Ný vikutíðindi - 30.11.1962, Page 1

Hér á landi
má ekki víta vissa menn
opinberlega, þótt þeir
geri axarsköft, sem
varða almenningsheill.
Það má ekki víta
veiðimálastjóra, sem
reisir klakstöð ríkisins
við á, sem aðrir eiga.
Það má ekki víta
slökkviliðsstjóra, sem
sýnir kæruleysi í starfi.
Það má sem sé ekki
víta opinbera starfs-
menn, hvað sem þeir
gera af sér.
tfWODSOJI
Föstudaginn 30. nóv. 1962 — 48. tbl. 2. árg. — Verð kr. 5.oo.
FJÁRMÁLAHNEYKSLI!
SVEFNSkYLI
fyrir drykkjurúta
Frú Þóra Einarsdóttir,
sem er formaðnr Verndar,
skrifaði nýlega grein í fé-
lagsrit samtakanna, þar sem
hún benti réttilega á aðkall-
andi nauðsyn þess að skapa
drykkjurútum, sem hvergi
eiga höfði sínu að halla, hús-
næði þar sem þeir geti sofið
um nætur.
Það er tímabært að bera
frarn þessa tillögu, enda
munu slíkir vesalingar hafa
svefnskýli í flestum borgum
heims, en hér hefur kjallari
lögreglunnar verið svo að
segja eina athvarf þeirra á
köldum nóttum.
Hér þarf að hef jast handa.
Heimilislausir drykkjusjúkl-
ingar munu þó nokkrir hafa
dáið drottni sínum. Og frú
Þóra hefur í starfi sínu
kynnzt vesöld þessara manna
án þess að geta veitt þeim
nokkra líkn.
Nú fara kaldar miðsvetrar
nætur í hönd, og jólin eru
ekki langt framundan. Lát-
(Framh- á bls. 5)
Borgarsjóður greiðir yfir 3
millj. kr. meira fyrir vélar
Sorpeyðingarstöðvarinnar en
tilboð hljóðaði upp á!
VÍSIR AÐ SJÓNVARPI
Þessa dagana er verið að skipta um allar vélar í
sjónvarpsstöð Bandaríkjanna á Keflavíkurflugvelli, og
þær gömlu lagðar til hliðar. Hefur þetta vakið menn
til umliugsunar um, hvort íslenzka ríkisútvarpið, sem
gengur með sjónvarp I maganum, hafi gert nokkuð
til að tryggja sér vélarnar, sem vafalaust eru fáan-
legar fyrir lítið sem ekkert verð.
Væri ekki tilvalið að nota þær til þess að koma
upp einhvers konar skólasjónvarpi, sem gæti orðið
vísir að almennu sjónvarpi?
Þau undur hafa gerzt, að Vélsmiðjan Héðinn h.f.
hefur fengið á sjöundu milljón króna útborgaðar frá
gjaldkera Reykjavíkurborgar fyrir verk, sem fyrirtæk-
ið tók að sér að Ieysa af hendi fyrir rúmar þrjár millj-
ónir króna.
Hér er um vélar Sorp-
eyðingarstöðvarinnar að
ræða og uppsetningu á
þeim. Gerði Héðinn h.f. til-
boð í verkið á sínum tíma,
sem hljóðaði á þá leið, að
félagið útvegaði eða smíð-
aði vélar stövarinnar fyrir
2,9 millj. kr., en áskildi sér
þó nokkra aukaþóknun
fyrir uppsetningu þeirra,
sem mun samt ekki hafa
átt að nema meira en 10—
15 prósentum af andvirð-
inu. Tilboði þessu var tek-
ið og samningur gerður
um verð og hvenær verk-
inu skyldi lokið.
Við höfum Iengi haft
grun um, að ekki væri allt
með felldu í sambandi við
þetta mál. En reikningar
og starfsmenn borgarinn-
ar hafa litlar eða engar
upplýsingar gefið í þeim
efnum, þótt eftir hafi ver-
ið leitað, nema hvað ætla
má af heildarreikningum
Sorpeyðingarstöðvarinnar
í ársreikningum borgar-
innar, að hún hafi alls
kostað milli 10 og 12 millj.
króna.
