Ný vikutíðindi - 17.08.1962, Page 1

Þórscafé - Blettur
ó skemmtanalífinu
»VíniaUs« skrílstaður
^Yraverðir — Ölæði í
^ veitingium
í blaðinu hefur nokk-
Verið rætt um fruntalegt
Uð
^tterni þeirra, sem settir
ufa verið til að gæta laga
réttar. Hefur fram að
j*essu aðallega verið fjallað
lögregluþjóna í starfi.
tir þeim upplýsingum, sem
,fð hefur fengið, mun ekki
i ur vera ástæða til þess að
Qða á atferli ýmissa þeirra
gegna dyravarðarstörf-
j1*11 ú ýmsum skemmtistöð-
borgarinnar, og eru þó
°kkrir beinlínis iUa þokkað-
af þessum sökum.
það aðaillega einn sam-
^Uaustaður, er öðrum frem-
^ er nefndur í þessu isam-
hinn f jölsóttasti af vín
stöðunum svonefndu,
Þó er í þessu tiMelli hið
^ygðunarlausasta -rangnefni.
^ar er ölvun og siðleysi í al-
j og væri sannar-
ihugunarefni, hvem rétt
kur staður á á sér í
eöuntanalífi borgarinnar.
Hér er um að ræða Þórs-
e hið illræmda, sem því
Rændu dbkki
®tnn leikflokkanna,
sem í sumar hafa lagt
,eið sína um landið,
mhn hafa getið sér held
lélegt orð í plássi
ehiu á Vestfjörðum;
ekki þó fyrir frammi-
stöðuna á sviðinu, að
f^St er. Mun förufólkið
^afa rænt felgu og hjól-
arða undan bifreið áð-
!'r en það yfirgaf pláss-
1 > og eigandinn orðið
að heimta eign sína af
Peim aftur með lögreglu
aðstoð.
Er urgur í mönnum
vestra útaf þessu.
— Hrottalegir
salnum — Okur
aðeins hefur sloppið við um-
tal og umskrif, að gestir
þess húss vita nokkurn veg-
inn að hverju þeir ganga, er
þeir stíga þar inn fyrir dyr.
Hrottaskapur og þjösna-
háttur dyravarða, okur á
veitingum, áreitni drukkinna
gesta — þetta eru ekki frétt-
næmir hlutir á þessum stað.
Blaðið hefur 1 höndomum
hroðaiegar lýsingar manna,
sem á þennan stað hafa kom
ið. Af minnsta tilefni, eða
engu, var snúið upp á hand-
ieggi þeirra, gripið heljar-
töikum um ikverkar þeirra,
iþeim 'hent niður stiga og út,
og voru þar að venki dyra-
verðir staðarins, sem öðrum
stundum klæðast einkennis-
búningi lögreglunnar.
Þessar alvarlegu kvarfcan-
ir beinast fyrst og fremst að
tveim dyravarðamia, þeim
Hallgrími Jónssyni og Jóni
Péturssyni. Þykir Iiáttalag
þeirra hið fruntalegasta, er
þeir þykjast hafa ástæðu tU
að leggja hendur á menn,
enda þótt þeir séu báðir hin
mestu prúðmenni í fram-
komu að öðru leyti.
Á fáum skemmtistöðum
borgarinnar mxm ölvun meiri
en einmitt á þessum stað
þrátt fytrir vínleysisskiiyrðið,
sem staðurinn er bundinn.
Inn á slíikan stað má ölv-
aður maður alls ekki fara,
né neyta áfengis, né hafa á
brott með sér, hafi það ver-
ið af ihonum tekið.
Aht þetta er margbrotið á
(Framh. á bls. 5)
Lögreglan stöðv
ar ökufanta
Lögreglan hefur hafizt
handa gegn ungu ökuþórun-
um, sem stundað hafa kapp-
keyrslu á götum borgarinn-
ar. Þegar hafa þó nokkrir
náðzt og hlotið dóm fyrir at-
hæfi sitt, en nokkuð hefur
sljákkað í öðrum.
Lögreglan á hrós skilið
fyrir þessa athafnasemi sína.
Það hefir verið óhugnanleg
sjón að sjá þessa unglinga á
igljáfægðum gnýförum
spretta úr spori á jafnvel
þrengstu götum í ofurkappi
hvert við annað.
I þessum efnum sem fleirum
er heppilegast að byrgja
brunninn áður en bamið er
dottið ofan í hann, og „benz
ínið í blóðinu“ á krakkaflón-
um þessum, strákum jafnt
sem stelpum, hefði jafnvel
getað æst þau til óhæfu-
verka, svo mikill sem ákafinn
var hjá sumum að sýnast
ekiki minni en aðri-r á
,, skruggukerrunum! ‘ ‘
Það mun nú afráðið að gera kvikmynd eftir söngleikn-
um „My Fair Lady“, og það er bandaríska leiklionan
Audrey Hepburn, sem fer með hlutverk Elizu. Leikarinn
í hlutverk Higgins prófessors mun ekki ráðinn enn, að
því er við bezt vitum.
Tjaldstæði á 1500 krónur
iíalmannstungubændur okra
á ferðamonnum
Það færist mjög í vöxt að
menn noti sumarfríin til
veiðiferða. Eru allar laxár
fullskipaðar og allur fjöldinn
verður að láta sér nægja að
komast í silungsveiði, sem
er þó orðið harla erfitt líka-
Mjög hefur verið sótt á Arn
arvatnsheiði síðustu árin og
virðist það vera orðið hefð
að kaupa veiðileyfin hjá
þeim bændum í Kalmans-
tungu, sem selja nú orðið
leyfið á 200 krónur fyrir
daginn. Þó á Kalmanstunga
tiltölulega lítið veiðisvæði á
heiðinni miðað við önnur
býli þar efra, en haft er fyr-
ir satt að þeir bendi jafnvel
á svæði, sem þeir hafa enga
heimild til að veiða í.
Veiði er líka ákaflega mis
jöfn þar eins og annarsstað-
ar og fremur dauflegt að
veiða þar um slóðir eftir alla
þá fyrirhöfn, sem kostar að
komast þangað. Það er því
fremur svlðingslegt að selja
I þessi veiðileyfi dýrum dóm-
um, og varla verður sú þén-
usta þeim Kalmanstungu-
bændum til góðs.
Og það eru ekki aðeins
veiðileyfin, sem beir selja
i dýrt þessir Gyðingar. Fræg-
(Framh. á bls. 5)