Ný vikutíðindi - 01.06.1962, Qupperneq 1

Föstudagor 1. júní
1962 22. tbl. 2. árg.
Verð kr. 4,oo
RflW WD_QSCLD
PYLGIST MEÐ FRÁ-
SÖGN FANGANS
Á LITLA-HRAUNI.
Gestapo-aðferðir
tollheimtumanna
^ommunistar allsráðandi hjá TolBstjóra?
Endurskipuléggja ber skrifstofuhald Toll
s»tjórans í Reykjavík
Fréttirnar um liarkalega
framkomu tollheimtumanna í
garð Ríkisútvarpsins hafa
minnt óþægilega á aðferðir
öestapo-manna á stríðsárun-
U|n. Hér var hvorki mn háa
upphæð að ræða né varanleg
vanskil, heldur menningar-
t*ki, sem liefur verið á fram
færi ríkisins að mikhi leyti
°g' barizt í bökkum. Var ein-
«ngis beðið eftir úrskurði
ráðuneytis mn livort Sinfón-
luhljómsveitinni bæri að
g^eiða söluskatt, sem hún
mun ekki hafa gert og ekki
gert að greiða fram að þessu
en fjárreiður hennar hefur
Ríkisútvarpið haft með hönd
um upp á síðkastið og ann-
azt rekstur liennar.
Þrátt fyrir skilmerkileg
svör forráðamanna útvarps-
ins um hvernig málum væri
háttað, létu starfsmenn Toll
stjórans sig þau engu skipta
og lokuðu einni deild útvarps
ins með lögregluvaldi fyrir
ógoldnum skatti hljómsveit-
arinnar. Vitanlega er hér um
algert lögbrot að ræða og
hefði þeim borið að stöðva
rekstur hljómsveitarinnar
sjálfrar ef svo mikið lá á.
Það er harla ótrúlegt að
bein samvizkusemi hafi hér
ráðið gerðum þessara toll-
heimtumanna. Þetta hefur
margsinnis komið fyrir þá áð
ur að loka i heimildar- og
lagaleysi á röngum forsend-
um. Má minna á að það eru
kommúnistar innan dyra Toll
stjórans, sem ráða þessum
aðferðum og ætti fyrir löngu
að vera búið að taka þá til
rækilegra bæna. Slíkar Gesta
(Framh. á bls. 4)
Undanfarið hefur þessi fagra söngkona, seni er banda
rísk og heitir Mimi Dayan, skemmt gestum Þjóðleik-
liússkjallarans. Hún er liingað komin frá meginland-
inu, þar sem liún hefur komið fram á beztu skemmti-
stöðum, og héðan fer hún til Montreal.
Yfirheyrslur lögreglunnar!
tögreglari gengur freklega út fyrir valdsvið
siif. - Brögðum og hótunum beitt til
að fá játningar!
Gagnrýni á lögreghma er
®tíð nokkrum vanda bundin,
þar eð það er skylda þeirra,
^em skapa almenningsálit að
skerða ekki virðingu borgar-
Engin kæra
Síðast liðið haust birtist
grein í Nýjmn Vikutíðindum,
þar sem fundið var að ýmsu
varðandi hegðun gesta á Hó-
tel Skjaldbreið. Hefur farið
fram rannsókn í málinu, sem
lokið er fyrir nokkru.
I tilefni af því hefur blað-
ihu borizt eftirfarandi bréf
tvá Sakadómi Reykjavíkur,
dags. 17. maí, s I.
,,Hér með tilkynnist yður,
að saksóknari ríkisins hefir.
(Framh. á bls. 4)
ans fyrir lögmn og vörðum
þeirra. En þar með er ekki
sagt að hjá því verði komizt
að víta einstaka rudda, sem
þar bægslast um í skjóli mis
skilins valds og valdbeiting-
ar.
Fyrir skemmstu var fram-
koma iþriggja lögreglumanna
vítt á opmberum vettvangi,
og olli því, að nafnlaus iög-
reglumaður ruddist á dólgs-
legasta hátt fram á opinber-
an' vettvang til „andsvara".
Hafi verið ástæða til svars,
verður það að teljast furðu-
legt agaleysi innan lögregl-
unnar, að ekki skyldi koma
greinargerð frá lögreglustj.
sjálfum eða yfirmönnum inn-
an lögreglunnar, í stað þess-
ara ómerkingsskrifa.
I grein lögregluþjónsins er
reynt að verja það, að lög-
reglumenn skuli vinna störf
sín óeinkennisklæddir. En til
hvers er þá lögreglubúning-
urinn, ef hann torveldar það,
að sakamál upplýsist? Hvers
vegna að hafa lögreglumenn
einkennisklædda? Fylgir ekki
eitthvert vald búningnum,
vald, sem borgaraiklæddur
maður hefur ekki? Hvenær
skyldu lögregluþjónar eftir
þessu vera að störfum? Eru
óeinkennisklæddir lögreglu-
menn, sem í frítímum sínum
stunda dyravörzlu á skemmti
stöðum, ef til viJI í lögreglu-
starfi ? Eru lögregluþjónar,
óeinkennisklæddir úti að
skemmta sér, ef til vill i
starfi?
Lögreglumaður þessi segir
í grein sinni, að vegna „ósam
hljóða framburðar“ hafi yf-
irheyrslur yfir mönnum sem
teknir voru á lögreglustöðina
vegna meintra áfengiskaupa,
tekið alllangan tima.
Hinn almenni borgari get-
ur ekki skorazt undan því að
mæta á lögreglustöðinni að
tihnælum lögreglunnar, en
frammi fyrir lögreglunni get
ur hann skorazt undan því,
að svara spunningum, iþótt
varpað gætu ljósi á meint
sakamál. Það er svo óralangt
frá hlutverki hins almenna
lögregluþjóns að yfirheyra
(Framh. á bls. 4)
Fyrstu vidbrögdin
Staifsmenn Litla-Hrauns óska
rannsóknar vegna ásakana
í þeirra garð!
Yfirfangavörðnrinn á Litla
-Hrauni kom með eftirfar-
andi plagg til ritstjóra NV
og baðst birtingar á því. Ger
um við það hér með:
„Eyrarbakka, 23.5.,1962.
Við undirritaðir fyrrver-
andi og núverandi starfs-
menn Vinnúhælisins á Litla-
Hrauni, snúum okfcur hér
með til hins háa Dómsmála-
ráðuneytis og óskum rann-
sóknar á meintum ásökunum
í garð okkar á misfe-rli í
starfi, sem birtist 1 grein í
blaðinu Ný Vikutáðindi 20.
tölublaði 2. árgangs sem *
nefnist „Bak við rimlana á
Litla-Hrauni“ og jafnframt,
að iblaðið verði látið sæta á-
byrgð svo sem lög leyfa, fyr
ir birtingu slíkra skrifa.
Það má teljast einstakt
blygðunarleysi ritstjóra og
ábyrgðarmanns blaðsins, að
taka sem heimildarmenn,
menn sem ihafa gert sig seka
um afbrot verstu tegundar,
(Framh. á bls. 5)