Ný vikutíðindi - 28.09.1962, Blaðsíða 3

NY VlKUTlÐINDI
3
Kaflar úr vörn
»Brunamálsins«
Hér fara á eftir kaflar úr
Vörn Arnar Clausen, hdl.,
er blaðinu fannst rík ástæða
töl að kæmi fyrir almennings
s.jónir, enda þótt það sæi
ekki fært að birta vörn-
•öa í heild, sökum rúmleys-
is.
Há af ltöflum þessum ljóst
Verða, að því fer víðs fjarri,
ekki hafi verið „reynt að
^ana stoðum undir“ ásakan
ir Þær, er blaðið birti á liend
»r slökkviliðsstjóranum.
í^að skal tekið fram, að
ðlaðið birtir kafla þessa án
^njnráðs við lögfræðinginn,
e»da ekki venja í slíkum mál
UlT|, og höfum við það eitt
°kkur til afsökunar, að okk-
fannst vörnin eiga brýnt
er|ndi til lesenda blaðsins til
glöggvunar á málinu.
. ^ upphafi varnarinnar ger-
Verjandinn þær dómkröf-
llr> ..AÐALLEGA, að ákærð-
Ur Verði algerlega sýknaður
ff öllum kröfrnn ákæruvalds
j»s í málinu“ auk málsvarnar
Jauna, „TIL VABA, að á-
. r®i verði aðeins dæmdur
* yægustu refsingu, er lög
eimila, auk þess sem hann
yerði algerlega sýknaður af
V* bótakröfum í málinu.“
J.TIL ÞRAIJTAVARA er
, raf izt stórlegrar lækkunar
*>ota,“
stjóranum- Var krafizt rami
sóknar á brunavömum vall-
arins, svo og starfi slökkvi-
liðsins, og skorað á slökkvi-
Iiðsstjórann að svara og bera
af sér ádeilurnar. Ekkert af
þessu hafi verið gert.
Síðan segir orðrétt:
„Eftir margnefmdan bruna
fór fram rannsókn af hálfu
rannsóknarlögreglunnar,
eins og venja er í slíkum til-
fellum.
1 skýrslu Magnúsar Egg-
ertskonar, varðstjóra, um
ibrunann segir m. a. á bls. 6
neðarlega, að það virðist eng
inn vafi, að orsök íkveikj-
unnar hafi verið sú, að
neisti frá rafsuðu hafi kom-
izt ofaní benzíngeyminn á
snjóplógnum og kveikt í benz
ínuppgufun í honum og vald
ið sprengingimni (sem síðar
olii brunanum). Vafalaust
virðist, að ekkert lok hefur
verið á stútnum á benzín-
tanknum, o. s. frv. ...
1 sömu skýrslu, bls. 5, seg
ir Magnús eninfremur, að
Guðmundur slökkviliðsstjóri,
er var viðstaddur, þegar
rannsókn iþessi fór fram,
hafi tjáð honnm (Magnúsi),
að hann hefði fyrir Iöngu
veitt því eftirtekt, að ekk-
ert lok var á benzíngeymi
þeim, sem kviknaði í. Fyrir
nokkm síðan kvaðst hann
um er skýrt tekið fram, að
slökkviliðsstjóranum í hverju
umdæmi beri að hafa eftirlit
með branavörnum og annast
um, að þær séu í samræmi
við lögin og reglugerðir þar
að lútandi.
I 10. gr. nefndra laga eru
ákvæði um meðferð á eldi,
ljósum, eldfimum efnum o.
fl. I 2. mgr. 10. gr. era á-
kvæði um það, sem er með
öllu bannað. í>ar segir orð-
rétt í 2. tölulið: „Að bera
kerti eða lampa, sem ikveikt
hefur verið á og eigi er
byrgður í öraggu ljóskeri,
glæður eða annan eld, nema
í lokuðum járnkassa, um
fjós, fjárhús, hesthús, hey-
hlöður, vinnustöðvar eða um
aðra staði, þar sem mikið er
fyrirliggjandi af heyi, hefil-
spónum, eða öðrum eldfim-
um efnum Ennfremur að
reykja tóbak eða kasta þar
frá sér logandi eldspýtu,
vindli eða vindiingi með glóð.
Sérstaka aðgæzlu skal hafa
þar, sem geymdar eru bif-
reiðar eða aðrar vélar, sem
nota benzín eða annað eld-
fimt efni.“
1 37. gr. sömu laga segir
orðrétt: „Nú kemur í ljós
við réttarrannsókn, að sýnt
hefur verið óleyfilegt hirðu-
leysi um atriði, sem skylt er
að gæta eða eru bönnuð í
lögum þessum, og skal við-
komandi þá látinn sæta á-
byrgð, eftir því sem málefni
þykja standa til.“
Eg tel, að fyrir liggi ó-
yggjandi sannanir um
hirðuleysi slökkviliðsstjór-
ans varðandi þetta atriði,
og bið dómarann að hafa
þetta í huga, er hann kveð
ur upp dóm í máli þessu,
enda þótt ákæravaldið
hafi ekki séð ástæðu til
málshöfðunar gegn slökkv
iliðsstjóranum út af því,
en höfðar í stað þess op-
inbert mál eftir kröfu
slökkviliðsstjórans gegn
umbj.m. fyrir að benda á
hirðuleysi hans í blaði
sínu.“
Næst segir í vöminni frá
atviki, er fyrir kom á Rvík-
urflugvelli í sambandi við
það, er sjúkraflugvél Björns
Pálssonar, hlekktist á í lend-
ingu, en ýtarleg frásögn af
því birtist hér í blaðinu á
sínmn tíma, en störf slökkvi-
liðsins í það skiptið, voru
kærð til flugmálastjóra, svo
fráleit þóttu þau.
