Ný vikutíðindi - 22.06.1962, Blaðsíða 2

2
NT VIKUTIÐINDI
NY VIKUTIÐINDI
koma út fyrir hverja helgi og kosta 4 kr. í lausas.
Pramkvæmdastjóri: Geir Gunnarsson, sími 19150.
Ritstjóri Baldur Hólmgeirsson, viðtalst. kl. 10—12,
Auglýsingasími: — 17333
Ritstjómarskrifst.: Höfðatúni 2, sími 14856 og 19150.
Prentun og útgáfa: Stórholtsprent h.f., Höfðatúni 2,
sími 19150. — Áskriftargjaid er 150 kr. árgangurinn,
og gr. fyrirfram.
Vinstri
„samvinna46
Tíminn reiðist því nýlega í leiðara, að Þjóðviljinn
skuli véfengja að Framsóknarflokkurinn sé orðinn
næststærsti flokkur kaupstaðanna. Segir þar, að það
sé út í hött hjá Þjóðviljanum, að eigna sér svo og
svo mikið af atkvæðamagni óháðra lista, þótt þeir
hafi lagt lítið til þeirra sumra, eins og á Isafirði
og Ólafsfirði.
Klykkir Tíminn út með því að segja, að þetta sýni
hins vegar, hvemig sé að samfylkja með kommúnist-
um um óliáða lista, og ekki muni Jietta örva til slíkt
samstarfs í framtíðinni.
Við skulum vona að hugur fylgi máli. Við skulum
vona, að Eysteinn Jónsson og félagar hans séu ekki
svo ábyrgðarlausir tækifærissimiar, að þeir láti glepj-
ast til að vinna með þessum erlendu leppum i einu
eða öðru, jafnvel þótt þeir geti þannig skapað sér
einhverja valdaaðstöðu í bili.
Framsóknarmenn ættu orðið að vita það af reynsl-
mmi, að það er skammgóður vermir að pissa í skóna
sína. Og þeir mega ekki ganga svo langt í stjómar-
andstöðu sinni og pólitík yfirleitt, að þeir gangi í lið
með óvinum íslenzka lýðveldisins. — g.
Hvislingar
og kvislingar
Sellur kommúnista hér í borginni hafa löngum ver-
ið útungunarstöð allskonar óhróðurssagna um and-
stæðinga sína, sem hvíslað er manna á meðal. Þeim
hefur með aðstoð Þjóðviljans oft tekizt að ganga af
mönnum því nær ærulausum með slíkum hvíslsögum,
og mætti jafnvel nefna dæmi því til sönnunar.
Það mega allir andstæðingar kommúnista eiga von
á slíkum laumusögum, einkum þeir, sem sellufélagamir
óttast mest.
En mikið má það vera, ef þessum íslenzku Kvísl-
ingum, Moskvukommum, verður ekki hált á slíkum
bardagaaðferðum. Þær koma fyrr eða síðar niður á
þeim sjálfmn.
Menn kunna að liafa gaman af að einiiver sigri
með óheiðarlegum aðferðum í svip, en þeir fyrirgefa
honum ekki í lijarta sínu og treysta lionum ekki fram-
ar. Þess vegna eru slíkar bardagaaðferðir ekki til
heilla, þegar til lengdar lætur. — g.
Fyrstu árgangarnir
koma tii mín. •.
segir Sigmar í Breiðfirðingabuð
— Eg býst við, að við séum orðnir
fullgamlir til að okkur verði boðið upp
í dömufrí, sagði Sigmar Pétursson við
okkur um leið og við snöruðumst inn
í danssalinn í Breiðfirðingabúð á laug-
ardaginn var, og auðvitað glumdi við
dynjandi polki, meðan við höskuðum
okkur inn gólfið til að fá okkur borð,
rabba saman — og horfa á unga fólk-
ið sikemmta sér.
— Fyrstu árgangarnir, þessir, sem
eru að byrja í skemmtanalífinu, koma
nefnilega til mín, segir Sigmar, þegar
við erum búnir að koma okkur fyrir.
Og nú hefur mér heppnazt algjörlega
það, sem ég ihef alltaf verið að berjast
fyrir að koma á hérna í Breiðfirðinga-
búð, að halda óþvingaðar skemmtanir
án áfengis, þar sem aliir skemmta sér.
