Ný vikutíðindi - 16.11.1962, Blaðsíða 1

Okkur brá í brún, þegar
Nútíminn reis upp aftur
genginn á dögunum, og
birti gríðarstóra, felt-
Ietraða fyrirsögn á bak-
síðu: SVAKTI LISTINN
Við nánari athugun kom
þó í ljós, að þetta var
ekki Iisti templara við
væntanlegar þingkosn-
ingar næsta vor.
Föstudagur 16. nóv. 1962 — 46. tbl,
■
1
mssm

Hh

Wm.
\
. ■

illÍIPÍWÍ!

Hafði selt fjórar
Nýjar staðreyndir í móli
sérleyfishafannn
f síðasta blaði fórum við
nokkuð inn á hörkusam-
keppni, sem við höfðum á-
stæðu til að ætla að ríkti á
sérleyfisleið einni. Án þess'
við nefndum nöfn virð-
ast nienn fljótlega liaf a
tengt söguna ákveðnum að-|
ilum, enda stóð ekki á nán-
ari upplýsingum í málinu. j
Samkvæmt þeim fer víðsj
fjarri, að brennivínskaupin j
hafi verið framin af völdum
keppinautar húsbænda bif-
reiðarstjórans, heldur á veg-
um viðkomandi héraðslög-
reglu, er taldi sig hafa á-
stæðu til að gruna manninn
um sölu áfengis. Sömuleiðis
sé fráleitt. að hann hafi
vegna nauðs kaupandans lát
ið undan honum að selja hon
um einu flöskuna sína, eins
(Framh á bls 4)
undrandé
Innflytjendur reiðir og
vegnu hofno haanaverkamenn effirliti
með uppskipun ?
Hvers
Innflytjendur hafa undan-
farið kvartað mjög yfir því,
að ýms varningur til þeirra
frá útlöndum hafi viljað
rýrna ótrúlega mikið, og virð
ist svo sem ke 1 r pakkar hafí
gufað upp með öllu, innihald
og umbúðir. Aðrir komi stór
lega skemmdir og \anti mjög
upp á innihald þeirra. Hefur
ýmissa orsaka verið leitað og
virðist margt benda til þess,
að ekki sé allt með felldu í
þéssum efnum.
Dæmin um vaminginn em
fjölmörg, og skal aðeins ör-
tóníeíkum
Forstöðumenn Sinfóníuhljómsveitarinnar
óvirða óheyrendur
Lengi getur vont versnað.
Hverfulleiki heiinsmálanna
setur orðið svip á hringlanda
legan hugsunarhátt þeirra
ungmenna, sem eru að mynd
ast við að reyna að skapa
listaverk. Reikull andinn finn
ur ekki fótfestu og drepur
niður hér og þar og skilur
eftir sig ógreinileg spor, sem
verða að engu við minnstu
snertingu.
Þetta kom líka sorglega
skýrt fram á nýafstöðnum
tónleikum Sinfóníuhljómsveit
ar Islands í Háskólabíói. Þar
voru m. a. flutt þrjú tóna-
eða hljómafyrirbrigði og létu
höfundar nafns síns getið við
hvert þeirra. Fyrst í röðinni
var eitthvert grautargjálfur
með píanó-sóló eftir Hinde-
mith, en svo komu þeir meist
ararnir Magnús Bl. Jóhanns-
son og Þorkell Sigurbjöms-
son og greiddu báðir eins.
Sjaldan eða jafnvel aldrei
hefur verið eins glaðlegt yf-
ir áheyrendum á sinfóníutón-
leikum hérlendis og þegar
hlustaverk þeirra félaga voru
(Framh. á bls. 5)
llllllllllllllll|IIIIIIIIIUIIIIIIllllllllllllllllllllllllllllllll!IIIIIIIIIIMIIIMIII|lll|||ll|||||||iiai||||l||||||||!||||||||||||||||||j|II||||||||!|||||||||||||||||||||||!ll|||||||||(|||||!||l!l||||||!||||!l||||
Templarar tryllast
Lúalegar aðdróttanlr að eigendum Lido —
Öfundast yfir athafnasemi annarra
Illa gengur templurum að
semja sig að háttum sið-
menntaðra manna. Hérlendis
hafa þeir tekið sér gerfi
tarfsins, sem bölvandi rekur
homin I hvaðeina, sem á
vegi hans verður, jafnvel
sinn eigin mykjuhrauk, og er
þar átt við áfengislöggjöfina,
sem blessaðir mennirnir vilja
nú endilega fara að taka í
gegn. Hafa þeir þó ekki mátt
heyra á það minnzt til þessa.
Það er þó von manna, að
hæfir menn verði settir til
að fjarlægja óskapnaðinn og
templarar settir hjá á með-
an. Afkáraháttur þeirra og
framkvæmdaleysi hefur fyr-
ir löngu stimplað þá óhæfa
til lausnar vandamála, þótt
ekki vanti þá skrumið, betli-
kunnáttu og kjaftháttinn, að
(Framh. á bls. 5)
fárra getið. Þekktur heild-
sali, er talaði við blaðið, var
nýlega að taka unp jóia-
vaminginn að utan. Voru
pakkar rifnir upp og kassar
brotnir og vantaði verulega
upp á sendinguna. Bætur á
tjóni slíku eru oft hverf-
andi, er vátryggingafélögin
geta skotið sér bak við hugs-
(F'ramh. á bls. 4)
i'llllll||l|!l||||l||!l||||||||:ai|||||||||i|||| II ItllllH! 111111111 ||||||||||||||||'|||I|||||||M|||||||||||||.||||||||||||||||||||||||||||I
WKmá itmtiC',.
MARGIT CALVA hefur nú sungið í eitt ár í Klúbbn-
um við almennar vinsældir, sem fara síður en svo
dvínandi. Fyrirhugað er að hún fari til Þýzkalands
um áramótin og syngi þar inn á plötur fyrir þýzka
markaðinn.