Ný vikutíðindi - 30.11.1962, Blaðsíða 2

NÝ VIKUTlÐINDI
NÝ VIKUTÍÐINDI
koma út á föstudögum og kosta 5 kr.
Utgefandi: Geir Gunnarsson.
Ritstjóri: Baldur Hólmgeirsson.
Auglýsingastjóri: Emilia V. Húnfjörð.
Ritstjórn og auglýsingar: Höfðatúni 2,
símar 19150 og 14856.
Stórholtsprent h. f.
Diplómatiskar leiitir
Bandarísku tollayfirvöldin hafa slæma reynslu af
siunum diplómötum smærri ríkja, sem undanþegnir
eru tollskoðun. Er ekki langt síðan einn slíkur var
tekinn, þrátt fyrir allt, með heróín fyrir tugi millj-
óna króna.
Án þess að væna bandarísku sendiráðsmennina um
að misnota þennan rétt sinn, þykir þó mörgum óvið-
urkvæmilegt, að þeir skidi geta ekið eins oft og þá
lystir inn og út af Keflavíkurflugvelli, án þess að
gæzlumenn tollsins megi nokkumtíma opna bíla
þeirra.
Nú er það vitað mál, að erlend sendiráð fá mikið
af hátolluðum vörum tollfrjálst til sinna afnota, og
hefur enginn neitt við það að athuga. En þar af
leiðandi þurfa sendiráðsmenn Bandaríkjanna ekki að
kaupa tollfrjálsan vamíng . í herbúðunum á Kefla-
víkurflugvelli.
Væri því ekki rétt — til þcss að koma í veg fyrir
óþarfa getsakir og grunsemdir — að sendiherra
Bandaríkjanna leyfði hliðvörðum á vellinum að ganga
úr skugga um, að enginn tollvarningur leyndist í CD-
bílum, sem um hliðið aka, ef þeim fyndist ástæða til?
Það væri, að okkar áliti, bæði skynsamlegt og dipló-
matískt. — g.
Ofbeldi »g rikisvald
Þegar við liugleiðum afgreiðslu þá, sem verzlunar-
menn fengu hjá óþjóðalýð þeim, sem er samansettur
af fulltrúum rússneska heimsveldisins hér á landi
og aftaníossa þeirra í Sambandshúsinu í Reykjavík,
þá gctum við ekki varizt þeirri ályktun, að lög og
réttlætiskennd lýðræðissinnaðra manna sé þeim fjar-
stætt hugtak, nema því aðeins að þeirra eigin hags-
munir séu í húfi. Þeir tala um rétt, en beita órétti,
jafnvel hnefarétti, ef þeir sjá sér leik á borði.
Og ríkisvaldið — framkvæmdavald þjóðarinnar —
lætur slikt ofbeldi afskiptalaust, þótt yfirgnæfaiídí
meirihluti kjósenda þessa valds fordæmi slíkar að-
farir.
Hér er veikleikamerki þingræðisins. Minnililuti full-
trúa á alþýðusambandsþingi beitir bolabrögðum við
meirihlutann og tekst með því að halda völdum. Mest
öll þjóðin og blöð landsins hneykslast, — það er allt
og sumt! — En Hannibal og Eysteinn hlæja framan i
þá, sem órétti eru beittir, og hæla sér af því, að
petta sé hægt.
Hvað gera þeir næst? Ætli þeim líðist ekki livað
sem er, án þcss nokkur geti rönd við reist? Hver
veit?!
Framkvæmdavald Iögmætra stjórnenda landsins
virðist vera máttlaust. í ráðherrastólunum virðast
sitja þöglar lúpur. þegar óþjóðaivður veður uppi
með lögleysum og ofríki, sem allir heilbrigðir þegnar
landsins fordæma. — g.
Bókamarkaðurinn:
Mínir
menn
Stefán Jónsson, fréttamaður,
er manna vinsælastur í útvarji.
Hann hefur gert viðreist um
landið, leitað uppi fólk, sem
frá einhverju hefur að segja,
bæði til sjávar og sveita, og
oft verið furðu laginn að fá það
til að leysa hreinskilnislega og
útdúrdúralaust frá skjóðunni.
Af þessum sökum og að sjálf-
sögðu með góðri aðstoð næmrar
eftirtektar og afburðaminnis hef
ur Stefán komizt á snoðir um
margt, og kynnzt náið afbrigði-
legfi skaphöfn og tiltektum
ýmissa.
En þótt leiðir lians hafi víða
legið, virðist hann una sér bezt
við sjávarsíðuna; þar eru lians
menn, og þeim kann hann sann-
arlega að lýsa.
Stefán er tiltölulegur nýliði ó
ritvellinum, en hefur engu að
siður liaslað sér völ] á stað, sem
fáum hefur hentað áður. Ög
. „ . irmmH’SHfl , .
það, sem honum liggur a hjarta
færir hann í sérstæðan búning,
sem fáir hafa ráðizt í ennþá,
og tekst upp af lireinni snilli.
Það skyldi enginn láta sér
detta í luig, að þótt Stefán nefni
bókina sína um „Mína menn“
vertiðarsögu, sé hér um skáld-
sögu að ræða, eða sannar frá-
sagnir færðar i sögubúning. Svo
Stefán Jónsson, fréttamaður.
einfaldlcga afgreiðir Stefán
ekki „sína menn“. Hann segir
nefnilega hreint og beint frá
þeim, rétt eins og hann sæti
hjá lesanda yfir góðu glasi eða
sterku kaffi, sem mér skilst
Stefán hafa mikið yndi af, og
rabbar um þá. Segir af þeim
sögur, tvinnar við þær samlik-
ingar úr ýmsum áttum, gefur
við og við bita af eigin vizku
og þekkingu — en er alltaf
fyrst og fremst skcmmtilegur,
enda gefa hans menn ríkt til-
efni til skemmtilegheita.
Stíll Stefáns Jónssonar er sér
stakur, en eitt er honum gefið
umfram flesta, sem við ritstörf
fást: hann kann að segja frá,
og hann hefur yndi af þvi.
Þess vegna er bókin skemmtileg,
bróðskemmtileg aflestrar, — og
hún er ekki eingöngu um og
fyrir þá, sem við sjóinn glíma.
Þarna koma frá'iri^miklu fleiri
við sögu, og það er eitthvað
sögulegt við þá alla.
Ægisútgáfa Guðmundar Jak-
obssonar hefur gefið bókina út.
Ilún er prentuð i Prentsmiðju
Jóns Ilelgasonar. Frágangur er
prýðilegur — og það eru sára-
fáar villur í bókinni. — b.
Vesturbæingar athugið
hefi opnab skóvinnustofu
að !\!esvegi 39
Fljót og góð afgreiðsla.
V'
Gisli Ferdinandsson
skósmiður
Lækjargötu 6 Sími 20937 Álfheimum 6 Sími 37541
fttesvegi 39 — Sími 20650
SKUGGAR
Nýtt hefti komið á alla sölustaði.
J >11IIIIIllllIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIll|lllíl111«l||IIIl||III|l|III!||||lll 1111111 iiliillil||llllli|| IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII lllll ll'ISIilClllflUlllBI