Síðan segir orðrétt:
„1 ákæraskjalinu, svo og í
kæra slökkviliðsstjórans, er
lögð mikil áherzla á þann
þátt ummæla blaðsins, að
tjara mimi hafa verið á
vatnsgeymum flugvallarins.
Það er staðreynd, að Rvík-
urslökkviliðið náði ekki vatni
úr nefndum vatnsgeymum,
er það var reynt- Enda þótt
talið yrði sannað, að vatn
hafi verið á geymunum, er
bruninn mikli varð, verður
ekki komizt fram hjá þeirri
staðreynd, að tjara var
geytmd á nefndum vatms-
geymum í a.m.k. 3—4 ár,
með vitund og a.m.k. þegj-
andi samþykki slökkviliðs-
stjórans, Guðmundar Guð-
mundssonar, sbr. framburð
hans sjálfs hér fyrir dómin-
um, svo og framburð vitn-
anna, Guðna Jónssonar (bls.
5, endurrit) og Hilmars Berg
steinssonar (bls. 6—7, end-
urrit) •
Á þeim tíma, sem tjaran
var geymd á geymunum, var
Guðmundur slökkviliðsstjóri,
og á þeim árum var stöðug
umferð flugvéla um völlinn,
bæði i innanlands- og milli-
landaflugi.
Svo heppilega vildi til, að
enginn stórbruni varð á flug
vellinum á þeim árum.
Ábyrgð slökkviliðsstjór-
ans var þó hin sama, og af
þeirri ástæðu tel ég ekki
skipta máli til réttlætingar
ummælum blaðsins, á hvaða
tíma tjaran var á tönkunum.
Eg tel því, að fráleitt væri
að dæma umbj.m. til refsing-
ar vegna ummælanna um
tjörana.
Þau ummæli eiga fullan
rétt á sér. Heimildarmaður
blaðsins vissi ekki betur en
að tjaran væri enn á tönk-
unum, enda eðlilegur mis-
skilningur, þar sem Reykja-
víkurslökkviliðinu tókst ekki
að ná úr þeim vatni. Heim-
ildaxmanninum var kunnugt
um, að hún íhafði verið sett
á tankana.
Eins og áður segir tel ég
fráleitt að dæma umbj.m.
fyrir ummælin um tjöruna
og með því hvítþvo slöikkvi-
liðsstjórann af allri ábyrgð
Framh. á næstu síðu.
í*á eru talin upp ummæl-
> sem stefnt var fyrir, en
Peirra er nákvæmlega getið
1 Jómsniðurstöðum á öðrum
stað í blaðinu.
Síðan segir, að sýknukraf-
sé fyrst og fremst byggð
Pví> að ummælin, sem
®M*t er fyrir, fari á engan
ait út fyrir þau takmörk,
bhK leyfUeg 8411 1 ^snrýni
aos á opinberum starfs-
»nni, þar eð blaðið hafi ein-
^°hgu bent réttilega á stað-
yndir, sem almannaheill
ef jist, að bent sé á, enda
eftir brunann á Reykja
^nrflugvelli í janúarmán-
v„ si* komið í Ijós, að brnna
°rnum og slökkvistarfi á
^ngvelHnum sé mjög ábóta-
• ant’ °S hafi gagnrýni blaðs
S eingöngu verið ætluð tU
vekja rétta aðila til um-
-U^SUnar um það vandræða-
sfend, sem gæti hæglega
eFðið til þess, að fjöldi
^annslífa færi forgörðum,
lUí eignatjóns. Hafi slíkri
gagnrýni hlotið að beinast að
^luverðu leyti að slökkviliðs
(Guðmundur) hafa tekið eft
ir því, að búið var að breiða
tusku yfir benzíngeyminn.
Litlu ofar á síðunni segir
Magnús ennfremur: „Enginn
veit (og Guðmundur þá ekki
heldur), hve mikið benzín
var á honrnn, þegar íkvikn-
unin varð-“
Því verður sem sagt slegið
föstu, að slökkviliðsstjóran-
um hafi lengi verið kunnugt
um, að opixm benzíngeymir
er á bílaverkstæðinu, þar
sem hann vissi að iðulega
var verið að rafsjóða. Þetta
lætur hann afskiptalaust, og
iþó heldur hann því fram í
grein sinni í Vísi 10. febr. s.
1., að ef eldur kvikni í skál-
um slíkum sem þeim, er hér
um ræðir, þá sé eins gott
fyrir viðstadda að forða sér,
því vonlaust sé að reyna að
slökkva,. þar sem skálamir
hljóti að brenna, eins og
dæmin sýni úr Reykjavík.
í þessu samibandi er fróð-
legt að líta aðeins á ákvæð-
in í lögum um brunavarnir,
nr. 37 frá 1948. I lögum þess
Skólinn tekur til
starfa 8. okfóber
Barnadansar og
börn, unglinga
lengra komna.
samkvæmisdansar fyrir
fullorðna, byrjendur og
Innritun hefst mánudaginn 24. september í
síma 33222 og 38407 daglega frá kl. 9—12
og 1—7 e.h.
Framhaldsnemendur tali við okkur sem allra
fyrst.
Upplýsingarit liggur frammi í bókaverzlunum.
Dansskóti Hermanns Ragnars