Ný vikutíðindi - 16.11.1962, Blaðsíða 2

2
NÝ VIKUTlÐINDI
NÝ VIKUTÍÐINDI
koma út á föstudögum og kosta 5 kr.
Utgefandi: Geir Gunnarsson.
Ritstjóri: Baldur Hólmgeirsson.
Auglýsingastjóri: Emilía V. Húnfjörð.
Ritstjórn og auglýsingar: Höfðatúni 2,
símar 19150 og 14856.
Stórholtsprent h. f.
Varnarlið og
almannavarnir
Enda þótt við Islendingar soguðumst inn í hring-
iðu síðari heimsstyrjaldarinnar, og létum meira að
segja hafa okkur til þess að gerast stríðsaðili í orði
kveðnu, hefur okkur tekizt furðanlega að sigla fram-
hjá voðaskerjiun hervajðingar og liemaðarpólitíknr.
Við höfum að vlsu státað okkur I varnarsamtökiun
vestrænna lýðræðisþjóða, og til þess að losna við að
koma upp her hjá okkur, réðumst við í að gera
samninga við stærstu lýðræðisþjóð heims um það,
að hún hefði öflugar varnarstöðvar hér á landi gegn
hugsanlegum árásaraðila.
Hefur, sérstaklega af stjómarflokkunum, ekkert
verið sparað til þess að telja almenningi trú um, að
hér sé einvörðungu um varnarstöðvar að ræða, þær
liafi gífurlega þýðingu fyrir öryggi Islands, og frá
þeim verði aldrei gerð árás á aðrar þjóðir.
Með tilliti til þessara viðamiklu röksemda hlýtur
það að koma almenningi talsvert spánskt fyrir sjón-
ir, er á sjálfu Alþingi er tekið að bægslast með stjóm-
arfrumvarp varðandi almannavamir í hugsanlegri
styrjöld. Virðist svo sem stjórnarherrunum finnist nú
allt liggja við að veittur verði ríflegur styrkur af al-
mannafé til að koma I veg fyrir, að atómsprengjur
hugsanlegra óvina mái eyjarskeggja af yfirborðinu.
I»á kemur og í Ijós, að allt frá styrjaldarlokum hefur
starfað hér nefnd, sjálfsagt á talsverðum launum, að
almannavörnum á styrjaldartímum!
Okkur Islendingum hættir oft í smæð okkar til að
gera okkur hlægilega með því að reyna að vera stór-
ir. Þegar erlendar stórþjóðir standa andspænis vanda-
máli, rjúkmn við upp til handa og fóta og viljum
vera eins.
Eða skyldum við íslendingar ekki vera sæmilega
hólpnir undir vemdarvæng öflugasta stórveldis
heims? Þessi milda þjóð hefur tekið að sér að verja
okltur, eða er ekki svo?
Það væri rílt ástæða til þess fyrir stjómina að
sltýra það fyrst og fremst I umræðunum um almanna-
varnir, hvað það er, sem bandaríska setuliðið er að
verja hér. Sömuleiðis, hvort ekki hefði verið kveðið
eitthvað á um almannavamir í þeim samningi, og
hver ætti að standa straum af þeim.
Sé bandaríska liðið ekki hér á landi til að verja
okkur, hefur dvöl þess engan tilgang. Hafi það van-
rækt vamarstöðu, sem ákveðin hafi verið í samning-
um þjóðanna, ber því tafarlaust að kippa þvl þegar
I stað I lag, — eða snauta heim.
Komi það I Ijós, að hér sé einvörðungu um árásar-
stöð að ræða, eru allar röksemdir fyrir dvöl setuliðs
hér á landi foknar út í veður og vind. Og almanna-
varnir af okkar litlu efnum yrðu aldrei annað en
hjóm, sem atómvopn stríðsóðra voðamenna tættu
fyrirhafnarlaust sundur. — b.
TÓNABlÖ:
SÖNGUR FERJUMANN-
ANNA Á VOLGU
Tónabíó hefur verið einstak-
lega heppið með myndaval síð-
an það byrjaði í sínum nýju
húsakynnum, og vcrður naum-
ast sagt, að nokkur mynd hafi
„fallið“ hjá því. Sumar hafa
gengið skamman tíma, en aðr-
ar svo miklu hetur, að útkom-
an hefur verið mjög góð. Og
það virðist ekki ætla að verða
neitt lát á þessari velgengni
hússins, svo mikið af ágætis-
myndum, sem eru á döfinni hjá
því núna.
