Ný vikutíðindi - 13.07.1962, Blaðsíða 5

5
NT VIKUTlÐINDI

N O R Ð R I:
SÍS eflist á viðskiptum við Sjálfsfæðis-
menn — Yfirskin og óheilindi þeirra
óskiljanlegt fyrirbæri
KÍKIÐ í RflKINU
Stærsta fyrirtæki á íslandi er Sam-
band íslenzkra samvinnuféiaga, skamm-
stafað SÍS, eins og öllum er kunnugt.
Það er eign kaupfélaganna, sem teygja
sig um allt land. Velta þess á s.I. ári
mun hafa verið um hálfur annar millj-
arður króna og er þá velta dótturfyrir-
taekjanna ekki meðtalin, en trúlega nem
ur velta þeirra hundruðum milljóna kr.
Þessi irisastofnun er sannarlega þyrnir
í augum einstaklinga, sem eru almennt
á móti samvinnurekstri og styðja ein-
staklingsframtakið af alefli. En það er
nú einu sinni frjáls verzlun í landinu,
eins og það er orðað, og allir mega
verzla 1 hverri mynd, sem þeir óska
sér, þó innan viss ramma.
SlS er þegar orðdð einskonar ríki í
rífcinu og eflist með hverju ári. Víða
erlendis er það talið harla óheppilegt
að fyrirtæki geti orðið svo stór miðað
við stærð þjóðfélaga og efnahag þeirra,
en (hér er það látið afskiptalaust, enda
eru hér fleiri auðfélög og verzlimar-
samsteypur, svo sem Sölumiðstöð hrað-
frystihúsanna, Landsssamband ís-
lenzkra útvegsmanna, Sláturfélag Suð-
urlands, Islenzkir aðalvenktakar, Verzl-
unarsambandið og nokkur önnur.
KALDHÆÐNI ÖRLAGANNA
Aðeins nokkur bæjar- og ríkisfyrir-
tæki nálgast veltu fyrrgreindra fyrir-
tæfcja og tveir eða þrír einstafclingar.
Þó er ekkert þeirra í námunda við SlS,
sean, eins og fyirr greinir, eflist með
hverjum degi. Það má segja, að SlS
sé bakhjarl Framsóknarflökksins, enda
allir framámenn þess kunnir Pramsókn-
armenn. Það er ekki víst þess vegna,
sem Sjálfstæðismenn bölva SlS í hvert
skipti, sem á það er minnzt, og telja
það vondan félagssfcap.
Þó verður það að segjast, að ekkert
fyrirtæki í landinu gefur jafn góða þjón
ustu almennt og SlS, enda verzla senni
lega fleiri Sjálfstæðismenn við það og
dótturfyrirtækin, en Framsóknarmenn,
sem ef til vill sjá um arðinn í stað-
inn.
Það er því kaldhæðni örlaganna, að
vöxtur og velgegni SÍS er ávöxtur af
verzlun Sjálfstæðismanna við það og
má eiginlega segja, að þeir hafi í engu
verið þar sviknir í einu eða neinu,
heldur verið ánægðir með viðskiptin.
ALLT FRÁ SÍS
Samt mega þeir aldrei heyra minnzt
á SlS og margir þeirra bókastaflega
umhverfast ef þeir heyra nafnið. Þess-
ir sömu menn hafa samt keypt sinn
Chevrolet eða Opel hjá SlS, tryggt
hann hjá Samvinnutryggingum; keypt
á hann benzínið hjá ESSO og Iáta
smyrja hann þar, flutt vörumar inn
með sambandsskipum, selt fcaupfslög-
unum vörumar og sent krafcfcana á
Samvinnuskólann. Svo fara þeir í, sum-
arfríinu upp í ÍBifröst af því að það'
er eina hótehð úti á 'landi, sem þeir
fcunna við sig á, nema ef vera kynni
Hótel KEA á Akureyri, ef þeir eiga
leið til Mývatns og Ásbyrgis.
. Þessa reiðu menn vantar ekkert
nema arðinn, sem KRON hefur ekki
getað greitt þeim út í mörg ár, en þeir
eiga þá ibara eitthvað í varasjóði þess
í staðinn, sem greiðist að vísu ekfci út
fyrr en þeir em dauðir, ef það þá
gleymist ekki að innheimta hann.
FRAMSÖKNARMENN HLÆJA
Þetta em sem sagt heilindi Sjálf-
stæðismanna í áróðri þeirra gegn SlS.
Sjálfir em iþeir verstir, eða öllu held-
ur beztu viðsfciptavinir höfuðóvinarins.
Margir kunna að efast um sammleiks-
gdldi þessarar frásagnar, en þeim til
hugarléttis skal á það bent, að ráð-
herrar Sjálfstæðisflokksins afca á bif-
reiðum keyptum hjá SlS, Thorsaram-
ir tryggja bílana hjá Samvinnutrygg-
ingum, flestir heildsalanna fcaupa bif-
reiðamar og heimilistækin hjá SlS og
t. d. Eggert Kristjánsson, heildsali,
keypti þar þrjá bóla í einu í fyrra.
Og á meðan sjálfstæðismenn rengja
sig á útþenslu Sambands íslenzkra sam-
vinnufélaga, hlæja Framsófcnarmenn að
þeim og (klæjar í lófana.
Nor ðri.
