Ný vikutíðindi - 02.11.1962, Blaðsíða 3

NY VIKUTlÐINDI

i
Það er mikið um að vera i
Laugarássbiói þessa dagana.
Franskir, að þvi er virðist, kvik
luyndatökumenn hafa brugðið
sér í ferðalag til ýmissa kunn-
ustu skemmtistaða heims og
bregða upp fyrir okkur sýning-
argestum skemmtilegum mynd-
Um af skemmtikröftum og hi-
Fýlum á þessum stöðum.
Þarna er um að rœða sýningu
sem í heild er prýðis skemmt-
Un. Skemmtiatriðin eru eins og
Sefur að skilja talsvert upp og
°fan að gæðum, en öllum er
Þeim það sameiginlegt að veita
manni nokkra, og í einstaka til-
fellum mikla ánægju.
Minnisstæðast verður okkur
grinalriði hljómsveitarinnar
THE NITWITS, sem er sérlega
'rel unnið og. ósvikið grfn frá
upphafí til enda; sprenghlægi-
legt atriði.
Furðulegast er samt atriði
hvalanna. Það er beinlínis stór-
kostlegt að sjá þessi stóru
flykki leika sér svo lipurlega í
vatni og ofan þess, og hiýtui
liggja að baki slíkrar þjálf-
Klúbbiirinn
býöur yfiur gófian mat
og þjónustu. Vinstela
dansmúsik i þægilegum
og smekklegum vlstar-
verum.
Kbíbburinn
skapar yfiur þ& stemn-
ingu sem þir óskifi.
Klúbburinn
mælir mefi sér sjdlfur.
Kiúbburi
rinn
Lækjarteig 2,
simi 35 3 55.
unar ótrúleg natni og stjórn.
Þetta atriðl er snilldarvel unn-
ið, bseði af hendi „skemmti-
kraftanna" og myndatökumann-
anna.
Nektaratriði myndarinnar eru
ekki unnin af þeirri natni og
snilld sem hæfir skemmtimynd
jafn vel gerðri og þessi er yf-
irleitt.
NOKKUR ORÐ
um gamlar myndir, sem okk-
ur finnst ástæða til að taka
upp aftur. Það hefur nefnilegá
komið í ljós, að ýmsir gaml-
ir kunningjar eru lengi i fór-
um sumra kvikmyndahúsanna.
Aðallega mun þarna vera um
að ræða grinmyndir, sem nú
eru aðeins sýndar á þrjú-sýn-
ingum fyrir böj-u, .
Nú er það ^vq, að inann lang
ar stundum til að rifja upp
gömul kynni við skemmtilegu
grínleikarana, eins og Abott og
Costello, Jerry Lewis og Danny
Kay, svo að nokkrir séu nefnd-
ir. En að fara á sýningu með
blessuðum börnunum er hreint
ekki vinnandi vegur.
Við reyndum það á sunnudag-
inn var.
Væri nú ekki hægt að sýna
þessar myndir stöku sinnum á
sýningum, þar sem maður hefði
möguleika til að heyra orða-
skil? Það er ekki að vita, nema
þetta myndi mælast vel fyrir.
Grinmyndir eins og þær sem
voru í tizku fyrir nokkrum ár-
um, eru ekki algengar leng-
ur, — en þær e-iga engu að síð-
ur sina einlægu aðdáendur.
LAUSN A RÁÐGÁTUNNI
A BLS. 7
Prófessorinn trúði ekki Man-
tell vegna þess að hann sagði
að dyrnar é búningsherberginu
sinu hefðu verið lokaðar og að
hann hefði setið fyrir framan
spegilinn við að farða sig, —
samt sá hann Hooper ekki
koma inn i herbergið inn um
dyrnar, sem voru beint and-
spænis speglinum. — Mantell
var kærður fyrir morð, sem
hann var talinn hafa framið af
öfund og afbrýði i garð Hoop-
ers.
3Ea£6xJiSu/L fousúmaóu/i:
PISTILL DAGSINS
HNlFXJRINN I KtJNNI
1 forystugrein Tímans s.I. sunnudag
er fjallað um síldveiðideiluna. Þar er
stungið upp á því að teldn verði upp
tækjatillög til þess að bæta útgerðar-
mönnum upp þann kostnað, sem þeir
leggja í veiðarfærakostnað. En útgerð-
armenn telja, sem kunnugt er, að þeir
greiði svo mikinn hluta tekna sinna í
veiðarfærakostnað að nú sé orðið óhjá-
kvæmilegt að bæta þeim það upp.
Þeir telja aðeins koma til greina tvo
möguleika: Að liásetum fækki eða há-
setahlutur minnki. Þar hefur hnífurinn
staðið í kúnni.
Tillaga Tímans gengur hinsvegar út
á hvorugt af þessu. Það sem Tíminn
leggur til, er að tekið verði upp smá-
vægilegt uppbótasystem til hjáfpar út-
gcrðarmönnunum. Þessar uppbótatillög-
ur Tímans eru ekki nýjar af ná’inni,
þegar um tekjuskiptingarfyrirkomulag
er að ræða, en benda eindregið til bess
að Tíminn hafi ekkert lært og engu
gleymt.