Hitt grunaði okkur ekki
— fyrr en við fengum upp
Iýsingar um það eftir
krókaleiðum — að svona
væri í pottinn búið. Hing-
ANDAKUKLK) Í AL6LEYMINGI
„Sannanir” og „reynsla” í bókarfórmi
Arðvænlegur „atvinnurekstur”
Um þessar mundir eru á
bókamarkaðinum a. m. k.
tvær bækur um íslenzka
miðla. Eru báðar skrifaðar
af þjóðþekktum mönnum og
næsta furðuleg bíræfni að
þeir skuli binda trúss við
slíka „vísindamenn“, sem
hafa leyft sér um áraraðir
að hafa trúgirni og tilfinn-
ingar fólks að féþúfu. Verður
ekki nánar rakið hér hvemig
upp hefur komizt um þessa
svikastarfsemi, enda alþjóð
löngu kunnugt um sýndar-
mennsku og blekkingar þess-
arar „stéttar“.
Það er sorgleg 'staðreynd,
að víða um heim tiðkast
þessi business ennþá, að nota
sér tilfinningasemi fólks, er
misst hefur ástvini sína, og
trúir því að þessir „milli-.
göngumenn" hafi eitthvert
einkaumboð fyrir sálir lát-
inna manna og kvenna, sem
segi svo fyrir um óorðna
hluti og jafnvel helgustu
leyndarmál viðstaddra.
Víða erlendis hefur þessi
fjárplógsstarfsemi og blekk-
ingavaðall orðið til þess að
lögreglumenn hafa afhjúpað
svindlið og síðan hafa verið
sett ströng viðurlög við
hverskonar starfsemi í þessa
átt og almenningur varaður
við henni.
Hérlendis er þetta aftur
á móti að verða mjög þægi-
legur aukabusiness og hafa
þessir sérhæfu trúðar um sig
hirð fólks, sem tekur þátt i
skrípaleiknum og auðvitað
fyrir peninga. Þar er sungið
og hefur lengi mátt heyra
ráma rödd þjóðþekkts borg-
ara kyrja ævagamalt sálma-
Iag til þess að koma við-
stöddum í stemningu. Og
(Framh. á bls. 5)
að til hefur það verið aJ-
gild regla, að ef fyrir-
tæki eða einstaklingar
gera tilboð I verk, sem
boðið er út, eru þau skyld
ug til að standa við það,
þegar gerðir hafa verið
löglegir verksamningar.
Það er meira að segja
ekki óalgengt, að fyrir-
tæki verði gjaldþrota, ef
verk, sem þau hafa skuld-
bundið sig til að inna af
hendi fyrir umsamið verð,
reynast kostnaðarsamari
en reiknað hafði verið
með. Er þess skemmst að
minnast, að þannig fór
fyrir Byggingafélaginu
Bær ekki alls fyrir löngu.
Hvers vegna er þá verið
að halda hlífiskildi yfir
verktökum Sorpeyðingar-
stöðvarinnar? Var ekki
nógu tryggilega gengið
frá samningunum, eða
hvað liggur hér að baki?
Þetta er regin hneyksli,
sem furðulegt má heita að
skuli hafa getað átt sér
stað. Og ennþá furðulegra
er raunar það, að and-
stöðuflokkar borgarstjórn-
armeirihlutans skuli ekki
fyrir löngu hafa vakið
máls á þessu, jafnvel ekki
fyrir nýafstaðnar borgar-
stjórnarkosningar.
Það væri fróðlegt að fá
umræður um þetta mál á
borgarstjórnarfundi og fá
úr því skorið, hvort hér
er ekki farið með rétt mál.
Svona stórkostleg fjár-
málahneyksli mega ekki
eiga sér stað.
PLÖGGIN A BORÐIÐ!