Fyrir nokkru sáum við prufu
sýningu á „Söngur ferjumann-
anna á Volgu“, en sú mynd er
fyrir ýmsa hluti merkilég, og
gengur vafalaust vel. Leikararn-
ir eru af marghreytilegu þjóð-
erni, og það er franslc-ítalskt
fyrirtæki, sem hefur tckið mynd
ina, sem gerð er á Italíu.
Efnið er harmsögulegt með
ánægjulegum' endalokum, bragð-
vísi og valdníði hjeðal herfor-
ingja hins rússneska keisara, ó-
sköp reyfarakennt, og harla lít-
ið gert til að varpa sennilegum
hlæ á efnið. Saklausir líða
verstu nauð vegna ofbeldis nið-
inga, sem um síðir fá þó mak-
leg málagjöld, og hamingjan
brosir við þeim ofsóttu.
Þarna sjáum við John Derek
í aðalhlutverkinu, og fær hann
að njóta ásta tveggja hinna feg-
ustu meyja, er lengi hafa sézt
á tjaldinu, Elsu Martinelli og
Dawn Addams. Skúrkinn leikur
Þjóðverji nokkur, Wolfgang
Heiss og hægri liönd hans er
Rik Battaglia. Fjöldi annarra
leikara er í myndinni, og yrði
alltof langt að telja þá upp alla
saman — en myndin er góð
skemmtun, fallegir litir, spenn-
andi efni, góður söngur.
Séð á prufusýningu
KÓPAVOGSBÍÖ:
FOLLOW THAT
HORSÉ
skem

REYKVÍSK ÆSIÍA
hefur loksins fehgið sirin eig-
in skemmtistað;'>'JíSH;oh(i(fí> hef-
ur útaf fyrir sig og er á allan
hátt miðaður við þarfir og kröf
ur unga fólksins í dag. Veitinga-
staðurinn I.ido hefur opnað dyr
sínar unga fólkinu eftir gagn-
gerar breytingar, og þessi kvöld
sem opið hefur verið, liefur
verið harla gestkvæmt, — út-
úrfullt út úr dyrum. ^
Konráð Guðmundsson, veit-
ingamaður, hefur sagt okkur svo
frá, að jafnvel hafi betur til
tekizt en hann hafi þorað að
vona. Unga fólkið hafi sýnt frá-
bæra prúðmennsku og virzt
skemmta sér hið bfezta. Áfengi
hafi ekki sézt á nokkrum manni
enda algjör brottrekstrarsök.
Þarna eru á boðstólum hinar
ágætustu veitingar, gosdrykkir,
mjólkur- og ísdrykkir, svo og
pylsur, hamborgarar og síel-
gæti. En me'st aðdráttarafl hafa
vafalaust keiluspils-rennurnar
og svo má alls ekki gleyma
hljómsveit Svavars Gests, sem
heldur rækilega uppi fjörinu á
þessum stað.
Þegar við litum þangað inn
um daginn, skein ánægjan út
úr hvers manns andliti, og
skemmtu ungu gestirnir sér hið
hezta í eigin hópi. Eftirlitið
með J)ví, að enginn væri þarna
með áfengi, var strangt, að öðru
leyti var unga fólkið afskipta-
laust — og þannig skemmtir
það sér hezt og heilbrigðast.
Lido er fyrst og fremst opið
unglingum á aldrinum 16—-21,
þrjú kvöld vikunnar, og verður
selt inn. Á föstudögum kostar
aðgöngumiðinn 35 kr., ó laugar-
dögum 50 kr„ og á sunnudög-
um 25 kr.
SJÁLFSTÆÐISHÚSIÐ
fylltist skjótlega á laugar-
dagskvöldið, og máttu naumast
fleiri þar fyrir komast. Virtusl
menn á einu máli um það, að
húsið væri allt hið skrautleg-
asta og viðurgeyningur hinn
(Framh. á bls. 4)
Það er óþarfi að vera að
reyna að þýða heitið. Þeim dett
ur áreiðanlega eitthvað í hug,
þegar að. því kemur að sýna
myndina. Þetta er ensk gaman-
mynd, sem fjallar um atóm-
njósnir, Ýmislegt kátlegt kemur
fyrir, ýmislegt fáránlegt og ým-
islegt fráleitt. Það værí að ráð-
ast á enska lcímni í heild að
taka þessa mynd til meðferðar.
Tjallinn er einu sinni gerður
með þessum ósköpum, og það
er bezt að leyfa honum að vera
í friði. Við skemmtum okkur
sæmilega, þegar við sáum mynd
ina, og reyndum að hlæja á
réttum stöðum, — en brandar-
arnir voru púðurlausir, efnið
fráleitt.
O PI Ð föstudags-, Laugardags-
og Suunudagslcvöld.