Og þetta eru engar ýkjur hjá Sig-
mari. Það er hðið á kvöldið, og reynsla
okkar af öðrum stöðum sú, að slagsíða
sé 'komin á mannskapinn, en hérna eru
stúlkurnar áberandi snyrtilegar, og
ungu herrarnir prúðir og áhugsamir í
dansinum.
Stebbi með eina blómarósina á gólfinu
í Breiðfirðingabúð.
— Það er fóikið fyrst og fremst,
sem skapar andrúmsloftið, heldur Sig-
mar áfram, ef til vill á starfsfólkið
upptökin, en gestirnir laga sig fljótlega
eftir því.
Og samhentur virðist hópurinn vera.
Kannske kannast flestir inni við hina,
mikið er brosað — og mikið er sungið.
— Við þurfum ekki að hafa söngv-
ara, segir Sigmar kampakátur, eins og
þú heyrir.
Og það er svo sem alveg rétt. Hljóm-
sveitina skipa þeir Árni ísleifsson, pí-
anó, Guðni Guðnason, harmónika, og *
Þorsteinn Eiríksson, trommur. Rétt í
þessu lýkur dansinum, og dansstjórinn,
Helgi Eysteinsson, tilkynnir að næst
komi Ofnasmiðjuvalsinn. Og af því við
könnumst við lagið, en höfum ekki
heyrt þess getið í sambandi við tólfta,
ellefta eða aðra nafnfræga lagasmiði,
leitum við upplýsinga.
— Jú, þetta lag er tileinkað strákun-
um í Ofnasmiðjunni. Þeir eru ér oft.
— Heyrðu annars, þið verðið að taka
mynd af honnm Stebba, úr því þið er-
uð með myndavélina á lofti.
Og hver er Stebbi, og hvers vegna
mynda Stebba?
— Eg heiti Stefán Breiðfjörð, og ég
er víst einn fyrsti gesturinn hjá hon-
um Sigmari, þegar hann byrjaði fyrir
fjórum árum, og hef alltaf komið hing-
að síðan. Fer ekkert nema hingað. Og
stunda mína vinnu upp á hvern ein-
asta dag. Tíu og hálfan tíma.
Og Stefán gefur sér ekki tíma ti’I
að segja okkur fleira, enda bíður bans
forkunnarfögur yngismey úti á gólf'
inu, og um leið og hann hendist af
stað i hraðan polka smellir Ijósmynd-
arinn á þau.
. — Já, nú er sumartíminn genginn
í garð, segir Sigmar spekingslega, rétt
eins og hann hafi ekki gert sér Ijósan
næðinginn úti, og þá er allt miklu ró'
legra. Eg ætla að hafa opið sex daga
í viku í sumar. Á mánudögum spilum
við bridge. Það er venjulega tvímenn-
ingskeppni með verðlaunum. Á þriðju-
dögum eru gömlu dansarnir til ’hálf'
tólf. Á miðvikudögum er svo félagS'
vist, parakeppni, en það er nýtt fyrír'
ísleifsson, píanóleikari.
komulag, sem ég fann upp sjálfur og
er sannfærður um að á eftir að ná vin-
sældum víðar en hér. Á fimmtudög’Uh1
er svo Bingo, og stjórnar Magnus
Fjeldsted því. Á föstudögum er lokað,
en á laugardögum eru gömlu dansarn-
ir til tvö — og á sunndögum eru svo
gömlu dansarnir til eitt.
Ung stúlka á gulri peysu hlanumar
sér 1 kjöltu Sigmars, rétt eins og hun
hafi einkaleyfi á að sitja svo þægHe£a'
Við tökum hana tali:
— Það er alltaf svo samhentur hóp-
ur ihérna rnn að skemmta sér. Það er
aldrei of fátt eða of margt.
Og svo er hún lífca flogin út á gólf-
ið. Hérna má enginn vera að því aö
úthella hjarta sínu yfir blaðasnápa-
Hérna er líf og fjör. Ójú, Sigmar er
ekki búinn að yfirgefa okkur ennþa-
enda þótt það sé komimn fiðringnr
hann:
— Þarna sjáið þið merkisborð, strák-
ar. Þarna varð ein trúlofun til. Þið sja-
ið, að ég hef örlög margra í hendi mel-
Þær eru ófáar brúðkaupsveizlurnaU
sem ég hef fengið út á staðinn • • •