■lllllllllllllHIHIIIII/IIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIlllll'l'1,11,11,H,|ll||,II,||i||Il|||||l„IHII|IU|||l|lll,IIIMIIHIIIIIIII,IIIMIIHI1IM|l'll|,l||||,liIiiii|,||,||l||,||,II,iHMIIHIIIIHII»llltlllHH»»
iendum fangelsum?" Guð-
Litla-Hraun -
(Framh. af bls. 1)
Guðmundar í þessum efnum
kemur ef til vill bezt fram,
Þe§'ar hann skorazt undan
Í>ví að svara þessari spum-
Steingríms: ,,Var það
vegna fyrri starfsreynzlu yð
ar’ reynzlu af sakamönnum
°g föngum sem lögreglumað-
Ur’ &ð mælt var með yður í
J^tta starf?“ Guðmundur
svarar: „Starf lögreglu-
Qianna hlýtur að byggjast
mikið á því að eiga viðskipti
°g samslcipti við væntanlega
f^nga og skjmdifanga ... “
Það er nú það!
Bkki vill Guðmundur við-
unkenna að einhverjir fang-
anna séu hreinir geðsjúkhng
ar- Hins vegar telur hann
vera algengt dæmi um stund-
artruflun, sem væri meira
Fljúgum hringflug
Reykjavík nágrenni
sunnudag — 20375.
EnniT(;niur
Hólmavík, Gjögur
Hellissand, Búðardal
Stykkishólm — 20375.
Ferdist
aldrei
án
ferda
slysa
tryggingar
^LMENNAR
kvæmni. En hvað ségir einn |
fanginn, þegar Steingrímur |
spyr hann. Hann segir orð- §
rétt: „Eitt finnist mér galli. |
Tel ófært að láta sæmilega |
vitiboma menn og hreina |
fávita vera undir sama þaki. |
Vinnuhælið ætti að skiptast |
í deildir manna sem finna sig |
seka gagnvart þjóðfélaginu.“ |
Þessi setning hefur fcomið |
óþægilega við yfirfangavörð- |
inn, því 'hann skipar nú fang |
anum út og hvíslar að Stein- ?
grími: „Þessi má ekki |
smafcka vin. Það er allt í |
lagi með hann, þegar hann i
er allsgáður. Hann fer úr |
sambandi þegar hann drefck- |
ur.“ Hvað kom Steingrími |
þetta við? Eins og hann fcann |
ist efcfci við fangann, þar sem |
þeir unnu saman á Vellin- |
um? Var yfirfangavörður- |
inn ef til vill að drótta því |
að fanganum að hann væri |
efcfci allsgáður og þess vegna |
efcki tákandi marfc á þessum f
ummælum hans? Eða hvað §
um bruggið, sem á var |
minnzt í viðtalinu?
Það er spuming hvort |
nofcfcurt mark sé takandi á |
þessum Guðmundi Jóihanns- |
syni, enda margsinnis tví- f
saga í þessu dæmalausa við- I
tali. Eða hvað sfcyldi Bjarni |
Benedifctsson, dómsmálaráð- |
herra, segja við þessari stað :
hæfingu hans: „Sumir, sem |
hafa verið dæmdir hingað, |
birtast hér aldrei.
Það er furðuleg bið á því. |
Dómurinn virðist látinn fyrn |
ast og gleymast einhvern veg |
inn.“ |
Þetta er talsvert sver biti |
fyrir dómsmálaráðheirann 1
að kyngja, og hvað skyldi |
hann segja við eftinfarandi |
svari yfirfangavarðarins, þeg |
ar Steinigrímur spyr hann: |
„Þeir fá sem sagt heimsókn- |
ir frá feonum sínum og „vin- |
fconum“ — hvar íhittast |
þau?“ Og Guðmundur svar- 1
ar: „I ildefunum — hver hef- |
ur sinn fclefa."
Ný Vikutíðindi spyrja nú: |
Var það efcki Bjami Bene- §
difctsson, sem fyrirskipaði |
eitt sinn, að fangar mættu .=
ebki vera einir með fconum |
sínum ov „vinfconum" í Mef- |
unum? Var ekfci orsökin sú, |
að feonur þeirra og „vinfcon- |
ur“ höfðu orðið vanfærar |
meðan á fanfravist þeirra |
stóð og orsakarinnar að leita |
til samvista þeirra í fangeis- f
inu? Hvers fconar fangelsi -
er hetta eip-inlega?
Það er margt. fieira. fnrðu-
ílif*crt ."fn :kerrvn’" Íyuro í l-i'vo'Vi
viðtali við
o«r eft.irfarandi okiM hvað
sízt eft; r+oktarvor* n "t. • iStetn
oTÍimuT’ pr>vr: ..Þarfnast efcki
Hrauuið s^rstaks fangelsis-
prests eins og tíðkast í er-
mundur svarar: „Ef um sál-
fræðing væri að ræða, hann
ráðinn bingað, mundi hann
leysa það verk af hendi, að
styrkja hið andlega hjá
manninum. Það ætti að
nægja."
Svo mörg em þau orð.
Maður, sem aldrei hefur
kynnt sér fangavarðarstörf
né refcstur fangelsis, virðist
vera fær um að ákveða hvað
föngunum ihæfi bezt og með-
al annans það, að ekM þunö
þeir á uppörvun og uppbygg-
ingu trúarlífs að halda. Það
er ekM furða, þótt hann slái
því fram, óhugsað, að „refs-
ing sé efcki fólgin í meðferð
á föngunum."
........................................................................................................iiiiiiiiiiii„iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiimiiiiiimmmiiimmi«iiiniiiiimii imihimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiihi.ii.i,...