Tíminn bendir réttilega á að nú séu
gelíate''&ftstórar upphæðir í uppbætur
y8g"át^rftf. Það sé því ekki tiltökumál,
þótt, greiddar séu þær 13—15 milljón-
í tækjatillög, sem þarf til að leysa síld-
velðideiluna.
Þetta er lítil upphæð á mælikvarða
l«ess, sem Eysteinn Jónsson hefur lagt
til að greitt verði í tillög og styrki til
hinna ýmsu atvinnugreina. Það hefur
ætíð verið hans aðferð, að leysa tekju-
skiptingarvandamálin á þennan ódýra
hátt.
Þannig var þetta í vinstri stjórninni,
og þannig vill Eysteinn Jónsson og
greinilega Famisóknarflokkurinn hafa
þetta áfram.
En Iítum betur á tillögur Tímans.
Tíminn Ieggur til að teknar verði upp
uppbætur, sem venjulegast eru aðeins
viðhafðar, þegar um tekjuskiptingar-
vandamál er að ræða, sem skiptir alla
þjóðina.
Þetta vandamál skiptir hins vegar að
eins útgerðarmenn og þá tiltölulegu fáu
sjómenn, sem síldveiði á vetrarvertíð
stunda. Til að benda á hið þjóðhags-
lega atriði í þessu máli má benda á
niðurgreiðslur til Iandbúnaðarins, sem
skipta alla þjóðina, vegna þess að þar
er um söluverð innanlands og utanlands
að ræða.
Síldveiðideilan er ekki jafn stór í
sniðum að eðli sínu og uppruna. Þess
vegna væri það að fara inn á efnahags-
kerfi uppbóta og st’ rkja, ef farið væri
að tillögum Tímans. Með því væri aftur
hafið vandræðaástand, sem olli því að
samstarf Framsóknar og fhalds eyði-
lagðist og vinstrj stjórnm sprakk á.
Það getur hver einasti maður sagt
sér, að það sé eðlilegra að síldveiðideil-
an sé leyst með persónulegum samning-
um sjómanna og útgerðarmanna, held-
ur en að ríkisstjómin beiti sér fyrir
lausninni með þvingunarráðstöfunum á
borð við þær, sem beitt var áður en
viðreisnarstjómin kom að völdum.
Með þessu er tekið tillit til nýrrar
tækni og breyttra aðstæðna, en ekki
þess, sem kemur einni ríkisstjóm bezt,
sem sé, að liún haldi völdum fyrir sig
og flokk sinn, vegna þess að það sé
nauðsynlegt fyrir hana sjálfa.. Ríkis-
stjómin stendur og fellur með því, hvað
gert er í samræmi við tímana og breytt
ar kröfur. Og ekkert bendir til þess,
að núv. ríkisstjóm hamli gegn slíkri
lausn. Hún sýnist aðeins vera andvíg
bráðabirgðaúrlausnum í formi styrkja
og uppbótagre’ðslna í því takmarkaða,
óheppilega formi, sem Tíminn leggur til.
KtÍBUMÁLIÐ
Það liggur við styrjöld vegna Kúbu-
málsins. En það hefur oft Iegið við
styrjöld áður, síðan síðari heimsstyj-
öldinni lauk. I þetta sinn eru það Banda
ríkjamenn, sem eiga megin hlutdeild-
ina, en ekki Rússar. Það var líka kom-
inn tími til. Bandarikjamenn höfðu ekki
lengur efni á að láta Rússa hafa það
frumkvæði, sem fylgdi því að fara með
friðinn fram á fremstu nöf, þegar um
það var að ræða að vemda hagsmun-
ina.
Nú hefur Rússum verið skákað, og
á því veltur að þeir geri ekkert það,
sem verði til þess að hefja heimsstyrj-
öld, lílrt og þegar það valt á Bandaríkja
mönnum að hafast ekkert að, þegar
Rússar bældu niður uppreisnina í Ung-
verjalandi.
Það þýðir ekkert fyrir Krúsjeff að
leika friðarpostula í þessu máli, ef það
er haft í huga, að um allan heim stynja
menn undir hervæðingarútgjöldum af
völdum Sovétríkjanna. Síðasta dæmið
er stríð Kínverja og Indverja, en þar
léku Rússar hlutverk hins heilaga, um
leið og þeir létu Indverja hafa vopn til
að geta barist á móti Kínverjum, sem
jíéir vissu að hyggðust fara í styrjöld
við nágranna sína.
Það er líka vert að hafa í huga, að
Rússar bæta ekkl hcimsástandið með
því að koma upp herstöðvum á Kúbu,
og ef þeim var einhver liagur í því að
efla friðinn, þá var sá leikur einfald-
astur að reyna það ekki. Þeir em því
aðeins að taka afleiðingunum af sinni
eigin viilu.
Þeir máttu nefnilega vita það, að
Ameríkuríkin mundu aldrei láta það af-
skiptalaust.