna að fá gleggri upplýs- |
ingar um þetta mál ef þess er nokkur kostur og |
skýra lesendum nánar frá því. Maður þessi, sem sagð |
ur er vera valdur að f járdrættinum, á að liafa komizt |
í kast við lögin áður með líkum hætti, en hafa síðan I
haft mjög gott orð á sér og þess vegna munu margir |
hafa orðið steinhissa á þessu ráðslagi hans og vart f
trúað að svo væri komið. I
111; i ii 111 b i: i iii ii i iii i i
lllllllllllllllllllllllllllllli
Mlllllllllllllllllllllllllllllllllllli
Kommar stórtapa fylgi
RfitósadineSEai' ná uiadis'löliUEitam —
Hannilfcalistar sámáuægllir
Óskapleg heift er imian
Alþýðubandalagsins vegna
uppstillingarinnar á lista
þess. við borgarstjórnarkosn-
stofnunar, sem styrkt er með j ingamar í Reykjavík. Sjá nú
hundruðum þúsunda fcr. ár- margir fylgjendur bandalags
lega, og Jón spurður einarð- ins, að Rússadindlarnir hafa
lega að því, hvort stjórnar-
meðlimir væru hafðir með í
ráðum með ákvörðun um
dagpeningagjald vistmanna
og innfcaup og starfsmanna-
hald almennt.
Virtist sem Gísli væri hér
algjörlega einráður og stjóm
(Framh. á bls. 4)
náð undirtökunum og hyggja
á strandhögg í raðir Þjóð-
varnarmanna með því að
hafa tvo sakleysingja úr
þeirra hópi í finunta og
sjötta sæti á listanum.
Kom að því, sem marga
grunaði, að Hannibalistar
mundu verða undir í barátt-
unni og þeir bræður Hanni-
bal og Rútur yrðu settir til
hliðar strax og henta þætti.
Itök þeirra bræðra eru lífca
orðin harla lítil og þótt Al-
freð Gíslason, læknir, sé í
öðru sæti, er hann aðeins
réttur og siéttur kommúnisti
og faefur alltaf verið. Hann
er einn af mörgum kommún-
istum, sem eru notaðir til
að blekkja sakleysingjana,
sem eiga að trúa því, að það
sóu efcki eingöngu kommún-
(Framh. á bls. 4)
Hvað var í töskunni?
Þegae* herðakýtti maðurinn filjöp inn
í rússneska sendiráðið og kom með
úffroðna Sösku
Gamall og kunnur Vestur-
bæingur hefur sent blaðinu
þessi orð:
„Fyrir nofckrum árum,
klufckan 12,30 um faádegi,
var ég á gangi eftir Garða-
stræti, þegar ég sá allt í
einu koma mann í hendings-
kasti eftir Túngötunni og
stoppa á hominu hjá rússn-
eska sendiráðshúsinu.
Maður þessi var kýttur í
herðum og með tóma sfcjala-
tösku í faendi og skimaði
flóttaiega í fcringum sig. —
Eg komst síðar að því að
þetta var ein af aðalspraut-
um kommúnista hér á landi.
Sajtt að segja datt mér í
fyrstu ekfci í hug, að neitt
væri hér ísfcyggilegt á ferð-
nm, en allt í einu tók mað-
urinn stöfcik miikið að dyrum
rússneska sendiráðsins, og
um leið og faann fcom að dyr
unum var faurðin opnuð og
honum 'hleypt inn.
(Framh. á bls. 4)